[Review] Geschreven door Timo op 2008-09-07 20:17:37

Alone in The Dark

Alone in The Dark is een serie welke ver teruggaat. In 1992 verscheen het eerste deel op onder andere de PC en vormde daarmee één van de eerste survival-horror games ooit. Zestien jaar later krijgt de serie een next-gen make-over. De game simpelweg getiteld 'Alone in The Dark' belooft een innovatieve ervaring met concepten en ideeën nooit eerder gezien in een survival-horror. Dit klinkt alvast zeer ambitieus, maar is het Atari ook gelukt een goede game af te leveren?

[url=/files/aitdlogo.jpg][img]/files/aitdlogo.jpg border=0][/img][/url] Alleen in het donker? Al vanaf het eerste moment valt op dat deze game een indrukwekkende en unieke ervaring tracht voort te brengen. In het hartje van New York word je plots wakker in een kamer vol onbekenden, zonder je ook maar iets te herinneren van je verleden. Terwijl je nog half-slapend door het gebouw heen wordt geduwd, ontwaart er zich een mysterieuze kracht welke mensen rondom je heen uitmoordt. Doorheen de game leer je wie je kunt vertrouwen en over welke mogelijkheden je bezit om dit steeds groeiende kwaad een stop toe te zetten. Om dit te doen, dien je je omgeving ten volle te begrijpen en alles in je voordeel te gebruiken. Stoelen, brandblusapparaten en vuilnisbakken zijn maar enkele van de alledaagse voorwerpen welke van pas zullen komen tijdens je avontuur. Een grote nieuwe toevoeging is het combineren van voorwerpen. Zo kun je de linker- en rechterarm van je personage apart besturen door middel van respectievelijk de Wii-afstandsbediening en de Nunchuck. Maak op die manier een simpele kogel eens zo doeltreffend door er er wat gasoline over te smeren. Vuur je dan de kogel af, dan laat dit een vuurspoor achter. Rommelboel Het is wel duidelijk dat Alone in The Dark veel potentie bezit om een topper te zijn. Alle elementen zijn er: de atmosfeer, het mysterieuze verhaal, Wii-controls waar echt aandacht aan is besteed en inventieve puzzels. Helaas stort het geheel in als een kaarthuis wanneer je de game daadwerkelijk begint te spelen[. De elementen zijn er wel, maar ze zijn allemaal zo slecht afgewerkt dat het geheel leidt tot één grote rommelboel. De game is simpelweg niet af en dat doet zeer. Er passeren namelijk zoveel goede ideeën en concepten de revue. Een interessante functie is bijvoorbeeld dat je op elk moment kunt wisselen tussen first-person als in Metroid Prime en third-person. Het rondlopen in third person werkt echter zeer frustrerend en al snel zul je enkel gebruik maken van het first-person camerastandpunt. Maar ook hier heb je het probleem dat je gezichtsveld beperkt is zodat simpele acties als je omgeving verkennen of een voorwerp oprapen een hel worden omdat je nooit volledig rondom je heen kunt kijken. Probeer maar eens weg te lopen van een vijand terwijl je een voorwerp wilt oprapen van de grond. Om dit deftig te doen dien je enkele stappen achteruit te zetten om het voorwerp te zien, maar ook niet te ver, want dan is de actieknop niet meer gekoppeld aan het eigenlijke oprapen. Zeer frustrerend. [url=/files/alonenew.jpg][img]/files/alonenew.jpg width=500 border=0][/img][/url] Filmisch De game heeft duidelijk veel inspiratie gehaald uit films; de game is namelijk zeer filmisch opgebouwd. Dramatische tussenfilmpjes en actiescènes alom. Zo bevat de game een vluchtscène waar je in een wagen dient weg te vluchten van een in-elkaar-stortend New York. Allereerst werkt het controleschema voor het besturen van de wagen enorm slecht en als je ook maar een seconde ergens tegenaan rijdt, slingert de kwade kracht je kilometers ver de lucht in met de dood als gevolg. Ongetwijfeld één van de meest frustrerende momenten ooit in een game. Een interessante ontwerpkeuze is echter dat de ontwikkelaars een soort DVD-style menu in de game hebben verwerkt, waar je de verschillende hoofdstukken van de game kun bekijken. Je hebt de mogelijkheid bepaalde scènes over te slaan, of zelfs het hele hoofdstuk. Dit met de bedoeling nooit vast te zitten, wat soms wel van pas komt. Zo weet de game je in feite vaak niet te vertellen waar je exact naartoe moet of wat je moet doen. Het is vaak raden welke richting je in moet en meerdere keren valt bijvoorbeeld een richel waar je dient op te klimmen gewoonweg uit je gezichtsveld... Episch...? Het kan zonder twijfel gezegd worden dat Alone in The Dark voor de Wii een mislukking is van epische proporties. Zelfs één van de betere elementen, het verhaal, blijkt een grote teleurstelling als je eenmaal het einde te zien krijgt. Ook de o zo geweldige High Definition graphics van de Xbox 360 versie werden herleid tot flauwe PS2 afkooksels. De omgevingen zien er soms best oké uit, maar het is allemaal zo ongeïnspireerd en saai. Verder werkt het controleschema, welk duidelijk veel aandacht heeft gekregen, zich meer dan goed is zichzelf tegen. Om je jas te openen, welke dienst doet als menuscherm, moet je de Wii-afstandsbediening en Nunchuck als ware het een echte jas van elkaar weg bewegen. Om een voorwerp boven te halen, dien je ofwel met de Wii-afstandsbediening (rechterhand) of de Nunchuck (linkerhand) apart een korte beweging te maken én om rond te kijken moet je met de Wii-afstandsbediening de camera besturen. Dit zijn véél bewegingen en deze geraken talloze keren met elkaar in de clinch, leidende tot een frustrerende ervaring waar niets, maar dan ook echt niets, lijkt te werken. Lichtpuntje aan het einde van de tunnel is echter de soundtrack, samengesteld door een talentvolle Olivier Deriviere, met het vrouwelijke koor "The Mystery of Bulgarian Voices" als middelpunt. Prachtige muziek en iets zeer onverwachts voor een horrortitel als dit, de game verdient op dit vlak toch een pluimpje. [url=/files/alonenew2.jpg][img]/files/alonenew2.jpg width=500 border=0][/img][/url] Besluit Alone in The Dark is de teleurstelling van het jaar. Het is zo'n game waarvan je hoopt en gewoon wilt dat die goed is, maar dat is die simpelweg niet. Zoveel goede ideeën, maar geen enkel werkt naar behoren. Constant vastzitten zonder te weten waar naartoe, een frustrerende camera en een onnauwkeurig controleschema. Middelmatige graphics, vreselijke dialoog, hoewel toch goede muziek. Een half jaartje langer om de game af te werken zou geen overbodige luxe zijn geweest. Alone in The Dark zoals die nu te verkrijgen is, is echter een titel om te vermijden en ergens ver weg, alleen, in het donker te laten wegrotten.

N1 Score: 2.5

+

-

Gekoppelde games

Alone in the Dark (Wii)