[Review] Geschreven door Mick op 2006-12-11 22:00:02

The Legend of Zelda: Twilight Princess

Het spel dat de launch van de Wii diende op te luisteren kon natuurlijk maar een spel zijn: Zelda. In deze nieuwe Zelda die door het leven gaat als “Twilight Princess” zijn epische verhaallijnen, lachwekkende personages en de diversiteit in omgevingen weer de belangrijkste speerpunten. Jaja, drie lange jaren stonden tussen ons en de nieuwste Zelda. Drie lange eenzame jaren waar zelfs een loodgieter niets aan kon veranderen. Waar zelfs een nieuwe, revolutionaire handgeld niets aan kon veranderen. Maar nu hij er eindelijk is, is de vraag eigenlijk: kan deze Zelda tippen aan Ocarina of Time?

[IMG]http://www.gameqube.nl/files/gc_The_Legend_of_Zelda_Twilight_Princess_logo_blanc_wallpaper.jpg[/IMG] Je bent een stoere jongeman in een modieuze outfit en de wereld lig aan je voeten. De kleine kinderen uit de buurt vereren je en het mooiste meisje uit het dorp ziet je wel zitten. Vol vertrouwen stap je dan ook op je paard richting de ranch van het dorp waar je hebt afgesproken om de geiten terug te begeleiden in hun hok. Samen met de beheerder van de ranch spreek je over de missie die je weldra te wachten staat richting Hyrule. Je hebt er veel zin en met een beetje geluk ontmoet je de Prinses zelfs; de natte droom van elke jongeman. Voordat je aan je avontuur begint, maak je eerst nog een uitstapje naar het diepe woud om een jong ventje te redden uit de klauwen van een bloeddorstige aap. Met dat gereld denk je dan eindelijk op weg te kunnen gaan. Maar een schokkende gebeurtenis maakt een einde aan je droom. In Hyrule zul je weldra komen, maar wel op een andere wijze dan gehoopt: als wolf! Vanaf hier begint “Twilight Princes” pas echt en barst het avontuur in volle glorie los. Van het eerste moment dat je een zwaard in je handen gedrukt krijgt tot het moment dat je in een wolf transformeert; uit alles blijkt de liefde van de makers voor de franchise. Dat drukt zich met name uit in de omgevingen en de baanbrekende puzzels die enerzijds fantastisch zijn om te doen, maar anderzijds frustrerend tot op het bot. Neem nou de temples die zo prachtig aangekleed zijn dat het veel echte next-gen titels doet verbleken tot ongeïnspireerde HD-graphics. Zelda is dan misschien niet vlekkeloos wat betreft mooie beelden, sterker nog, zo nu en dan verbaas je je gewoon over de wazige graphics die zonder paspoes op je scherm worden getoverd, maar wanneer een maker zo veel tijd, energie en liefde in alle aspecten van de graphics heeft gestopt dan waait dat ook over op de speler. Met name de prachtig getekende omgevingen bezorgen je zo nu en dan waar kippenvel, en dat maakt Zelda tot een van de mooiste games van deze generatie, ook met een karteltje meer of minder. Ook de dungeons zijn weer in volle getalen aanwezig en daar kan ik alleen maar blij om zijn. Natuurlijk kom je oude bekenden tegen en zijn er ook weer een aantal nieuwe bijgekomen. Ik ben echter bang dat ik straks een aantal puistige pubers voor de deur heb staan wanneer ik deze verklap, dus zal ik dit nalaten. Laat ik het hier ophouden: de dungeons zijn zoals een goede Zelda betaamt weer erg leuk om te doorkruisen. [IMG]http://www.n-europe.com/games/zelda2/54.jpg[/IMG] Maar niet de prachtig getekende art-style is het belangrijkste aspect van Zelda. Nee, dat is natuurlijk de geweldige gameplay. Je kan het spel op twee manieren spelen: er door heen rushen als een dolle freak, of je tijd er voor nemen en genieten alsof het een kunststuk betreft. Nu heb ik de gulden middenweg gekozen, en dat pakt lekker uit. Het moment dat ik voor het eerst een zwaard op mocht pakken en mijn Wii-mote door de lucht zwaaide alsof ik een volleerd ridder was, was een memorabele. Hetzelfde geldt voor de wapens die je verzamelt wanneer het spel vordert: met name de boomerang doet mij nog steeds trillen van pret zoals een jong teer meisje die net ontmaagd wordt door een grote neger dat ook zo beleefd. In deze Zelda is het van essentieel belang om goed te hoppen tussen mens zijn en wolf zijn. Van sommige mensen heb ik vernomen dat zij Link als mens toch lekkerder vinden spelen dan Link als wolf, en ik kan mij daar ook wel wat bij voorstellen. Neemt niet weg dat met een wolf spelen wel een leuke gameplaytwist is die tevens goed uitgewerkt is. Zo moet je als wolf zijnde kruipen onder hekken en kan je met behulp van Midna ver springen. Terwijl je als Link zijnde het vooral moet hebben van brute kracht en het vinden van sleutels om deuren naar onbekende oorden te openen. Om nog eens terug te komen op de heerlijke puzzels: het is ongelofelijk hoe de makers hier opgekomen zijn. Werkelijk geniaal en dan zeg ik geen woord teveel. Van reusachtige planten die je ongedaan moet zien te maken via plantbommen tot deuren die je maar niet weet te vinden. Nogmaals: geniaal. Als nieuwkomer op het gebied van Zelda, op een paar uur the Windwaker na, stond ik telkens weer versteld van de genialiteit. Zo nu en dan dacht ik zelfs waarom ik in godsnaam vier jaar gesleten had met een Xbox, terwijl een ‘Cube op mij stond te wachten. De gameplay kent in mijn ogen een groot minpunt, en dat is dat wanneer je saved midden in een temple, of een opdracht, je daarna op het beginpunt van die opdracht weer opnieuw mag beginnen. Als je dan al planten of spinnen uit de weg had geruimd of geld en dergelijke had gespaard op het moment dat je opsloeg dan kan je weer fijn al die hordes nemen tot op het punt waar je gebleven was. En als je dan net moeite had met een van die obstakels die je al uit de weg had geruimd, kan dat knap irritant worden. Maar dat is slechts een minpunt die alleen mierenneukers als dusdanig ondervinden. Waar het vooral omgaat is dat Zelda een avonturenspel is die je maar liefst 50 uur aan de buis gekluisterd houdt, en je pas weer loslaat wanneer je de laatste temple, de laatste boss, de laatste letter van de aftiteling hebt gezien. En na het avontuur zal je moeten beamen dat je een reis hebt gemaakt die je waarschijnlijk maar een keer in je leven zal maken, en de details die spoken als pas gelezen woorden in je hoofd. [IMG]http://www.gameqube.nl/files/55.jpg[/IMG] In eerste instantie stond deze kraker natuurlijk gepland voor de ‘Cube, die volgens waarde collega Quint, overigens volledig onterecht, al dood verklaard mag worden. Dat is een feit. Toen bleek dat Zelda eerst naar de Wii zou komen en een week erna pas naar de ‘Cube was er verontwaardiging alom. Nu, een jaar na het bericht, kan ik jullie vol overtuiging melden dat dit volledig onterecht is. Waar sommige van mijn collega’s op andere sites nog zeiden dat de Wii en zijn mogelijkheden van Zelda geen betere game maakt, moet ik dat toch ten zeerste bestrijden. De controllers werken perfect en voegen in mijn bescheiden mening ook daadwerkelijk wat extra’s toe. Het swingen van je Wii-mote alsof het een zwaard betreft, is geweldig om te doen en verveelt ook niet na tien uur zwaaien met je lamme arm. Die spierpijn neem je voor lief. Enige minpunt die ik kan verzinnen van de controller is het feit dat je maar de beschikking hebt over een pook om Link mee te besturen, zo nu en dan mis je toch de mogelijkheid om de camera naar boven of beneden te richten. Maar als dit al een minpunt was, dan compenseert het geluid het meer dan voldoende. En dan vooral de heerlijke muziek die je het hele spel door hoort. Natuurlijk, digt de een de muziek in temple 1 beter dan die uit temple 3 en andersom, maar overall gezien is de muziek weer perfect geregeld door Ninty. Mijn vraagtekens wat betreft het geluid zet ik vooral bij de hoge tonen die de Wii-mote zo nu en dan uitstoot. Dat had best minder schril gekund, mijn oren suizen er nog van! [IMG]http://www.gameqube.nl/files/Town_1.jpg[/IMG] Om terug te komen op de vraag ik die ik helemaal aan het begin van de recensie stelde: Ja, deze Zelda kan tippen aan Ocarina of Time. Zelfs al is deze nieuwste Zelda minder verrassend voor diegene die de serie al kende. Het spel kent namelijk voldoende momenten waar je het spoor compleet bijster bent en je de Wii-mote eigenlijk uit eigen beweging in je TV zou willen prikken. Frustratie en plezier gaan hand in hand. En dat zijn de klassieke Zelda momenten die je doen verlangen naar, meer en meer en meer.. Dat is dan wel direct een groot minpunt: we moeten het nu weer lange jaren stellen zonder Zelda.

N1 Score: 9.8

+

-

Gekoppelde games

The Legend of Zelda: Twilight Princess (Wii)