[Review] Geschreven door Johannes op 2007-11-21 16:01:23

Super Mario Galaxy

Het tijdloze meesterwerk Super Mario 64 is een klassieker die eeuwig in de gamegeschiedenis zal doorklinken. Dat was anders voor diens opvolger, Sunshine, op de GameCube. Grote taak voor de producers Shigeru Miyamoto en Takao Shimizu om Super Mario diens grootse status terug te geven. Na de vele sportieve, feestelijke en racende uitstapjes was het immers wel weer tijd om te laten zien waarom deze gamecharacter zo geliefd en bekend is. Het uitdagende platformgenre. Zo ontstond Super Mario Galaxy. Een game waar ik al een tijd naar uitkeek. Niet zozeer vanwege de grote mediastroom en hype die om deze game hing, want die heb ik opzettelijk verzwegen, maar juist omdat ik voelde dat deze game zeer speciaal zou worden. Slechts door heel af en toe screenshots te zien werden mijn gedachten bevestigd. Twee dagen voor de officiële launch op pad om de game te vinden was een succes en na inmiddels negentig sterren te hebben verzameld is een goede mening over dit spel te onderbouwen. Ik hoef niet alle nieuwe aspecten van de game eruit te pikken, want dat zullen de andere crewleden al mooi voor je op een rijtje hebben gezet. Ik ga liever op de kleinere dingen in die ik positief dan wel negatief ondervond. Zo is een groot pluspunt de originele setting. Het verfrissende idee van een eindloos universum waarin alles mogelijk is door één van de grootste ontdekkingen van Newton ooit; zwaartekracht. De eerste levels valt je mond soms open van de ideeën die je tegenkomt, maar enkele uurtjes ervaar je de genialiteit er pas echt van. De planeten mogen dan niet altijd gigantisch zijn, maar dat is ook niet nodig. Zo hebben veel relatieve kleine planeten elk hun eigen doel, zoals het verzamelen van sterpunten om een Launch Star te creëren, en door te vliegen naar een planeet in de vorm van een vraagteken, robot en verzin de meest bizarre dingen. De creativiteit van de makers lijkt grenzeloos. Juist voor de fans Galaxy is een game waaraan met veel liefde is gewerkt door goed te luisteren naar de kritieken, maar ook door veel verwijzingen naar voorgaande delen. Het is geniaal als je de bekende groene buis instapt om vervolgens in een kleine bol kleurrijke noten te volgen en zodoende de überhippe deuntjes uit voornamelijk Super Mario Bros. 3 te horen! Het zijn van die kleine dingen die je als fan een game als deze meer doet waarderen. Nog mooier werd het om de orkestrale geluiden te horen bij de momenten waarop Mario tegenover grote eindbazen zou komen te staan. Een combinatie van oude deuntjes met prachtige nieuwe liederen maken het muziekgedeelte in Galaxy nog een ander groot pluspunt. De besturing, die inmiddels wel duidelijk mag zijn aan de hand van de andere stukjes, werkt optimaal en de Wii Remote en Nunchuck-controller stellen je in staat om alle gewenste Mario handelingen feilloos uit te oefenen. Ook de camera laat zelden steekjes vallen, de keren dat het gebeurt zorgt wel voor lichte irritatie, waardoor alles goed in beeld komt en het overzicht goed aanwezig is. Een ander belangrijk onderdeel van de game is duidelijk het beeld. Het prachtige decor wordt gekenmerkt door uiterst reëel lijkende sterrenstelsels die adembenemend zijn. Telkens als Mario op toffe manier naar het door jou gekozen level toevliegt wordt duidelijk waartoe de Wii daadwerkelijk in staat is. De snorharen van Mario zijn dan niet te tellen, maar dat hoeft niet. Vaak zijn wel gedetailleerde ondergronden te vinden waarbij helaas alleen de levels onderwater zich niet bij de prachtige beelden weten te scharen door de soms simpele afwerking van de bodem en golfstromen. Het water van bovenaf ziet er daarentegen wél weer goed uit. In zijn totaliteit is Galaxy absoluut één van de mooiste games verkrijgbaar op de Wii dankzij het goede gebruik van sprites, lichtgeving en felle kleuren. Welnu, de kleinere aspecten zoals beloofd waren mijns inziens goede veranderingen. Zo viel me op dat de gebruikelijke acht life containers uit 64 en Sunshine plaats hebben gemaakt voor eentje van drie, welke eventueel te verdubbelen is met een levenspaddestoel. Dit zorgt ervoor dat het net een tikkeltje moeilijker wordt, omdat je dichter bij de dood bent dan voorheen. Het is ook goed om op te merken dat het niet meer helpt om je in het water te begeven om zodoende je leven te herstellen. De muntjes zijn de enige optie. Tegenover deze verscherping van de moeilijkheidsgraad staat wel tegenover dat het spel voor de gevorderde Mario platformgamer niet al te moeilijk is. Toch is er genoeg uitdaging te vinden wat onder andere komt door de zeer leuke toevoeging van kometen. Vooral de Dare Devil Comets zijn speciaal voor diegenen die de game als makkelijk ervaren: versla de eindbaas met slechts één leven. Een welkome aanvulling op de zoveel doorgevoerde veranderingen, want de normale eindbaasgevechten zijn zo kort dat je smeekt dat de vijand nog tot leven komt en sterker dan ooit is. Helaas heeft reanimatie hier geen baat bij. De duisternis Toch zijn er twee erg kleine dingen die ik wel minder positief vond. Dit zijn punten waar ik na kritisch kijken tot kwam. Zo is het duidelijk dat je als een bij, spookje en nog meer interessante vormen het universum kan ontdekken. Mocht je in bezit van een dergelijke power-up zijn en een Power Star pakken verander je plotseling weer terug naar je originele status. Dat is simpelweg jammer, want het is echt niet zoveel moeite om nog een paar alternatieve filmpjes erbij te stoppen waarin Mario wel als bij te zien is die zojuist weer een ster te pakken heeft gekregen. Het is ook nuttig om op te merken dat sommige levels in nog geen minuut te halen zijn. Tot mijn verbazing waren enkele opdrachten zo makkelijk dat er geen tweede keer voor nodig was. Een jammerlijk feit, want ik wil graag keihard werken voor elke ster. Een ander klein punt snap ik ook niet helemaal. Eén brief van Peach is zat om te weten dat ze ontvoerd is. Telkens als ik het spel opstartte kwam Mailtoad naar me toe met steeds dezelfde brief én vijf 1-Up’s. Tja, hoe makkelijk wil je het hebben? Conclusie Het is te begrijpen dat laatstgenoemde twee punten bij lange na niet opwegen tegen de geniale levelvorming met zwaartekrachten, de hemelse muziek, de redelijk innovatieve gameplay en bovenal het plezier van het rondhuppelen met Mario op de meest wonderlijke planeten en alsmaar nieuwe sterrenstelsels te ontdekken dan wel te creëren met je verzamelde Star Bits. Vooral de levels waarin het alleen gericht is op het platformonderdeel zijn van ouderwets hoog niveau zoals we die eerder tegenkwamen in de vorige twee 3D Mario delen. Tel hierbij ook de terugkeer van de magistrale 2D levels bij op en je komt tot geen enkele andere conclusie dan dat Super Mario Galaxy een galactisch goed spel is wat geen enkele gamer mag missen!

N1 Score: 9.6

+

-

Gekoppelde games

Super Mario Galaxy (Wii)