[Review] Geschreven door Quint op 2007-04-21 12:04:52

Verhaal, klimmen & klauteren + vechten

Als klein jongetje was ik niet zo van het klimmen en klauteren. Ik hield het rustig en speelde met grote regelmaat een potje voetbal op straat of speelde videospelletjes op een handheld/console. Naar mate de jaren vorderden veranderde het voetballen op straat steeds meer in het zitten achter de PC. Door deze stoornis in het evenwicht voetballen <> gamen, wijzigde al gauw de evenwichtsconstante van het gehele fenomeen. Het voetballen nam af en daarmee nam het gamen dus toe. Ik herinner het me nog goed. Terwijl het gebonk van een bal tegen de zijkant van ons huis zorgde voor de nodige resonantie, wilde ik liever gamen op mijn kubus. Ik had echter, zoals het een echte gamer betaamd, geen niet-uitgespeelde spellen meer liggen en dus besloot ik nieuwe te gaan halen. Het gevolg was de terugkeer van een Bart Smit-reis met 2 ‘budgettitels’ rijker, waarvan één er Prince of Persia: The Sands of Time was. Giechelend liep ik langs de zwetende jochies met hun voetbal naar binnen toe, om uiteindelijk neer te ploffen op mijn bed met een controller in de hand. Even geen zand in mijn schoenen van de befaamde sport, maar zand op mijn beeldscherm met een Perzische Prins in het hele verhaal geworven. De game beviel me aanzienlijk, en nu, wederom een aantal jaartjes verder, heb ik weer een nieuwe PoP-titel weten te bemachtigen: Prince of Persia: Rival Swords. Er was echter geen sprake van nostalgie….noch in het verhaal er omheen, noch bij het spel zelf.

[url=http://popkb.hit.bg/POP3_Prince.jpg][img]http://popkb.hit.bg/POP3_Prince.jpg width=450 border=0][/img][/url] Verhaal Want, jongens en meisjes, wat is er toch allemaal aan het handje? De surrealistische ‘Duizend en één nachten’ omgeving heeft plaats gemaakt voor een brandende Babylon, met een doorgedraaide en tot onsterfelijk omgedoopte vizier aan het hoofd. Deze vizier heeft zijn zandmonsters over de hele stad verspreid en jij als Perzische Prins ziet het rijk van je vader voor je ogen ten onder gaan en je eigen volk gemarteld worden. Uiteraard wil je hier iets tegen doen en je gaat dan ook al snel op pad door Babylon om uiteindelijk je dolk in de borstkas van de vizier te boren. Klimmen en klauteren Deze zoektocht zit vol met de in mijn jeugd afwezige aspecten: klimmen en klauteren. Tel hierbij het vechten op samen met een kleine paardrace minigame en je hebt Prince of Persia: Rival Swords. Klinkt simpel en dat is het ook. Letterlijk en figuurlijk. Waar je in de vorige Prince of Persia delen nog vaak moest nadenken welke route je precies moet afleggen om op het dak te komen, daar wordt nu alles lekker voorgekauwd. Met een druk op de knop zoomt het beeld namelijk overduidelijk uit naar een bepaalde plek waar je moet beginnen. Dit kan uiteraard, zoals we gewend zijn van Prince of Persia, van alles zijn. Een richel bovenaan een wand, een plankje in de lucht, een afgrond waar je met de befaamde ‘ik loop zijwaarts over de muur heen’-truc voorbijkomt, een soort van springplank die je diagonaal laat springen, een paal waaraan je kunt klimmen, een stok waaraan je kunt slingeren of een gat in de muur waar je je dolk in kunt slaan met als gevolg dat je blijft hangen. Niet veel veranderingen op dat gebied dus, maar dat maakt niet veel uit: dit is/was immers de kracht van de Prince of Persia games. Nu is het echter zo dat de moves amper iets van je denkvermogen vragen en mocht het enigszins een beetje lastig worden, dan wordt al snel verklapt hoe het moet. Jammer. [url=http://www.wiids.nl/files/media3.jpg][img]http://www.wiids.nl/files/media3.jpg width=450 border=0[/img][/url] Vechten Van het vechten werd ik ook niet bepaald vrolijk. Het komt ruwweg neer op hyper op en neer bewegen met de Nunchuck of de WiiMote, maar het liefst nog tegelijkertijd. Dan haal je er namelijk meestal nog ‘per ongeluk’ een combo uit en dan doet meer schade. Naast dit meppen kun je ook nog op de A-knop drukken, waarbij je om, op of achter een vijand springt, om hem vervolgens beginnen te slaan. Verder zijn er nog twee mogelijkheden om van je omgeving gebruik te maken; een paal waar je omheen kunt slingeren terwijl je je zwaard uitsteekt en het afzetten tegen een muur met een gestrekte dolk. Leuk, maar op den duur heb je dat ook wel gezien. Dit vorige valt allemaal onder de ‘brute’ actie; je hebt namelijk ook nog de Splinter Cell variant. Hang je namelijk boven een vijand, of besluip je er een van achteren, dan vervaagt het beeld en hoor je hartkloppingen. Je slaat met je Nunchuck naar beneden en je begint een zogenaamde Speedkill. Een fragmentje volgt met korte onderbrekingen inclusief dezelfde vervagingen. Tijdens deze onderbrekingen moet je met de WiiMote slaan. Time dit een paar keer goed en je hebt je vijand heel simpel verslagen. Had hij toevallig een wapen bij zich dan raap je dat op en dan heb je ineens twee dodelijke items bij je wat uiteraard weer meer schade doet. De Speedkills zijn leuk om te zien, maar de korte filmpjes worden zó vaak herhaald (er is simpelweg te weinig variatie) dat je op een gegeven moment de lol er niet meer van inziet. Het kiezen voor de ‘normale’ gang van vechten wil je echter ook niet, want dat is saai en werkt niet echt lekker (je kunt geen dolkrichting bepalen bijvoorbeeld). Dan komen daar nog eens de vijanden zelf bij die inspiratieloos en slaapverwekkend zijn. Óf ze lijken op elkaar óf het zijn regelrechte kopieën. Met iets anders zul je niet te maken krijgen in het spel, op de vier hoofdbazen na. Die zijn dan weer wel origineel en ook het gevecht zelf vergt voor een aantal secondes voor de nodige neuronversnellingen in je hoofd. Met de nadruk op ‘aantal’. [url=http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/766/766388/prince-of-persia-rival-swords-20070221000321525.jpg][img]http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/766/766388/prince-of-persia-rival-swords-20070221000321525.jpg width=450 border=0][/img][/url]

Dark Prince, Zand, Graphics, Sound + Conclusie

De “Dark Prince” Alsof dit allemaal niet genoeg is, wordt er nog een schepje bovenop gedaan. In de game verander je namelijk ook op bepaalde momenten in de “Dark Prince”. Je tweede zwaard, dolk of knots maakt hier plaats voor een kettingzweep, welke in gevechten alleen maar voor nóg meer hersenloos gezwiep met de controllers zorgt. Sla je namelijk met de Nunchuck en de WiiMote tegelijkertijd heen en weer, dan zal je zweep rondjes blijven draaien en op een vijand afschieten indien hij in de buurt komt. Té simpel voor woorden, maar dat moest ook wel. Terwijl je namelijk in de “Dark Prince” bent veranderd, neemt je health naar mate de tijd vordert af. Deze kun je echter bijvullen met sandtanks (die overigens óveral te vinden zijn in kistjes of potjes in de omgeving...), waardoor je in leven kunt blijven. Dit zorgt voor de nodige tijddruk en als daar ook nog eens health van af gaat door een plak slaag van een vijand, dan kan dat natuurlijk niet! Of toch wel? Toch wel, want het spel is gewoon te simpel en met lomp slaan en een normaal tempo van klimmen en klauteren kom je al een heel eind. Over het klimmen en klauteren bij de “Dark Prince” gesproken: een nieuwe feature wordt hier toegevoegd; het slingeren aan stokken met je zweep of het verlengen van je muurloopje door je ketting om een lamp heen te slaan. Aardig, maar verder totaal niets bijzonders. Verder zijn er ongeveer twee nieuwe fragmenten bij de Speedkills als “Dark Prince”, maar de stellen verder ook niet zoveel voor. Deze zaken maakten mij de hele “Dark Prince” toevoeging in het verhaal vrij nutteloos, want het vechten werd alleen maar nóg saaier en de rest was vrijwel hetzelfde gebleven.

[url=http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/766/766388/prince-of-persia-rival-swords-20070221000328431.jpg][img]http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/766/766388/prince-of-persia-rival-swords-20070221000328431.jpg width=450 border=0][/img][/url] Zand Om het spel toch nog een beetje in balans te brengen, hebben de makers de beruchte obstakels weer toegevoegd. Denk hierbij aan ronddraaiende palen met stekels er aan vast, bewegende messen aan de wand of schietende pijlen uit de muur. Hier wilde het nog wel eens voor komen dat je doodging, maar dan had je natuurlijk nog de kracht van de “Sands of Time”. Binnen no-time spoel je even terug, zodat je weer kunt beginnen op een goed moment vlak voordat je dood ging. Kan het nog gemakkelijker? Ja. Naar mate het spel vordert krijg je namelijk ook nog drie andere zandkrachten tot je beschikking. Één daarvan vertraagt de tijd (wat die obstakels weer aanzienlijk simpeler maakt; een ronddraaiend mes draait dan ineens maar amper), één is een krachtige aanval op alle vijanden om je heen en de laatste is een uitbreiding op de zojuist genoemde. Met die aanval vernietig je alles in één klap om je heen. Nu denk je natuurlijk; deze aanvallen kun je maar gelimiteerd uitvoeren en dat is ook zo. Ze kosten namelijk sandtanks; dezelfde dingen waarmee je je leven aan kon vullen bij het zijn van de “Dark Prince”. Het punt is echter dat die sandtanks overal te vinden zijn! Je krijgt ze niet alleen van verslagen vijanden, maar ook in potjes en kistjes zijn ze te vinden en die liggen werkelijk overal. Wederom veel te gemakkelijk dus. Graphics Naast de vele minpunten in de gameplay zijn de graphics gewoon op zich één groot minpunt. Het ziet er echt lelijk uit. De prins is opgebouwd uit lelijke hoeken en de omgevingen zijn ook helemaal niet mooi afgewerkt. Het is allemaal saai en grauwig, het vuur ziet er nep uit en deuren worden gewoon klakkeloos gekopieerd en honderden keren geplaatst, zonder dat je er in kunt. Dit zijn nog niet eens Gamecube-graphics. Belachelijk. Sound Het geluid valt eigenlijk haast niet op, maar dat is ook logisch aangezien het er bijna niet is. Er is vrijwel geen muziek die een sfeer of iets dergelijks neerzet en als die er is heb je hem al eerder gehoord in precies zo’n zelfde situatie. Verder klinkt het gekreun van de vijanden of van de prins tijdens het vechten geforceerd en dat maakt het dom om te horen. De geluidseffecten van je dolk/zwaard/knots zijn ook helemaal niets bijzonders en klinken zelfs vaak dof. De makers hebben niet eens de moeite genomen om wat uit het speakertje van je WiiMote te laten schalken; die blijft lekker ongebruikt tijdens het spelen van dit spel. Het enige wat nog wel goed te pruimen was, was de voice-over. Al vind ik een Perzische Prins met een Oud-Engels accent niet bepaald geweldig. [url=http://www.wiids.nl/files/PP4.jpg][img]http://www.wiids.nl/files/PP4.jpg width=450 border=0[/img][/url] Conclusie Al met al is deze game een flinke tegenvaller. Het spel is véél en véél te simpel en er is werkelijk waar niets wat de lengte eventueel zou kunnen verlengen. De graphics zijn niet eens Gamecube-waardig, het geluid is bagger op de voice-over na en de game is te kort. Na ongeveer tien uur zag ik de aftiteling al op mijn beeld verschijnen en dat zette de stempel eigenlijk op het geheel. Het vechten is saai en werkt niet tof, maar gelukkig komen het klimmen en klauteren wél van goeden huize (al hoefde je daar nu dit keer ook niet bij na te denken). De Speedkills zijn een leuk initiatief, maar zorgen haast alleen voor irritatie door gebrek aan variatie. De “Dark Prince”-toevoeging maakt de game alleen maar slechter en de saaie omgevingen en vijanden zijn haast onacceptabel. Ubisoft had de game gewoon lekker bij de vorige generatie moeten laten zitten en daarbij hopen dat hij snel, samen met de consoles, in de vergetenis raakt. Dit doet de serie namelijk totaal geen eer aan, zeker niet als start bij de nieuwe generatie. Ik heb het al eens eerder gezegd en ik zeg het gewoon weer: volgende keer beter Ubisoft!

N1 Score: 6

+

-

Gekoppelde games

Prince of Persia Rival Swords (Wii)