[Special] Geschreven door RutgerK op 2003-09-25 03:03:01

De geschiedenis van Soul Calibur - Het verhaal

Hetgene wat de Soul Calibur games zo bijzonder maakte was het verhaal wat erachter stak. Het was niet zomaar een game zonder achtergrond waarbij je simpel op de A knop kon rammen en na 10 minuten alweer de eindbaas kon bevechten. De verhalen zorgde ervoor dat de game een extra dimensie en meer diepgang kreeg. Dit maakte de game een stuk interresanter om te spelen. De Soul Calibur reeks loopt al vrij lang en het verhaal dus ook. Om dit verhaal voor de nieuwkomers in de serie samen te vatten dook RutgerK de boeken in, en schreef hij een stukje. Over de jaren heen hebben honderden legendes zich ontwikkeld over het magische zwaard bekend als de Soul Edge. Weinig was er bekend over dit mysterieuze zwaard en geruchten ontwikkelden zich. Wijzen vertelden dat Soul Edge eigenlijk bestond uit twee zwaarden die zichzelf voedden met menselijke zielen... In de zestiende eeuw wist Captain Cervantes, een van de meest verschrikkelijke piraten van zijn tijd, zijn handen te leggen op deze soul Edge. Het magische zwaard had echter een bijzondere bijwerking: het nam controle over ieder die het zwaard in zijn handen nam. Zodoende zorgde deze piraat met zijn machtige schip “Adrian” voor angst in heel de Atlantische Oceaan en verwoeste alles en iedereen wat hij tegen kwam. Toen het demonische zwaard volledige controle over de piraat had, slachtte hij zijn volledige bemanning en de bewoners van zijn basishaven in Spanje af. Toen het duivelse zwaard na dit bloedbad tijdelijk gevoed was rustte het en bereidde het de “Evil Seed” voor. Gedurende de 20 jaren van rust en vrede die volgden, werd er niks van Cervantes gehoord en ontwikkelde zich nog meer legendes over wat het zwaard precies was en wat het kon. Sommigen beschouwden het zwaard als het ultieme wapen, anderen dachten dat het de sleutel was tot de eeuwige jeugd. Velen zochten naar dit zwaard , elk voor hun eigen redenen, maar weinigen vonden wat zij zochten. Deze ongelukkigen die daadwerkelijk de kans kregen om Cervantes en zijn zwaard te confronteren werden bloodgesteld aan de Soul Edge’s kracht en werden daar allemaal slachtoffer van. Bijna allemaal, is dat. Er was namelijk 1 wie de duivelse krachten van de Soul Edge aanvocht; Sophitia, de voorvechtster en beschermeling van de Griekse God van de Smeden Hephaestos. Na een hevig gevecht met Cervantes en zijn zwaard wist ze een van de 2 zwaarden te vernietigen. Helaas raakte ze hierbij gewond door de splinters van het zwaard die als regen haar lichaam raakten. Cervantes, woest over de vernietiging van zijn zwaard, stond op het punt het leven van de jonge gewonde strijdster te nemen toen Taki “the Underground Hunter” tussen beide kwam. Door het verlies van controle dat Cervantes leed na de vernietiging van een van de zwaarden, kreeg Taki de kans om Cervantes af te maken. Uiteraard greep zij deze kans met beide handen aan en vermoorde ze de piraat in koele bloede. Ze verzamelde een stuk van het kapotte zwaard en vertrok met de gewonde Sophitia. Toen de twee dames het slagveld verlaten hadden, arriveerde Siegfried, een jonge strijder wie wraak zocht voor de moord op zijn vader, bij het verslagen lichaam van Cervantes. Aangetrokken door het zwaard in de hand van de dode piraat liep de dappere jongen erop af, maar uit het niets stond het dode lichaam op, omringd door een kring van vuur. Dat moment nam het zwaard Cervantes tot zich en begon de strijd met Siegfried. De gigantische tweehander genaamd “Faust” draaide in de handen van de jongen, wie te klein leek voor zo’n groot zwaard. Gedreven door de haat die hij had jegens het zwaard zwaaide hij het wapen door de lucht en won zelfs van het ernstig verzwakte zwaard. De overwinning bleek toch nog aan het kwade wapen toe te behoren, want het wist Siegfried te beinvloeden en liet de jongen onder trance naar zich toelopen. Toen Siegfried naar het zwaard reikte en het vastgreep nam de Soul Blade de controle over Siegfrieds lichaam. Siegfried voelde hoe het zwaard zijn gedachten en lichaam overnam en schreeuwde het uit toen zijn lichaam bloedrood werd en het zwaard explodeerde van de kwade krachten. Het was dit moment waarop Siegfried ophield met bestaan en het wezen dat nu bekend is als Nightmare werd geboren. De ongelukkige Siegfried liet vervolgens onder macht van de Soul Blade een spoor van vernieling achter door Europa door elk gezin wat zijn weg kruiste in koele bloede uit te moorden. Na 3 jaar van totale chaos en angst voor dit zwaard gebeurde er iets. Een ander spiritueel zwaard verscheen uit het oosten, als antwoord op de ravage die de Soul Blade achterliet. Dit zwaard heette de Soul Calibur. Dit zwaard ging in een hevig gevecht de Soul Edge te lijf... Er was niemand om het allesbepalende gevecht tot de dood tussen deze twee magische zwaarden te aanschouwen, en zodoende wist niemand dat de Soul Calibur achterbleef in de vortex van het kwaad om zo de slechte krachten van de Soul Edge in bedwang te houden. Men geloofde dat na deze strijd de vrede en rust voorgoed terug was en dat de Soul Edge voorgoed vernietigd was. Helaas was deze gewonnen vrede niet voor lange duur, want na verloop van tijd wist de Soul Edge, stil maar zeker, weer invloed te verkrijgen over de wereld. Onbewust vervoerde men de overgebleven splinters van de Soul Edge naar alle uithoeken van de aarde, en met de Soul Calibur gevangen in de vortex was er niets over om de steeds sterker wordende Soul Edge tegen te houden…. Door RutgerK

De geschiedenis van Soul Calibur - De Games

Naast het verhaal zonderde de games uit de Soul Calibur reeks zich ook af qua gameplay. Combo's van 10 klappen of gewoon Button Bashen was niet genoeg om deze game uit te spelen. Bovendien heeft de reeks een noemenswaardige ontwikkelings geschiedenis achter de rug, reden genoeg voor Zapp-x om eens uit te zoeken hoe dat allemaal zit! Namco was rond 1995 de absolute heerser in het fighting-game genre, ze heersden dat genre met Tekken voor de Playstation. Maar Namco vond 1 succesvolle fighting-game niet genoeg, en besloot te werken aan een nieuw type vechtspel. En waar kon Namco dit vechtspel nou beter op uitbrengen dan op de arcade kasten. Zodoende werd Soul Edge geboren. Soul Edge was een game die een enorme hoeveelheid mensen naar de arcade hallen trok om daar hun zuurverdiende geld uit te geven. De game had voor zijn tijd enorm gedetaileerde graphics en was vooral gebasseerd op wapens. De kalender staat op het jaar 1997 als Namco door krijgt dat ze wel eens meer kunnen profiteren van de succesvolle arcade game: Soul Edge. Namco zocht een groot publiek voor de game, en dat kon in 1997 eigenlijk maar 1 ding betekenen, het spel zou dus op de Playstation uit komen, die een grotere fanbase had dan toenmalig concurent: Nintendo64. Dankzij een ingewikkeld rechten systeem mocht het spel op de Playstation niet Soul Edge gaan heten, en daarom is de game op de Playstation uitgebracht onder de naam, Soul Blade. Bij veel fighting-games was er niet veel te doen voor iemand zonder vrienden, of arme mensen die niet meer dan 1 controller konden kopen. Bij Soul Blade was dit anders, bij deze game waren er namelijk behalve de standaard modes (survival, team, vs. en time attack) ook nog een speciale mode, Edge Master. In deze mode was het de bedoeling om zo veel mogelijk nieuwe wapens te vergaren. Dit moest je doen door aan het begin een character te kiezen, en daarmee de wereld rond te reizen. Terwijl je die wereldreis aan het maken was, welke per character verschillend was, kwam je natuurlijk tegenstanders tegen. Elke tegenstander die je tegen kwam moest je op een speciale manier verslaan zodat je er weer een nieuw wapen bij kreeg. Die speciale manieren bestonden uit: Sla je vijand uit de ring, gebruik alleen worpen, gebruik alleen je voeten of bijvoorbeeld sla je vijand alleen in de lucht. Dit element voegde een heel nieuw soort RPG-gehalte aan de game toe. Verder was Soul Blade de 1e echte 3d vechtgame. Bij de andere vechtgames die ook beweerden 3d te zijn kon je zijstappen maken, maar bij Soul Blade kon je echt vrij rondlopen. Wou jij naar rechts? dan ging je naar rechts. Wou je boven in het scherm staan, dan ging je daar gewoon naar toe, het was jouw feestje. Soul Blade werd een gerespecteerde fighting-game op de Playstation, en Namco had haar eigen concurent gecrëerd. Tot dusver is de naam Soul Calibur nog niet gevallen, iets wat toch best raar is in een Soul Calibur special. In principe is de serie dus pas tot stand gekomen in het jaar 1998. In dit jaar kwam de eerste Soul Calibur game namelijk uit. Wederom begon Namco de game in de arcade-hallen. Soul Calibur verbaasde veel mensen, de graphics van de game waren de tijd ver vooruit, de gameplay was ongevenaard, en de 1 player mode was zelfs nog beter dan die van Soul Blade. Soul Calibur overtreft haar voorgangers op alle fronten, en wederom kan een versie op de consoles niet uitblijven. Dit keer was er alleen een ander probleem, op welke console moest de game nu uitkomen? De Playstation kon de enorm verbeterde graphic-engine niet aan, en natuurlijk kon de N64 de prachtgraphics ook niet verwerken. Er bleef dus 1 console over, de Dreamcast. In 1999 was het dan eindelijk zo ver, Soul Calibur kwam uit op de Dreamcast. De game kon deze keer wel haar oude arcade-naam gebruiken omdat Namco zich niet 2 keer aan de zelfde steen wou stoten. De Soul Calibur die op de arcade kasten te spelen was werd al beschouwd als 1 van de beste fighting-games ooit, dus er werd min of meer de zelfde versie verwacht op de Dreamcast, dit gebeurde echter niet en dat was maar goed ook. De Dreamcast versie van Soul Calibur werd een enorme upgrade van de versie in die in de arcade hallen speelbaar was. Grafisch was de game simpelweg de mooiste game van zijn tijd. De characters hebben wapperend haar, bewegende kleding en lichaamsdelen waarvan jij nog niet eens wist dat ze konden bewegen. Een onderdeel wat Soul Blade zo goed maakte was dat er een goede 1player mode in het spel zat, dit kwam in deel 1 van Soul Calibur weer terug, maar dan wel op een andere manier. In Soul Blade moest je wapens verdienen door mensen te verslaan onder bepaalde omstandigheden. In Soul Calibur moest je ook weer vechten onder die bepaalde omstandigheden (onzichtbare wapens, alleen worpen gebruiken enz.) maar dit keer kreeg je punten in plaats van wapens. Van die punten kon je dan weer concept-art kopen. Aangezien de concept-art zelf maar 1 moment echt leuk is kon je 'cheats' vrijspelen door bepaalde concept-art-stukken te kopen, aangezien dit een random systeem was kon je niet zien welke concept art je nodig had voor welke 'cheat'. Door middel van de cheats kon je nieuwe levels, wapens, characters, features, exhibitions en nog meer missies vrijspelen. Dankzij dit goed uitgedachte systeem had de spel een enorme replay waarde, iets wat vaak het gebrek is aan fighting-games. Door Zapp-x

Gekoppelde games

Soulcalibur II (Nintendo GameCube)