[Review] Geschreven door Theun op 2008-08-11 03:09:27

Etrian Odyssey

In het buitenland is het tweede deel inmiddels alweer een tijdje uit, maar niet zo lang geleden mocht ook Europa gaan genieten van de nieuwe RPG-serie genaamd Etrian Odyssey. De makers van Trauma Center en Super Robot Taisen nemen je mee naar een sprookjeswereld met een massief doolhof in een ondergronds bos, waarin de meest gruwelijke wezens lurken. Tijd om dit bos te gaan verkennen! Ga terug naar de Middeleeuwen, waar men enkel vecht met zwaard en schild, maar ook gelooft in toverkrachten. Etrian Odyssey neemt je mee naar een zeer aparte wereld, zelfs voor een RPG. Wellicht is het niet zo raar dat het zich afspeelt in de Middeleeuwen, maar het verhaal er omheen is wel opmerkelijk. In de buurt van een stadje wordt namelijk zomaar uit het niets een ondergronds bos ontdekt. Velen krijgers wilden dit bos gaan ontdekken en op de kaart krijgen, maar geen van hen keerde heelhuids terug. Op een dag (lees: toen je de game kocht) kreeg je horen van dit verhaal en besloot je een guild op te richten. Met die guild is het de bedoeling dat je het doolhofachtige bos in kaart kan brengen en zodoende de mensheid een stapje verder kunt helpen met het verkennen van het land.

[img]/files/500301070_d365dfb143_o.jpg[/img] Ol’ fashion RPG Etrian Odyssey is niet zomaar RPG, zoals we die hedendaags vaak tegen komen. In tegenstelling zelfs, deze game neemt het hele genre terug naar zijn roots en zorgt ervoor dat de gamer weer moet nadenken bij wat hij of zij doet. Niet doelloos aanvallen en daarna verder gaan, maar iedere stap rustig doornemen en zorgen dat je vooral niet game-over gaat. In Etrian Odyssey word je hier al vanaf het begin mee geconfronteerd. De eerste tien minuten kun je gelukkig nog niet dood gaan, maar moet je wel al een tactische beslissing nemen. Je moet namelijk een guild maken en deze leden geven. Deze guild kan veel leden hebben en ieder lid kan van een ander type zijn. Zo heb je bijvoorbeeld frontstrijders als de Landsknecht, de defensiever ingestelde Protector en de Medic die helende krachten bezit. Het klinkt dan ook alsof je met een heel leger op pad gaat door dat bos en het slechts een kwestie van tijd is voor je de laatste eindbaas hebt bereikt. Niets is echter minder waar. Wanneer je klaar bent met je guild zul je opeens vijf leden moeten kiezen die door het bos zullen gaan. De rest blijft thuis en doet verder ook geen ervaring op. Deze vijf leden moeten ook nog eens verdeeld worden over twee linies: de frontline en de backline. Leden op de frontline gaan directe confrontaties aan met vijanden, waar leden op de backline liever vanaf een afstandje aanvallen of simpelweg toekijken. Wanneer je dan eindelijk je eerste quest hebt gekregen, zul je het bos betreden en ontdekken wat voor type RPG dit is. Op het bovenste scherm zie je namelijk een volledige 3D wereld en op de onderste een incomplete kaart. Lopen doe je uiteraard door de 3D wereld en dit gaat per ‘vakje’. Druk je dus één keer op het pijltje omhoog, dan ga je één vakje vooruit. Je kunt niet altijd zien wanneer je vijanden tegenkomt. [img]/files/odyssey2.jpg[/img] De meeste vijanden verschijnen willekeurig dankzij random encounters. Dat wil zeggen dat de 3D wereld wordt dan ook zomaar wordt omgewisseld voor een 2D battle-area. Je weet nooit wanneer dit is, maar het gebeurt in mate. Je hoeft je dus geen zorgen te maken dat je bij iedere stap die je zet vijf beesten op je krijgt. Ieder gevecht is turn-based, dat wil zeggen dat iedereen omstebeurt aanvalt. Tijdens de gevechten kun je per figuurtje uitkiezen wat ze moeten doen en wie ze moeten aanvallen. Afhankelijk van welke items ze bij zich hebben, kunnen ze steeds interessantere trucjes uitvoeren. Ironisch hieraan is dat je van je eigen figuren slechts een plaatje ziet wanneer je een aanval kiest, verder komen deze personages gedurende het hele spel niet in beeld (op enkele spaarzame momenten na, waar je dezelfde plaatjes ziet). Iedere keer kijk je dus alleen naar je vijanden en de levensbalkjes van je team. Gelukkig variëren de vijanden wel, want naarmate het spel vordert kom je ook steeds sterkere beesten tegen. Wanneer alle vijanden zijn gedood, zullen alle leden van je team ervaringspunten krijgen. Hebben ze genoeg van deze punten, dan stijgen ze een level en worden ze weer sterker. Echter, wanneer een lid van je team dood gaat tijdens een gevecht kan deze geen ervaring meer opdoen en blijft dit lid ook dood totdat hij of zij is gereanimeerd. Dit kan alleen buiten het bos, dus wanneer je buiten een quest bent.

Etrian Odyssey II

Tekenen Tot nu toe klinkt Etrian Odyssey als een rasechte RPG, maar de unieke functies van de DS maken deze game wel extra interessant. De map die je namelijk per verdieping in het bos hebt, is altijd incompleet. Deze map zul je zelf moeten uitbreiden door ‘m te tekenen op het touch-screen. Je kunt er een heleboel op markeren, zoals geheimen, monsters en eindbazen. Het tekenen op deze map is niet alleen grappig, maar ook noodzakelijk. Teken je namelijk niet waar je vandaan kwam, dan zul je al gauw merken dat het bos een belachelijk groot doolhof is, waar je niet zomaar uitkomt. Aangezien je tijdens je verblijf in dit doolhof verder niks kan, zit je dan echt vast. Saven, healen, leden wisselen, alles kan, maar alleen als je buiten het bos bent. Daarmee is het tekenen van je eigen map dus ook nog eens een tactisch onderdeel van het spel geworden. Is een verdieping namelijk te uitgebreid? Teken dan alleen de stukken waar daadwerkelijk wat te doen valt, zodat je makkelijk je weg kan vinden door het doolhof.

[img]/files/odyssey1.jpg[/img] Puur Etrian Odyssey is zoals eerder gezegd een ouderwetse RPG. Dit komt vooral, omdat je weinig wordt geholpen in de game. Je begint als leider van een guild en leiden zul je. Meevechten in de gevechten zit er niet bij, maar alle hints die je zou krijgen in andere RPG’s moet je nu zelf verzinnen. Wanneer je een quest toegewezen krijgt, krijg je namelijk je doelstelling te horen en word je succes toegewenst. Wanneer je niet echt weet waar deze doelstelling over gaat, word je dus als het ware voor de leeuwen gegooid en moet je het maar uitzoeken. Voor de ervaren RPG’er is dit natuurlijk een droom. Eindelijk een game met uitdaging, want ook de gevechten bieden veel weerstand en vereisen goed tactisch besluit. Aan de andere kant kan dit de niet-zo doorgewinterde RPG-fan nogal afschrikken. Een game zonder hints betekent vaak dat men het snel opgeeft en als dat al vroeg in een spel gebeurt is het dus verspild geld. Iedere gamer die aan Etrian Odyssey begint moet wel degelijk doorzettingsvermogen hebben om deze game uit te kunnen spelen. Wat geluid en beeld betreft heeft deze game niet veel te bieden. De gameplay is voor pure RPG-normen ijzersterk, maar verder bevat de game alleen sprites en tekst. Het enige dat uitblinkt op het gebied van graphics is het bos zelf, maar vergeleken met andere games lijkt zelfs dat ook nergens op. Het geluid is simpel gehouden en niets speciaals. Hoewel sommige geluidjes wel erg 1990 klinken, zijn ze niet irritant en wordt deze game niet neergehaald door de matige geluidskwaliteit. [img]/files/hexer1.jpg[/img] Conclusie Etrian Odyssey is een hele aparte game die waarschijnlijk alleen échte RPG-fans zal aanspreken. De moeilijkheidsgraad ligt hoog en het spel is enorm uitgebreid. Zoals eerder gezegd zal dit andere gamers die geen die-hard RPG-fans zijn wellicht afschrikken, tenzij ze beschikken over behoorlijk wat doorzettingsvermogen. Etrian Odyssey is, ondanks het matige beeld en geluid, in het algemeen een goede game. Échte RPG-fans mogen bij de onderstaande score gerust tien puntjes optellen, maar voor andere mensen telt deze score alleen als je wat wilskracht in huis hebt. Anders kun je deze hintloze game beter in de winkel laten liggen.

N1 Score: 8.3

+

-

Gekoppelde games

Etrian Odyssey (Nintendo DS)