[Review] Geschreven door Quint op 2008-10-06 14:10:00

Okami

Japan kent een typische en eigen cultuur. Rare mensen, rare tv-shows, rare gebouwen, een rare manier van eten (op de grond), een rare manier van alcohol brouwen (rijst erbij gooien? No thx) en rare games. Dat laatste is natuurlijk hetgeen wat ons gamers het meest interesseert. Helaas is het echter zo dat wij vaak achter het net vissen wat betreft Europese releases van zulke rare Japanse games. Terecht, zou je denken. Wie zit er nu eenmaal te wachten op een DS-game waarbij je animé-meisjes kunt betasten? Als je nu serieus zoiets hebt van: “Nou, ik', verzoek ik je Wii-DS per direct te verlaten. Zitten we nog op dezelfde golflengte, dan verzoek ik je rustig verder te lezen. Soms wordt de gok gewaagd zo’n game via wonderlijke machines die over het water kunnen bewegen, ook wel schepen genoemd, naar ons continent te brengen. De Japanners houden dan geschokt hun adem in, wachtend op de reactie van het Europese volk. Die reactie van het Europese volk ben ik nu even, op Nederlands niveau gezien. Welke rare Japanse game bij mij is aangespoeld? Okami. Voor de Wii welteverstaan.

[url=http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/856/856280/okami-20080303101108994_640w.jpg][img]http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/856/856280/okami-20080303101108994_640w.jpg width=500 border=0[/img][/url] Okami is namelijk al eerder verschenen op de PS2 en werd daar wereldwijd zeer enthousiast ontvangen. De aankondiging van een Wii-versie riep dan ook verschillende meningen op. De één zag het als een schande om (wederom) te gaan porten, de ander smulde bij de gedachte van de geïntegreerde Wii-controls. Zo professioneel als ik ben, stelde ik mij natuurlijk volledig neutraal op gedurende al mijn speelsessies. Om dan ook net te doen alsof het PS2-deel nooit bestaan heeft, zal ik eens haarfijn het verhaal en het principe van de game uitleggen. Er was eens… Jij bent een witte wolf genaamd Amaterasu Okami (letterlijke betekenis: glorieuze godin die in de hemelen schijnt) en je leeft in Japan. Je land wordt getreiterd door een achtkoppige draak genaamd Orochi, die zich ergens heeft verscholen. Door zijn duistere krachten heeft hij het gehele land weten te vervloeken met als gevolg een stervende natuur. Bomen en bloemen zijn verdwenen of verdord, water neemt plaats voor gifbronnen en wilde dieren laten hun gezicht niet meer zien. Het is aan jou de taak om samen met je wapen de celestial brush (een magisch penseel) en side-kick Issun (een zeer klein, insectachtig ventje met een zwaardje) de natuur te herstellen en om eens en voor altijd met Orochi af te rekenen. Dit doe je door op zoek te gaan naar heilige bomen, die je op hun beurt weer in volle glorie laat bloeien door middel van je penseel. Zo openen zich nieuwe paden welke je uiteindelijk naar het achtkoppige beest zullen leiden. [url=http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/852/852530/okami-20080215103550299_640w.jpg][img]http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/852/852530/okami-20080215103550299_640w.jpg width=500 border=0[/img][/url] Okami = Zelda? Dit klinkt allemaal een stuk oppervlakkiger dan het is. Om je een beter beeld te geven van het spel, zal ik een vergelijking maken met de spellenreeks The Legend of Zelda. Daar heeft Okami namelijk énorm veel van weg. Zo is Japan te vergelijken met Hyrule, inclusief grote velden, stadjes, kooplui, side-quests en geheimen. Amaterasu is als Link en Issun is als Navi. Dit brengt meteen het eerste nadeel met zich mee: Issun is namelijk net zo vervelend als Navi. Hints worden overduidelijk gegeven en er is geen mogelijkheid deze uit te zetten. Hierdoor wordt de uitdaging bij de vele puzzels die het spel rijk is een heel stuk verminderd. Een pluspunt is echter het gevoel van humor. Issun heeft een zeer helder karakter en kent een sterke persoonlijkheid in het spel. Zo zorgt hij voor vele flauwe opmerkingen en grappige situaties, die met name terugkomen in een aantal tussenfilmpjes. Een andere vergelijking die getrokken kan worden is Link’s zwaard en Amaterasu’s wapen op haar rug. Dit wapen wordt gebruikt om mee te vechten en kan, net als Link’s zwaard, geüpgrade worden. Een groot verschil is echter de gevechten zelf. Ze zijn in Okami realtime, maar worden pas gestart bij het aanraken van vijandige gedaantes in de wereld zelf. Hierdoor verschijnt er een energieveld inclusief bijbehorende vijanden. Binnen dat veld kun je aanvallen door met de Wii Remote te schudden. Snel aanvallen ontwijken kan door de Nunchuck te bewegen, lopen gaat met de control-stick, springen doe je met de A-knop, de camera aanpassen met de vierpuntdruktoets, de map activeren met de 1-knop, pauzeren met de +-knop en het activeren van je penseel gaat met de B-knop. Deze besturing geldt ook voor buiten de gevechten. [url=http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/860/860386/okami-20080318112509219_640w.jpg][img]http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/860/860386/okami-20080318112509219_640w.jpg width=500 border=0[/img][/url] De vijanden zelf zijn vrijwel nooit lastig, omdat je flinke combo’s kunt maken door je geschud van de Wii Remote goed te timen of door er wat heviger geschud op los te laten met je penseel. Zo kun je bommen gooien of op afstand ‘slicen’ door beide acties te tekenen. Zodra je je penseel activeert, wordt het beeld stilgezet en kun je met de Wii Remote beginnen te tekenen. Een horizontale streep staat voor een ‘slice’ en het tekenen van een rondje met een lont erin staat voor het creëren van een bom. De vergelijking met Zelda? Link’s wapenarsenaal natuurlijk! Zo leer je gedurende je avontuur steeds nieuwere penseeltechieken welke je zullen helpen verder te komen. Door het tekenen van waterlelies kun je water trotseren, het kunnen tekenen van zonnen laat je op gewenste momenten zonlicht schijnen en de mogelijkheden om op verschillende manieren dingen te laten bloeien nemen ook gestaags toe. Sommige dingen zijn ook bruikbaar in gevechten, zoals de bommen, maar de meeste zijn vooral handig in het oplossen van puzzels. Barsten in muren zijn een lachertje met de bommentechniek en paddenstoelen worden ineens grote platformen waarna je de zon erop laat schijnen. De ene keer zijn deze oplossingen cruciaal, de andere keer maak je er simpelweg een bewonertje mee blij. In dat laatste geval zul je zogeheten 'praise' krijgen. Deze tekenen van waardering worden opgeteld en kun je vervolgens inleveren tegen bijvoorbeeld extra levens of extra inkt. [url=http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/853/853259/okami-20080219035734741_640w.jpg][img]http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/853/853259/okami-20080219035734741_640w.jpg width=500 border=0[/img][/url] Een andere overeenkomst is het afstruinen van kerkers met bijbehorende eindbazen. Ook de hoofdbazen in Okami hebben ieder hun zwakke punten dat ze ieder een grote puzzel an sich maakt. Tevens heb je de mogelijkheid potjes te slopen om je levens bij te vullen of je inktmeter te voorzien van nieuwe inkt. Of wat dacht je van het zoeken naar ‘zonfragmenten’ die je levensmeter met één extra leven doen uitbreiden? Klinkt bekend?

Okami II

Unicum Het moge duidelijk zijn dat de ontwikkelstudio Ready at Dawn van Capcom niet vies is van een goed staaltje jatwerk. Wat maakt Okami dan zo uniek, naast het feit dat de gevechten zelf al een verhaal apart zijn? Welnu, dat zit hem in de sfeer en de presentatie. Zoals gezegd is Okami namelijk een ‘rare Japanse game’. Om te beginnen is alles cell-shaded met de nadruk op de weergave van kleuren. Contourlijnen van objecten of personen worden zeer duidelijk aangedikt met zwarte lijnen en de special effects gaan gepaard met een explosie van kleuren. Alles wordt zeer helder en scherp in beeld gebracht, dat het je mond doet openvallen van verbazing. Het is een graphics-techniek die we nog nooit eerder hebben gezien en hij is prachtig. Het ontbreken van enige interface na een aantal seconden en de ondersteuning van een 16 : 9 resolutie geeft je alleen maar meer het gevoel deel uit te maken van iets unieks. Detail wordt weergegeven door middel van getekende windvlaagjes of het voorbij wapperen van bloesem. Ook de dag - en - nachtcyclus kent een ongekende sfeerverandering. Gepaard met een soundtrack bestaande uit typische Japanse muziek en soundeffecten, doet dit wonderen. Stiekem klinkt dit allemaal een beetje te mooi om waar te zijn en af en toe is dit dan ook het geval. Bij het maken van een snelle beweging in een drukke omgeving wil je Wii namelijk nogal eens gaan stotteren met als gevolg een vervelende framedrop. Dit geeft je een vieze nasmaak, omdat het zo onnodig en zonde aanvoelt. Gelukkig zijn deze momenten schaars, maar eigenlijk wil je gewoon liever dat je pracht en praal te allen tijde zonder enige moeite op je beeld wordt geprojecteerd. Je wilt niet kunnen toegeven dat je nieuwe speeltje onderhevig is aan zulke schoonheidsfoutjes, maar toch is het de pijnlijke waarheid.

[url=http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/852/852532/okami-20080215103820578_640w.jpg][img]http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/852/852532/okami-20080215103820578_640w.jpg width=500 border=0[/img][/url] Om terug te komen op de rare Japanse zaken, zijn de characters zeker de moeite waard om te noemen. De characters zijn namelijk allemaal raar. Ze zeggen rare dingen, gedragen zich vreemd, zijn allemaal Japans gekleed en wonen in allemaal typisch Japanse huisjes. Niet gek natuurlijk, gezien ze in de game ook in Japan leven. Toch, een opa met wandelstok die na het drinken van saké opeens hyperactief gaat dansen met bijbehorende spagaten, is op zijn minst vreemd te noemen. Zulke taferelen kom je een hoop keren tegen en zijn onoverkoombaar. Ze toverden bij mij echter telkens weer een glimlach op mijn gezicht. Het is een stijltje waar je van moet houden, maar als je het ook maar enigszins kunt waarderen, zal het zeer vermakelijk werken. Het geeft het spel een humoristisch vleugje, wat het in zijn geheel anders doet aanvoelen. Ik vond dit persoonlijk heerlijk. Kritiekpunten Okami heeft dus heel veel weg van The Legend of Zelda, maar is dit nu juist iets goeds of iets slechts? The Legend of Zelda is immers één van de beste spellenreeksen, dat moge duidelijk zijn, dus hoe brengt Okami het er vanaf? Welnu, daadwerkelijk alle elementen die we uit een Zelda-game kennen zijn vrijwel evengoed uitgewerkt in Okami. De side-quests zijn erg leuk om te doen en zorgen voor een goed gedoseerde variatie, de puzzels vereisen het nodige denkwerk en het gevoel van vrijheid is sterk aanwezig. De stadjes en characters geven je een prettig gevoel van gezelligheid en het steeds kunnen uitbreiden van je aanvallen en technieken is een zeer verslavende factor om door te willen spelen. Toch faalt Okami op twee zeer belangrijke punten. Zo is het tekenen met de Wii Remote vrijwel nooit vlekkeloos. Je tekeningen en daarbij horende commando’s worden niet altijd geregistreerd zoals je zou willen met als gevolg een irritant oponthoud in de gameplay. Toch is de integratie van de Wii Remote hier zeer goed gedaan, want het voelt op geen enkel moment gimmicky aan. De uitvoering is dus echter een compleet ander verhaal, wat gewoonweg enorm jammer is. Over oponthoud van de gameplay gesproken: er zijn ook veel laadtijden aanwezig. Bij het binnentreden van huisjes of bepaalde gebieden zul je getreiterd worden door dit Sony-fenomeen. Daarnaast worden de omgevingen zo nu en dan terwijl je loopt ingeladen, wat leidt tot lelijke pop-ups. Beide zaken zijn zeer irritant en doen het spel onnodige schade toe. Het is zó zonde... Een ander punt van kritiek is de camera. Vooral bij het stilstaan tegen objecten wil de camera nogal eens een zeer vreemd standpunt aannemen waardoor je geen flauw idee hebt van waar je ergens rondhangt. Natuurlijk kun je deze wel weer bijstellen, maar het voelt wederom zo onnodig aan. Ook hier had dus wat beter programmeerwerk achter mogen zitten. [url=http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/853/853259/okami-20080219035738131_640w.jpg][img]http://wiimedia.ign.com/wii/image/article/853/853259/okami-20080219035738131_640w.jpg width=500 border=0[/img][/url] Conclusie In zijn geheel geeft Okami een overweldigend gevoel van voldoening. Het is een zeer solide avontuur, met goed uitgewerkte gameplay-aspecten zoals we die kennen uit The Legend of Zelda-reeks. Je bezoekt stadjes, praat met mensen, verzamelt objecten, leert nieuwe aanvallen, struint door kerkers, verslaat hoofdbazen, lost puzzels op en speelt side-quests. Om dit allemaal succesvol af te ronden, ben je al gauw 40 uurtjes verder en zelfs nog langer als je de laatstgenoemde side-quests allemaal verkent. Dankzij de innovatieve Wii Remote - penseel connectie en de aanwezigheid van een plezierige hoeveelheid humor krijgt het spel zijn eigen heerlijke karakter. Uiteraard mogen hierbij de prachtige cell-shaded graphics met bijbehorende spetterende special effects niet ontbreken. Ook de muziek en soundeffects zorgen voor de perfecte sfeer dankzij hun typisch Japanse kernmerken. Toch zitten er ook wat mankementen aan het spel. Zo worden hints te snel gegeven, is er soms sprake van een vervelende framedrop, zijn er irritante laadtijden aanwezig, is er soms sprake van pop-ups in de omgevingen, laat de camera je soms te wensen over en wordt de registratie van je Wii Remote-tekeningen niet altijd geregistreerd zoals je dat zou willen. Het zijn de moedervlekken op een prachtige jongedame, de belastingheffingen op je salaris en de lichte krasjes op je Porsche. Het is zonde, maar het laat je wel achter met een overweldigend gevoel van voldoening.

N1 Score: 9.3

+

-

Gekoppelde games

Okami (Wii)