[Review] Geschreven door Timo op 2007-12-26 18:24:29

gdhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

Als adventure fan heb ik ondertussen een hoop games uit dit genre doorspeelt. Van oude klassiekers als Broken Sword en Monkey Island tot moderne toepassingen als Runaway, Phoenix Wright en Fahrenheit. In mijn collectie is er echter één serie die mij steeds is voorbij gegaan. Myst. De naam zal iedereen wel bekend in de oren klinken en het eerste deeltje is er nu ook in zakformaat. Eindelijk kan ik me begeven in de magische wereld genaamd Myst. De originele PC versie van Myst, welke een port was van Macintosh, verscheen jaren terug in 1993. Lange tijd was het de best verkochte PC game, tot de Sims in 2000 Myst van deze troon stootte. Vanaf dan verschenen er massa’s sequels, spin-offs, remakes, romans, stripversies en ga zo maar door. Zelfs een MMO genaamd Myst Online: Uru Live. De laatste toevoeging in dt rijtje is een remake van de originele title voor de DS. Deze belooft een totaal nieuwe spelervaring aangepast aan de DS. Een zien wat dat oplevert… Meh Een game die na veertien jaar nog steeds zo’n fanbase heeft, dat moet wel een goede game zijn! Al snel valt op hoe uniek Myst is. Myst is in ieder geval uniek te noemen. In tegenstelling tot games als Sam & Max of Broken Sword, is Myst een First-person adventure. Zo krijg je het personage waarmee je speelt eigenlijk nooit te zien. Er is ook geen inventaris, je hebt altijd maar één object bij de hand. Myst staat verder ook bekend vanwege de enormhoge moeilijkheidsgraad. Begin je met Myust, begin je aan een hele uitdaging. De puzzels zijn van hoge niveaus. Het verhaal verteld dat van een familierama dat zich op het eiland Myst afspeelde. Een zekere Atrus schreef een boek met verbindingen naar andere tijdperken. Via dit boek kan er dus doorheen deze tijdperken gereisd worden. Atrus had een vrouw Catherine en twee kinderen, Sirrus en Achenar. Deze zonen blijken gevangen te zitten in gevangenisboeken. Hier ontbreken echter pagina’s. Je dient hiernaar op zoek te gaan. De zonen weten je echter te vertellen dat e vader een snode schurk is. De vader steekt de schuld bij de zonen. Het is aan de speler om uit te maken wie de waarheid spreekt en wie er schuldig is. Dit is Myst. Eek De besturing is zeer simpel. Alles gebeurd via het touchscreen en de stylus, net zoals een muis in de PC-versie. Dit is wel even wennen, want een simpele klik brengt je telkens naar de volgende afbeelding. Je moest dus zeer accuraat te werk gaan, ook als je voorwerpen wilt aanklikken. Klik je ernaast, bevind je je vaak plots in een andere omgeving. Myst bestaat namelijk niet uit één 2D of 3D wereld, maar uit een hoop pre-rendered plaatjes. Elke stap die je neemt, brengt je tot een nieuwe afbeelding. Met de PC kun je het pijltje van de muis laten ‘zweven’ over het scherm, zonder te klikken. Hierdoor was het mogelijk het pijljte van de muis een bepaalde animatie te laten tonen als er interactie mogelijk was. De DS-versie heeft zo’n soort optie niet. Het is dus constant willekeurig gklik wat tot trial-and-error-toestanden leidt. Dit werkt enorm frustrerend, als je wat te enthousiast twee of driemaal achter elkaar klikt, zit je namelijk al snel drie omgevingen verder. Hier hadden ze toch net wat anders op moeten verzinnen. Het gebeurde daarbij ook meer dan eens dat een tik met de stylus niet herkend werd. Boo Een game als Myst kun je eigenlijk meer een ‘ervaring’ noemen da een traditionele videogame. Het is belangrijk te allen tijde alert te zijn om visuele of audiele hints op te merken. Helaas. Hoewel de DS zogenaamde verbeterde geluidseffecten en grafische beelden bevat, laat de kwaliteit hiervan vaak de wensen over. Zo doen de beelden maar weinig om je te laten vergeten dat je eigenlijk naar veertien jaar oude afbeeldingen samengepropt op een DS-scherm kijkt. Men probeert dit te verhelpen door een zoomfunctie te integreren, maar telkens je inzoomt zul je niet meer zien dan een hoop vage pixels. Verder heeft het verkleinen van de beelden nog meer negatieve gevolgen. Zo zijn de knoppen op het scherm véél te klein. Bij sommige puzzels moet je knoppen indrukken, maar als deze enkel een aantal pixels groot zijn is dit niet zo simpel. Sommige teksten of cijfers welke je zou moeten lezen zijn door het verkleinen onleesbaar geworden. De muziek en geluidseffecten klinken over het algemeen zeer aangenaam en zorgen voor die unieke atmosfeer. Toch klinken ze met momenten toch net iets te ruw en ongeraffineerd, zelfs als je oortelefoons gebruikt. Dit zou geen minpunt zijn, ware het niet dat sommige puzzels puur op audio zijn gebaseerd. Zo zul je vroeg in de game twee ‘inwoners’ uit Myst tegenkomen welke je vragen hen te helpen door middel van een korte videoclip met gesproken tekst. Dat is te zeggen, ze vragen je hen te helpen, als je tenminste kunt verstaan wat ze te zeggen hebben. Dit toont maar dat de ontwikkelaars niet lang genoeg hebben stilgestaan bij deze port naar de DS. Oké, over een aantal kleine minpuntjes kan gekeken worden, maar gaat het niet te ver als de speler gewoonweg niet meer weet wat die moet doen? Hierbij komt dan nog eens dat dit bijlange niet het enige minpunt is… Ack Myst maakt ingenieus gebruik van een pagina waar je nota’s om bepaalde dingen te herinneren neer kunt typen. Typen? Ja, typen. Amper negen lijntjes krijg je tot je beschikking welke je dient in te vullen met een toetsenbord op het touch-screen, zonder enige vorm van punctuatie. Zeer frustrerend als je bijvoorbeeld terugdenkt aan het notaboekje uit Hotel Dusk of de maps uit Phantom Hourglass, waar je gewoon net als in Picto-Chat berichten kunt neerpennen. De verhaallijn van Myst begeeft zich doorheen verscheidene tijdperken, waardoor je telkens kunt reizen. Die doe je door middel van het aanraken van ee afbeelding in een boek. Doe je dit, krijg je echter totaal geen feedback en sta je plots van het ene op het andere moment in een ander tijdperk en dit heb je pas door als je een stap achteruit zet. Irritant Besluit Myst is een steengoede game als je van adventures houdt. Deze game zette ooit de standaard en is zelfs vandaag de dag, zoveel jaren later, nog een topper te noemen. Op de PC weliswaar. Deze versie op de DS is op z’n minst ramzalig te noemen. De game rommelt en kraakt langs alle kanten. De besturing is slecht aangepast en zelfs simpele functies als het noteren, wat zéér belangrijk is in adventure games, werken alles behalve naar behoren. Uiteindelijk zal je toch naar pen en papier moeten grijpen, wat het nut van deze draagbare versie compleet vernield. Myst staat bekend om zijn aartsmoeilijke puzzels en ingewikkelde systemen, maar op de DS is dit alles nog eens tien keer, wat zeg ik, honderd keer erger. Sommige puzzels zijn zo goed als onspeelbaar en teksten of cijfers zijn vaak onleesbaar door de verkleining naar het DS-scherm. De prijs voor slechtste port ooit overhandig ik dan ook met alle plezier aan Myst. Wil je genieten van dit pareltje, ga dan voor de PC-game, maar blijf ver weg van deze DS versie. Ver, ver weg.

N1 Score: 5.4

+

-

Gekoppelde games

Advance Wars (Game Boy Advance)