[Review] Geschreven door Quint op 2007-12-01 17:54:33

Sight Training

In de reeks van de Touch! Generations komt Nintendo nu weer met een volgende ‘non-game’. Na o.a. Brain Training, Meer Brain Training en Endless Ocean is dat in dit geval Sight Training: Enjoy Exercising and Relaxing your Eyes voor de Nintendo DS. Oftewel, letterlijk vertaald, het trainen van je zicht. Nu klinkt dat natuurlijk weer allemaal lekker vaag en ongeloofwaardig, maar Nintendo beweert dat het met dit spel, onder toezicht van Dr. Hisao Ishigaki, wel degelijk moet lukken. Om te kijken of het ook echt waar is, heb ik mijn eigen ogen als testobjecten gebruikt… Het spel start precies hetzelfde als Brain Training. In tegenstelling tot het horizontaal houden van je DS en het hoofd van professor Kawashima dat je vergezelt, krijg je nu gewoon alleen wat tekst te zien met een pixelpoppetje wat mijn zusje van negen had kunnen tekenen. De tekst legt je de principes en vormen van verschillende soorten zicht uit. Het spel vertelt dan ook dat het zich zal focussen op dynamische gezichtsscherpte, visuele reactiesnelheid, oogbeweging, omgevingszicht en oog-handcoördinatie. Allemaal leuk en aardig, maar wat houdt het nu precies in? Ik zal ze per stuk behandelen.[/b] Dynamische gezichtsscherpte Dynamische gezichtsscherpte draait om het vermogen van het zien van bewegende objecten. In het spel wordt dit vertaald in o.a de minigame “balletje balletje”. Je kent het wel. Je ziet drie doosjes en onder één doosje wordt een balletje gestopt. Vervolgens worden de doosjes gemixed en jij moet raden waar hij nu onder zit. Simpel, maar je merkt dat het erg lastig is naar mate de moeilijkheidsgraad omhoog wordt geschroefd. Het principe is leuk, maar wat wel gigantisch tegenvalt zijn de spuuglelijke graphics waarmee dit klassiek spelletje wordt voorgeschoteld. Het zijn echt Pong-graphics; grijze, platte vierkantjes op een zwarte achtergrond met een groene pixel dat het balletje voor moet stellen. Schandalig dat dit hedendaags zo moet; dit had veel leuker gebracht kunnen worden. Maar goed; ‘dit zal wel ten goede komen van je oogtraining’, denk je dan. Overigens is er ook geen muziek aanwezig tijdens een training, maar dat is uiteraard bedoeld voor de concentratie. De enige geluidjes die je zult horen zijn scherpte bliepjes welke gebruikt worden voor het aftellen en een startsignaal. Pijnlijk.

[url=/files/sightt2.bmp][img]/files/sightt2.bmp width=500 border=0[/img][/url] Visuele reactiesnelheid Nu zou je denken dat deze trend van lelijkheid alleen aanwezig was bij het onderdeel dynamische gezichtsscherpte. Niets is minder waar. Hij wordt namelijk voortgezet bij de visuele reactiesnelheid. Je krijgt een aantal milliseconden de tijd om een paar getallen te zien en te onthouden en vervolgens moet je aangeven welke het waren. Zonder muziek, met dezelfde spuuglelijke graphics en dat nog een aantal keer achter elkaar ook. *Gaap*. Oogbeweging Hier presenteert het spel o.a een minigame waarbij je voor het eerst de twee schermen van de DS gebruikt. Er zijn namelijk twaalf vierkantjes getekend; zes op ieder scherm. Hier verschijnen omstebeurt C’tjes in; elk met een opening aan een andere kant. Ze verdwijnen ook weer en deze tijd wordt gevarieerd naar de hand van de moeilijkheidsgraad. Vervolgens laat jij aan je DS weten in welke volgorde welke C’tjes verschenen. Wederom worden hierbij Pong-graphics gebruikt en ik ergerde me hier kapot aan. Kon dit nu serieus niet leuker en beter? En waarom zijn die harde bliepjes weer terug? Hopelijk brengt dan het onderdeel oogbeweging verandering in deze zaak. Ook al zit ik nu al over de helft… [url=/files/sightt1.bmp][img]/files/sightt1.bmp width=500 border=0[/img][/url] Omgevingszicht Het onderdeel omgevingszicht vond ik persoonlijk het minst leukst van allemaal, ook al waren de andere nu niet bepaald nieuw, enorm entertainend of revolutionair, maar het gaat er natuurlijk om dat je (leuk?) bezig bent met het trainen van je visuele vaardigheden. In omgevingszicht moet je wederom met die spuuglelijke schetstekeningetjes (of hoe je het ook wilt noemen) aan de slag. Je ziet een hoop rondjes met in het midden van al die rondjes een leeg vlak. In dit lege vlak verschijnt wederom een C’tje met een opening naar een bepaalde kant gericht. Tegelijkertijd verschijnen er ook – voor wederom een variabel aantal (milli)seconden - een aantal C’tjes met verschillende openingen in de rondjes rondom het vlak. Er zit er maar één tussen met dezelfde opening en jij moet aangeven in welk rondje die verscheen. Moeilijk, saai, slaapverwekkend, irritant en ga zo maar door. Inspiratieloze zooi zou ik het willen noemen, want in deze vorm is het gewoon kwellend. Oog-handcoördinatie Het onderdeel wat mij van tevoren het meeste aansprak en dan ook de enige reden was om door te zetten, was de oog-handcoördinatie. Dat het het leukste onderdeel was bleek terecht, maar dat het een reden was om door te gaan bleek een vergissing. Toch zal ik voor de moeite de bedoeling uitleggen. Er verschijnen en verdwijnen allerlei blokjes razendsnel in beeld en jij moet ze zo snel mogelijk aantikken. Uiteindelijk gaat dit in een dusdanig snel tempo wat het uitdagend en leuk maakt. Het principe dan. Want wederom ziet het er niet uit. Kaal, leeg, saai en ga zo maar door. Ik was blij dat ik de dagelijkse test erop had zitten, want het ‘spelen’ van Sight Training was meer een verplichting dan een leuke bezigheid. [url=/files/sightt3.bmp][img]/files/sightt3.bmp width=500 border=0[/img][/url] Zooi Het spel kan vervolgens je oogleeftijd berekenen, aangeven op welke gebieden je goed scoort en waar je nog de nodige verbetering aan kunt of moet brengen. Ik zou echter totaal geen waarde hechten aan deze score, want hij zal waarschijnlijk laag uitvallen (het spel kent een erg hoog en een naar mijn gevoel bijna onmogelijke moeilijkheidsgraad naar mate je sommige onderdelen succesvol afsluit) en je aansporen om te gaan trainen. En daar ligt het probleem. Je wilt je ogen helemaal niet trainen met dit gedrocht van een spel. De minigames die verschillende oogvaardigheden combineren, zoals het volleyballen of het boxen, zien er ietsjes beter uit, maar zijn nog steeds lachwekkend voor DS-begrippen. Hoe kan het dat ik spelletjes die ik ook op de NES kon doen, nu op mijn DS in handen krijg gedrukt? De stylus heeft niet eens een meerwaarde en ook de twee schermen worden haast niet gebruikt. Het spel snapte gelukkig zelf ook dat je ogen tergend pijn kunnen gaan doen van deze rotzooi, dus er zit ook een ontspanningsfunctie in. Je legt je DS neer en een stem vertelt wat je nu met je ogen moet doen om ze te ontspannen. Toen ik een vrouwelijke computerstem hoorde zonder emotie vergezeld met het nodige gekraak, klapte ik mijn DS dicht en heb ik het spel verwisseld voor een ander. Vermijd deze troep is dan ook mijn advies.

N1 Score: 3.5

+

-

Gekoppelde games

Sight Training: Enjoy Exercising and Relaxing your Eyes (Nintendo DS)