[Review] Geschreven door Marcel op 2007-12-07 00:06:05

Resident Evil: The Umbrella Chronicles

Een aantal maanden geleden schopte Capcom zonder pardon Shinji Mikami de laan uit. Niet onverwachts overigens, wat wil je na niet één maar vier mislukte Gamecube projecten. De nieuwe regisseur van de serie en de grootste oplichter in deze industrie: Keiji Inafune, vroeg aan ontwikkelstudio CAVIA of ze een Resident Evil game voor de Wii konden bouwen. Mikami sneed zijn keel door, fanboys pleegde zelfmoord en Capcom ging vrolijk haar eigen weg en kwam met een ontzettend tof spel aan zetten! "Wesker here!" Het Resident Evil-universum-en-verhaal hebben talloze haken en ogen. De badguy waar het allemaal om draait, Albert Wesker is al een keer of zes uit de dood opgestaan. Het Umbrella hoofdkwartier is vier keer verhuisd en stond drie keer in lichterlaaie. Daarnaast zijn er natuurlijk de personages die zomaar uit het niets verdwenen en de games zoals Resident Evil 0 die juist veel meer vragen opriepen dan dat er beantwoordt werden. Het was dan ook even schrikken toen Chris Redfield en de andere hoofdpersonen haast geen rol speelden in Resident Evil 4 en Mikami weigerde om een boekje open te doen over wat er nu precies met Umbrella gebeurd was. “Het ging failliet” was zijn antwoord op alle brandende vragen van horde fans. De bedenker van het script van de serie zag echter wel brood in een compilatie van eerdere Resident Evil spellen met tussenhoofdstukken om alle losse eindjes aan elkaar vast te knopen. Tevens verdient de beste man zijn boterham nog steeds bij Capcom, wat van veel talentvolle Capcomkopstukken niet gezegd kan worden.

Resident Evil The Umbrella Chronicles is eigenlijk niet gemaakt voor de Wii Zapper wat je waarschijnlijk wel zou verwachten. De geniale producenten bij Capcom hadden allang de strategie van Nintendo door. De fundamenten van het spel doen erg denken aan een arcade shooter. Je weet wel, zo een game waarbij je automatisch beweegt en je wapens leegt op alles wat los en vast zit. Aangezien de serie tot en met Resident Evil 4 in een cyclus van herhaling terecht was gekomen, is het opmerkelijk dat Capcom de gameplay wederom over een andere boeg gooit. Het meest verwonderlijke is echter, dat het verbluffend goed werkt! ”What’s happening?” De game is opgedeeld in diverse hoofdstukken met ieder andere personages. De meeste missies speel je met twee figuren. De combinaties bestaan onder andere uit Rebbeca en Richard, Jill en Chris en een enkel eenzaam karakter zoals Wesker moet alle klusjes zelf op knappen. Voordat je begint mag je een held kiezen, echter heeft het weinig invloed op het verdere verloop van de game of de dialogen. In principe is het alleen maar ingebouwd, zodat je het gros van de levels coöperatief met een vriend of vriendin kunt spelen! Het basisprincipe van Umbrella Chronicles is vrij eenvoudig. Het voortbewegen wordt uit handen genomen door het spel. Het enige dat je hoeft te doen is richten en schieten op aanstormende zombies en andere monsters. Iedere vijand heeft een kritieke plek, bijvoorbeeld het hoofd. Wanneer je een goedgemikt schot afvuurt en de zwakke plek van je belagers weet te raken zijn deze in één keer dood. Het spel stuurt met verbluffende snelheid vijanden op je af. In het begin zijn een paar zombies nog gemakkelijk af te knallen. Later worden ze echter afgewisseld met bijen, kraaien, spinnen en ander gespuis. Meestal moet je het kleinere grut afslachten met een mes. De besturing hiervan is vrij eenvoudig, houd simpelweg de A-knop ingedrukt en zwaai wat met de Wii remote. [img]files/173retuc3.jpg[/img] De spelwereld is opgebouwd met een verbeterde versie van de Resident Evil 4 engine en dat zie je! Racoon City en het beruchte landhuis zijn perfect nagemaakt. De grafische pracht van Resident Evil The Umbrella Chronicles kom je zelden tegen in een Wii spel. Reflecterende vloeren, slijm dat langs de muur druipt en fotorealistische omgevingen. De pracht en praal brengen echter een klein minpunt met zich mee. Soms staat de camera namelijk zo dichtbij de actie dat je de pixels op de muur kunt tellen. Gelukkig zijn ook de gangen zeer gedetailleerd en de lichteffecten prachtig. Bijna ieder object kan kapot geschoten worden. De cowboys die zomaar wat in het wilde weg gaan knallen komen bedrogen uit; voor je het weet liggen alle lampen aan diggelen en kun je de zombies niet meer zien aan komen. De meest angstaanjagende situaties vinden zich dan ook plaats in zeer donkere kamers. Een aantal rode ogen verschijnen ineens voor je neus en daarbij is wegrennen geen optie aangezien je niet kunt bewegen. Het enige dat rest is de camera bewegen met de nunchuk om een beetje beter zicht te krijgen op de situatie. Dit soort situaties komt vaak voor en soms kun je vijanden ontwijken of een tegenaanval uitvoeren. Hiervoor heeft men de quick time events weer in het leven geroepen. De knop die je moet indrukken verschijnt op het scherm en vervolgens moet je zo snel mogelijk reageren. Wiebel wat met de controller, of druk razendsnel op B om weg te rennen. Het spel verandert tijdens deze elementen ook tijdelijk van perspectief zodat je de prachtig vormgegeven S.T.A.R.S agenten en hun rivalen eens goed kunt bekijken.

Resident Evil: The Umbrella Chronicles II

”This should be interesting” Het Resident Evil-sfeertje is ondanks de vrij gelimiteerde gameplay goed overgebracht. De stemmen zijn op sommige momenten nog steeds klunzig maar tijdens de echt emotionele scènes komt de boodschap goed over. De beste momenten in het spel zijn zonder twijfel de enerverende eindbaasgevechten. De Tyrant’s, giftige planten, reusachtige vleermuizen en slangen zijn uiteraard weer van de partij. De QTE segmenten worden hier in razendtempo op je afgeslingerd. Het ene moment probeer je een hart of ander uitstekend orgaan te doorzeven met een machine geweer, het andere moment hang je aan een klauw die je de hele kamer doorschudt. Het geeft de spelbeleving een flinke boost, omdat je nu alles door de ogen van het personage bekijkt. Hierdoor word je regelmatig geconfronteerd met plotselinge gebeurtenissen. De game is echter niet overdreven eng en meer actiegedreven. Het survival horror-element is wel degelijk aanwezig doordat je constant kogels moet vinden voor je zwaardere wapens en er maar weinig levensdrankjes en kruiden te vinden zijn om je wonden te genezen. Wie na een heftig vuurgevecht het loodje legt kan weer verder spelen vanaf een checkpoint. De checkpoints zijn niet veelvuldig aanwezig waardoor je sommige stukken opnieuw zult moeten spelen.

Het spel geeft je na iedere succesvolle missie een rank en punten om je wapens te verbeteren. Het aantal wapens dat je in je bezit hebt hangt af van hoeveel je er in de levels gevonden hebt. Het is dus raadzaam om hier en daar wat kratten kapot te schieten, aangezien sommige vrij vervelend verstopt liggen. Het wapentuig is gebaseerd op de eerdere spellen, wat handpistolen, raketwerpers, machine geweren en natuurlijk shotguns. Ieder wapen heeft zijn eigen voor-en-nadelen en het is dus raadzaam om het juiste wapentuig mee te nemen op en missie aangezien je aanvankelijk maar één extra wapen op zak mag hebben. ”You’re hurt, stay back!” In tegenstelling tot soortgelijke arcade games is Resident Evil vrij lang. Na ongeveer een uur of 12 heb je iedere missie wel een keer gehaald. Vervolgens kun je alles nogmaals spelen om documenten en notities over Umbrella te vinden. De fans zullen smullen van de sappige details en wetenschappelijke rapporten, terwijl andere hun neus ervoor op halen. Wat zeker het proberen waard is, is de twee speler-optie. Met name de latere levels zijn hierdoor een stuk eenvoudiger om te spelen. In je eentje ben je gelimiteerd in het aantal acties dat je tegelijk kunt uitvoeren. Een aanval van insecten is veel gemakkelijker af te slaan wanneer speler één een wapen hanteert en speler twee een mes. De Wii Zapper is overduidelijk niet opgenomen in de beginfase van de ontwikkeling van dit spel. Een aantal rommelige keuzes wat betreft de besturing zijn hier getuige van. Allereerst moet je de Nunchuk apart vasthouden en zijn diverse acties op andere knoppen ondergebracht. Het richten werkt op zich best lekker, echter kun je met een plastic gun lang niet zo snel reageren. Daarnaast zijn de QTE elementen hierdoor aanzienlijk moeilijker geworden. De A knop wordt bijvoorbeeld omgeruild voor de Z-knop. De B-en -Z toetsen hebben ieder hetzelfde icoon en hierdoor ram je regelmatig de verkeerde toets in waardoor je onnodig vaak het loodje legt. Hetzelfde geldt voor het mes want al eerder is bewezen dat de Wii remote veel preciezer werkt dan de Nunchuk. Het komt daarom met de Wii Zapper-mode vaker voor dat de besturing net niet snel genoeg reageert op de actie die op het scherm getoond wordt. Conclusie: Resident Evil: The Umbrella Chronicles is veel beter geworden dan ik verwacht had. De actie is ontzettend goed in elkaar gezet en de herkenbare omgevingen zijn een feest. Mede door de vele tussenstukken en documenten is het zowel voor de fans als nieuwkomers vrij eenvoudig om te begrijpen waar het allemaal over gaat. Het is wel jammer dat de meeste openbaringen wat betreft het plot weinig verrassingen of spektakel met zich meebrengen. Daarnaast weet het spel perfect een gat in de Wii line-up op te vullen nu Ghost Squad is uitgesteld naar volgend jaar. Het is niet de verwachte hersenloze knalgame geworden maar een waardige Resident Evil titel met de kwaliteit die we van Capcom gewend zijn!

N1 Score: 8

+

-

Gekoppelde games

Resident Evil: The Umbrella Chronicles (Wii)