[Review] Geschreven door Rutger op 2008-07-26 17:17:39

Dancing Stage: Hottest Party

Sinds enkele jaren biedt de game-industrie een simpele en vermakelijke oplossing voor mensen die geen muzikale talenten hebben. Mensen die niet kunnen zingen spelen Singstar, rockers die voorheen alleen luchtgitaar speelden, kunnen nu met Guitar Hero aan de slag en voor diegenen die zelfs een hele band willen oprichten, is er sinds kort Rock Band. Jaren daarvoor bestond er echter al een game voor de mensen die graag met de voetjes van de vloer gingen: Dancing Stage (in andere delen van de wereld meestal Dance Dance Revolution genoemd). Dit ‘dansen voor nerds’ is uitgegroeid tot een cult hit en daarom besloot Nintendo dat ook hun consoles een dergelijk spel nodig hadden. Dat leidde een kleine drie jaar geleden tot Dancing Stage: Mario Mix voor de GameCube, waarin Mario door middel van een onvoorstelbaar slecht verhaal Bowser kapot danste. Nu heeft ook de Wii een Dancing Stage game gekregen, alhoewel Mario gedumpt is. In plaats daarvan krijgen we een ‘normale’ versie met keiharde beats en banale dansers in de achtergrond, waarbij de verhaallijn gelukkig achterwege gelaten is. Het resultaat? Dancing Stage: Hottest Party… Dancing Stage is in de gamewereld inmiddels een bekend fenomeen. Het spel verscheen een kleine tien jaar geleden voor het eerst in de Japanse arcadehallen en is in de loop der tijd steeds populairder geworden. Het spel heeft de standaard voor alle muziekgames die nog zouden volgen gezet, wat we vandaag terugzien in bijvoorbeeld een Guitar Hero. Het concept van het spel is onvoorstelbaar simpel, maar ook bijzonder verslavend. Je hebt een mat, waarop vier richtingen zijn aangegeven; links, rechts, boven en beneden. Vervolgens verschijnen er pijlen op het scherm, waarna je op basis van het ritme van de muziek op de corresponderende richting op de mat moet stappen. Afhankelijk van hoe goed je op het ritme stapt krijg je punten, op basis waarvan je aan het eind van het nummer een score en een beoordeling krijgt. De kunst is uiteraard om een zo hoog mogelijke score te halen. Daarnaast zijn er verschillende moeilijkheidsgraden (in Hottest Party vier), waarbinnen de moeilijkheid van een nummer varieert van 1 (erg simpel) tot 10 (idioot moeilijk).

Tekening van de mat die bij Hottest Party geleverd wordt. Dancing Stage: Hottest Party is de tweede Dancing Stage game op een Nintendo console (na Mario Mix) en probeert aan de standaardformule een nieuwe draai te geven door de controls van de Wii te gebruiken. Naast het stappen op pijlen is het nu ook mogelijk om de Wii Remote en de Nunchuk te gebruiken in je spel. Tijdens het dansen houd je de Wii Remote en Nunchuk vast en beweeg je ze in de richting die op het scherm door middel van speciale pijlen aangegeven wordt. Dit is wellicht een interessante toevoeging voor de casual gamer die het spel niet speelt om hoge scores te halen, maar voor doorgewinterde Dancing Stage spelers is het onzinnig. Bovendien registreert het spel je bewegingen niet altijd even goed en is het moeilijk om je armen goed op het ritme van de muziek te bewegen. Ook bestaan er zogenaamde gimmicks (vergelijkbaar met de mush mode in Mario Mix). Dit zijn speciale pijlen waar je bijvoorbeeld twee keer op moet gaan staan voordat ze verdwijnen. Het is een extra uitdaging voor mensen die het spel nog moeilijker willen maken dan het al is, maar ik gebruik ze zelf nooit. Het is namelijk mogelijk om voorgaande opties uit te zetten en het spel alleen met je voeten te spelen, wat waarschijnlijk iedereen met enige Dancing Stage ervaring (inclusief ondergetekende) zal doen. Irritant is wel dat deze instellingen niet opgeslagen worden, waardoor je ze iedere keer dat je het spel opstart opnieuw moet aanpassen. Wat de songlist betreft is Hottest Party vrij uitgebreid. Het spel bevat vijftig nummers, alhoewel de variatie nogal te wensen overlaat. Technisch gezien bevat het spel veel verschillende genres, maar zoals gebruikelijk is in Dancing Stage wordt achter de meeste nummers een beat van jewelste gezet, waardoor het moeilijk is om ze van elkaar te onderscheiden. Het is geen grote ramp en sommige nummers zijn best aanstekelijk, maar het is geen muziek waar ik voor mijn plezier naar zou luisteren buiten het spel om. Voor het spel zijn ze echter prima en de ritmes verschillen genoeg van elkaar om interessante stappatronen te creëren. Deze stappatronen - de kern van het spel - sluiten, zoals we gewend zijn van Dancing Stage, bijna overal perfect aan de op de ritmes van de nummers. Modi Het spel bevat een aantal verschillende modi, waarvan Groove Circuit de belangrijkste is. In deze modus ga je langs een aantal verschillende venues, waarbinnen je bepaalde doelen moet bereiken. Stel je hierbij doelen voor als ‘haal zoveel nummers op dit niveau’, ‘haal een score hoger dan zoveel miljoen’ of ‘haal een combo van minstens zoveel’. Wanneer je bepaalde doelen haalt, verdien je nieuwe nummers, zalen of personages om mee te spelen. Je kunt twee keer door Groove Circuit heengaan. De eerste keer zijn de opdrachten vrij makkelijk, de tweede keer zijn ze vrij moeilijk. De laatste venue is zo moeilijk dat je waarschijnlijk een professionele Dancing Stage speler moet zijn om hem te kunnen halen. Hierdoor mis je echter slechts één nummer, waardoor er nog steeds 49 overblijven om op te kunnen spelen. Wat erg handig is, is dat je Groove Circuit kunt blijven spelen alsof het de Free Play Mode is. Hierdoor kun je - ook wanneer de doelen eigenlijk te moeilijk zijn om te halen - alle nummers blijven spelen, terwijl je prestaties toch geregistreerd worden, mocht je het doel toevallig wel halen. Daarnaast kan bijna alles in Groove Circuit ook met zijn tweeën gespeeld worden, wat mooi is wanneer je meerdere mensen (en matten) hebt om mee te spelen. Andere modi zijn Free Play Mode en Workout Mode. De Free Play Mode spreekt voor zich: je kunt er in je eentje vrij spelen op alle nummers die je hebt, of je kunt er op een aantal verschillende manieren tegen anderen spelen (ervan uitgaande dat je een tweede mat hebt). In de Workout Mode kun je een persoonlijk profiel aanmaken, waarna je doelen kunt stellen zoals het verbranden van een bepaald aantal calorieën (gebaseerd op je gewicht) of een bepaald aantal minuten spelen. Leuk bedacht van Konami, maar uiteindelijk voegt het weinig toe. Het hart van het spel verandert er niet door en het instellen van alle voorkeuren kost meer tijd dan het ophangen van een goede klok waarop je bij kunt houden hoe lang je gespeeld hebt. Ook worden er, ondanks dat je een profiel kunt aanmaken, nog steeds geen scores bijgehouden onder je eigen naam (iets wat in het hele spel overigens niet gebeurt). Dit is vooral vervelend wanneer je - zoals ik - iemand in huis hebt die beter in het spel is dan jij. Verwacht overigens geen spectaculaire graphics van Hottest Party. In de achtergrond zie je het personage dat je gekozen hebt, alsmede een aantal oninteressante achtergronddansers. Persoonlijk kan het me totaal niet schelen, aangezien ik (zoals waarschijnlijk alle spelers) op de pijlen en niet op de achtergrond let. Over het geluid valt verder weinig meer te zeggen, aangezien het spel erop gebaseerd is. Noemenswaardig is nog dat de announcer verschrikkelijk irritant is, alhoewel je zijn oppervlakkige geschreeuw gelukkig uit kunt zetten tijdens het dansen zelf. Conclusie Met Hottest Party probeert Konami een aantal nieuwe dingen aan de klassieke Dancing Stage gameplay toe te voegen (een inspanning waar ik waardering voor heb), maar de kern van het spel blijft hetzelfde. Verder valt er weinig te zeggen. Zonder alle poespas is het Dancing Stage zoals je gewend bent, wat naar mijn mening één van de leukste en meest interessante series in de huidige game-industrie is. Ik kan Hottest Party dan ook van harte aanraden aan diegenen die de serie willen leren kennen, die een goede opvolger zoeken voor Mario Mix (de mat van Mario Mix werkt ook met Hottest Party!) of die een leuke manier zoeken om aan hun dagelijkse portie beweging te komen. Voor diehard Dancing Stage veteranen valt er bij Hottest Party echter weinig te zien, en sowieso geldt dat voor wie serieuze scores neer wil zetten er maar één echte manier van spelen is: de machines in de arcadehallen. Helaas zijn die in Nederland nog steeds erg zeldzaam.

N1 Score: 8

+

-

Gekoppelde games

Dancing Stage: Hottest Party (Wii)