[Preview] Geschreven door Richard op 2003-11-06 23:52:06

Tales of Symphonia

Tales of Symphonia....Velen weten al precies wat deze game inhoudt, sommige nog niet. Vanwege die laatste schrijf ik deze preview, en omdat deze game natuurlijk bad-ass is. In Japan is 'ie al geruime tijd te krijgen, maar het kan ook haast niet anders...wij moeten tot volgend jaar wachten. Namco doet het de laatste tijd erg goed op de Cube, naast de recent aangekondigde Baten Kaitos en het best-sellende Soul Cailbur, maken ze ook nog eens Donkey Konga en de nieuwe Starfox. De enige RPG in bovenstaand lijstje is Baten Kaitos. Maar ondertussen heeft Namco allang een andere RPG uitgebracht. De 'Tales of' series zijn al lange tijd bezig, maar deze krijgt een apart verhaal, met aparte karakters, die dus geheel losstaan van de andere 'Tales of' spellen. Genoeg inleiding geluld, dacht ik zo. Tijd voor de karakters:

Lloyd, de hoofdpersoon. Een van de meest idiote namen die ik ooit in mn leven ben tegengekomen, maar hij is dan ook in het bos gevonden en door dwergen opgevoed (geen grapje.) Hij kan mooie handwerken maken en heeft ownage skills met het dubbele zwaard. Jammer dat 'ie er op school geen reet van bakt, maar hij heeft dan natuurlijk wel de smoes dat 'ie de wereld moet redden. In gevechten is hij vooral met z'n zwaardjes zeer behendig. Genius Sage. Ik weet niet of z'n moeder dronken was toen ze hem die naam gaf, maar deze is nog idioter dan Lloyd. Natuurlijk kunnen we hem niet alleen op z'n naam beoordelen. Hij is 12 jaar oud en Lloyd's beste vriend. Hij is natuurlijk de slimmerik van het stel, en richt zich in de strijd vooral op de magie. Collet Brunel. Zij moet dood, maar hierover later meer. Zij is 16 jaar en concentreert zich meer op magie dan op een direct gevecht. Ze stamt af van de Mana Tribe, die zich tegenwoordig Kamiko's noemen. Ondanks het feit dat ze dood moet en dat de wereld vergaat, blijft ze altijd optimistisch giechelen zoals een 16-jarig schoolmeisje dat hoort te doen. Dit is Mitos. Zelfs de allerbraafste onder ons kunnen dit karakter belachelijk maken, want het is namelijk een jongen. Hij is 14 jaar en is de enige overlevende uit een verbrand dorp. Kratos Aurion. Naast het feit dat hij er mega bad-ass uitziet, is hij ingehuurd om Colet te beschermen tegen gevaar. Verder hebben we nog Zelos Wilder. Gespecialiseerd in magisch zwaardvechten. Hij leeft van dag tot dag en gokt veel. Dan hebben we Refill Sage. De grote zus van Genius Sage. Wat d'r ouders bij haar geboorte hadden gesnoven laten we maar achterwege. Zij is Lloyd's lerares, en moet het vooral van haar healing skills hebben. Daarnaast hebben we ook nog Regal Bryan. In het verleden is hij nog wel eens stout geweest. Hij krijgt geen billenkoek, maar moet wel met z'n handen aan elkaar door het leven gaan. Hierom gebruikt hij vooral trap-technieken in de strijd. Over stouterds gesproken, Shihnah mag best gezien worden! Zij is ingehuurd om Colet te vermoorden, maar gelukkig steekt onze vriend Kratos daar een stokje voor. Last but not least! Presea Combatir. Ondanks het feit dat ze pas 12 is mag ze er ook best wezen. Ze kan vooral goed met een bijl omgaan, dit komt doordat haar vader houthakker was, en ziek werd. Zij moest het dus overnemen. Nu je de karakters een beetje kent, is het tijd voor het verhaal. Toen ik het voor het eerst las deed me het een beetje aan Digimon denken. Een beetje dan... Er zijn twee verschillende dimensies. Ze weten niets van elkaars bestaan af, en alles wat raar is in de ene dimensie is de normaalste zaak van de wereld in de andere. Op een dag gebeurt er in de ene dimensie een of andere ramp en de twee dimensies raken geheel uit evenwicht. De bovenstaande helden uit Silvaland komen erachter dat als ze de balans willen herstellen, ze Collet moeten offeren. Ik zou meteen voor stemmen, maar in plaats van haar te offeren gaan ze op zoek naar een andere manier om de wereld te redden. Onderweg vinden ze de andere dimensie en horen ze een legende die Collet wellicht zal redden. Een iemand van de Mana tribe heeft onvoorstelbare verborgen krachten die een transformatie van diegene teweeg zal brengen. Eenmaal deze transformatie voltooid is zullen de twee dimensies weer in perfecte balans zijn en dus gered. Collet is wellicht degene die ze zoeken. De graphics in Tales of Symphonia zien er werkelijk oogstrelend uit, alles is cel-shaded, maar dan wel in geheel andere stijl dan in bijvoorbeeld Zelda of XIII. De camera zit altijd op een vast punt, ondanks het feit dat alles vanuit de derde persoon wordt gespeeld. Sommigen voelen zich hierdoor beperkt, maar dit zal hoogstwaarschijnlijk weinig problemen opleveren. Wisselt de game echter naar een cut-scene, zal de camera wèl draaien en inzoomen zodat je alles goed kunt zien. Een aspect waar menig RPG-gamer zich aan ergert zijn random battles, oftewel willekeurige gevechten. Dit wil zeggen dat als je bijvoorbeeld in het gras loopt, een vijand kan tegen komen, en als je net een of andere eindbaas hebt verslagen en je wilt terug naar de stad om te herstellen kan dit soms voor nare situaties zorgen. Namco dacht hetzelfde en in plaats van dat de vijand zomaar opdoemt zijn ze terwijl je loopt ook zichtbaar. Op deze manier kun je er dus gewoon omheen lopen en later 'ns lekker met een breezertje in het café uitpuffen. Heb je echter nog de energie om te vechten, is dit zeker een aanrader. Namco heeft hier iets speciaals van gemaakt en dit ML-LMBS genoemd. Dit staat letterlijk voor Multi-Line Linear Motion Battle System. De gevechten zijn turn-based, maar dit wil niet zeggen dat zodra je een move hebt gekozen achterover kan gaan zitten en je breezertje drinken. Je moet namelijk nadat je aanval hebt gekozen, dit zelf ook uitvoeren. Nu kun je denken: shit! en me breezertje dan! Maar aan de andere kant opent dit ook een wereld vol nieuwe mogelijkheden. Je krijgt nu namelijk de kans om een hoop aanvallen aan elkaar te rijgen en die baddie 'ns flink op ze donder geven. Heb jij je ding gedaan zullen je teamgenoten zelfstandig verder aanvallen en de baddie ligt binnen no-time op de grond je schoenen te kussen. De dag dat Tales of Symphonia in de Japanse winkelrekken was te vinden, verkocht de Gamecube 300 units meer dan de Playstation 2. 300 lijkt misschien niet veel maar als je naar eerdere getallen kijkt zullen ze bij zowel Namco als Nintendo een feestje hebben gehad. Dit lijkt me al reden genoeg om te zeggen dat deze game meer dan waardig is voor de Gamecube. Alhoewel Namco de huidige (Amerikaanse) releasedatum op 1 april heeft staan, moeten we maar afwachten of ze dit ook kunnen waarmaken. Ik blijf in ieder geval hopen....