[Review] Geschreven door Johan op 2004-01-25 20:25:49

Animal Crossing

Het spel voor elke padvinder, die van de opper sukke…ehm padvinder alle flora en fauna van de Bosbekersplassen moet kennen, het tienermeisje dat de Sims nog beter kent dan haar maandelijkse probleempje, de Greenpeace activist vast geketend aan een dikke eik, zijn leven gevend voor het nestje van de uitheemse, geelgroen getinte ijsvogel en de gamer die houdt van een leuk, simpel en verslavend spel. Treed binnen in de wereld van Animal Crossing… Animal Crossing Altijd al de wijde wereld in willen trekken, verre gebieden gaan verkennen, op je zelf gaan wonen, geen gezeik meer van je ouders. Altijd al je eigen virtuele huisje willen hebben, maar je kunt geen genoeg krijgen van de Sims of juist helemaal geen voldoening. Want werd je niet gek van je eigen gemaakte mannetje, die om het minste of geringste liep te zeiken, het bij houden van zijn gemoedstoestand, het binnen no time hebben van een tering bende in je huis, irritante vrienden die op bezoek komen of het elke avond moeten verzorgen van het eten en die rotzooi ook weer te moeten op ruimen. Het langzaam opbouwen van een vermogen en te lang in hetzelfde huis met diezelfde oude meubels zitten. Misschien kon ik er wel geen reet van, maar het spel kon me op geen enkele manier bekoren. Maar what the fuck, waarom zit ik nu Sims af te kraken ik zou het over Animal Crossing moeten hebben…

[img]"http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=diertje1.jpg"[/img] Bazzie zag het niet meer zitten nadat vriendinnetje 354 hem had afgewezen... Martin Gaus Tijdens het spelen van Animal Crossing (AC) voelde ik me als een Martin Gaus in het water. Jij als jongen of meisje, de keus is aan de speler, gaat erop uit om alleen te gaan wonen in een onbekende stad. Onderweg, in de trein, kom je al snel een pratende kat (Rover) tegen die als een soort maffioso wat dingetjes voor je regelt, waaronder een ontvangst comité. Aangekomen in je stadje wordt je opgewacht door een opgewonden, kwispelende hond, die je het een en ander uitlegt en jou een huisje geeft. Waar je uiteraard geld voor moet betalen, maar omdat je plat zak bent geeft hij je een baan in zijn winkel: Tom Nook’s Shop. Daar krijg je je eerste opdrachtjes waardoor je de basisprincipes van AC leert. Na het goed volbrengen van een stuk of 10 opdrachten en het ontvangen van een begin kapitaal heeft hij geen werk meer voor je en wordt je ontslagen. Nu moet je jezelf zien te redden in de grote dierenwereld van Animal Crossing. Je loopt als volleerd leerling van Martin Gaus met een bonkend hart door jou dorpje. Waar je al snel de meest vreemd (geklede) dieren tegenkomt je, wat dacht je van een sjago paarse kat, een nichterige pinguïn, een modieuze giraffe, een ongestelde koe en een beer van een kip, waar je uiteraard een praatje mee maakt. Je stelt jezelf aan ze voor en je krijgt simpele opdrachtjes en handige tips van ze. De opdrachten die je van ze krijgt stellen echt geen drol voor en kunnen zelfs nog door een hoog bejaarde dementerende randdebiel volbracht worden; breng dit pakje van punt A naar B of haal dit voor mij op bij C en breng het weer terug naar mij. Maar het gaat niet zozeer om het doen van die opdracht maar om het verkrijgen van de beloning. En daar heb je ook meteen de grootste verslaving van dit spel te pakken. Het verkrijgen van beloningen en cadeautjes, het vinden van items en het vangen van beesten. Want ook al zijn de graphics niet top off the Bill en zijn de opdrachten suf, het spel is zo ontzettend verslavend. Want elke keer als je een opdracht krijgt van een stadgenoot en je volbrengt deze met succes, wat overigens niet moeilijk is, hoogstens irritant, krijg je een presentje van hem/haar. De ene keer krijg je een leuk behangetje of een vloerkleedje om je muren en vloeren mee op te vrolijken en een andere keer een nieuw meubelstuk om je huis mee in te richten en op te fleuren. En met het inrichten van je huis, in jouw eigen smaak, daar ben je wel even een tijdje zoet mee, elke keer als je een nieuw meubelstuk hebt verdiend ren je snel naar je huisje toe om te kijken wat het is en of het wel bij het overige meubilair past. Om je eigen perfecte samenstelling van meubilair te krijgen is een hele klus, want er zijn zo ontzettend veel verschillende meubelstukken dat lang niet elk meubelstuk aan jou smaak voldoet en je snel naar Tom Nook’s Shop rent om het te verkopen, en van dat geld dan weer een wel passend bankstel te kopen. Maar naast het verkrijgen van presentjes van je mede dorpsbewoners, om aan geld te komen, zijn er ook nog genoeg andere dingen om aan geld te komen om meubels te kopen en het aflossen van de schuld bij Tom Nook. Dat laatste is best belangrijk, behalve dat je in het echte leven ook een schuld moet aflossen om geen billen koek te krijgen, heeft het hier ook nog een leuk extraatje. Want als je eenmaal je eerste huisje hebt afbetaald, belt Tom Nico, met zijn klusteam even op, om jou huisje is eventjes aan een grondige verbouwing te ondervinden. Wat leidt tot een groter huis en uiteraard weer een nieuwe lening. En dat je al snel aan het begin van het spel een groter huis tot je beschikking krijgt is erg handig omdat je zakken (je kunt maar een bepaald aantal items met je mee dragen) al snel vol zitten en dat kleine kabouter huisje al jou troep niet meer kon huis vesten. [img]"http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=diertje4.jpg"[/img] In het vervolg geen lijntje snuiven als je verkouden bent... Behalve het verkrijgen van genoeg geld zijn er ook nog genoeg andere dingen te doen om je tijd mee door te komen, wat dacht je van; Het maken van een sneeuwpop voor je geitenbuurman, het vinden van schelpen op de mooie goud gele stranden van je stadje, met je gekochte schep á la Indiana Jones op zoek gaan naar fossielen of met je Dagobert Duck ruikorgaan gaan goud zoeken, het kersen plukken uit de bomen en het planten ervan voor nieuwe kersenbomen, als een volleerd houthakker uit het regenwoud 3 kwart van alle bomen uit je dorp weg hakken, het schrijven en versturen van brieven naar dorpsbewoners, je eigen modelijn opzetten (binnen de kortste keren loopt de helft van je dorp in jouw gemaakte kleding) of het uitgooien van een hengeltje langs een rustig riviertje, met een kletterende waterval op nog geen 10 meter. Behalve dat die dingen leuk zijn om te doen hebben ze nog een andere functie, want je gevonden fossielen of je gevangen vissen kan je naar het museum brengen waar ze dan in een speciale zaal worden gestald. Zo kan je op een gegeven moment door de zaal met prehistorische dieren lopen, die jij zelf hebt opgegraven of langs de aquariums vol met de door jouw gevangen vissen. Je krijgt er geen geld voor, alleen maar de lof en bedankjes van de “museum uil”. Maar je wilt, als een klein kind, dat hele museum vol krijgen met de door jou gevonden voorwerpen, weer zoiets wat dit spel zo verslavend maakt. Het is gewoon een groot verzamel spel dat je helemaal vol wilt hebben. Net als het verkrijgen van alle Pokemon’s, alle stikkers in je voetbalalbum, alle flippo’s, bierdoppen, gebruikte condooms, consoles, afval, postzegels, auto’s of weet ik veel wat voor een andere verzamelfobieën er nog meer bestaan… Graphics Zoals ik al eerder zei, dit spel moet het niet van zijn uiterlijk hebben, maar van zijn innerlijk. De mannetjes en omgevingen zien er natuurlijk niet uit, voor Gamecube begrippen. Van een afstandje is allemaal nog te doen, maar als je eenmaal een beetje inzoomt zie je pas wat voor een simpele, hoekige objecten het zijn met simpele textures. Maar ik heb me er gelukkig nooit aan kunnen storen tijdens het spelen van het spel. Aangezien de graphics naadloos aansluiten bij de simpele gameplay en de kinderlijke look van het spel. Verwacht dus geen hoogstaand spektakel, dat alle kracht van de Cube vergt, maar graphics die bij dit spel passen en die net aan door de beugel kunnen zodat ze niet tot ergernis leiden tijdens het spelen. [img]"http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=diertje5.jpg"[/img] Ik kan heel goed niets doen.. Sound Ooit wel eens hap lucht uit een ballon gevuld met helium genomen? Een schop met een lederen laars in je klote? Het door de emotie overslaan van je stem? Nou dan weet je gelijk wat je het overgrote deel van het spel te horen krijgt, allemaal vaag nichterig gepiep wat door moet gaan voor gepraat van je mededorpsbewoners. Het is net of je de hele tijd door een psychiatrische inrichting loopt met een dove begeleider naast je die niets anders zinloos gemompel door ze strot krijgt. Maar dit maakt ook weer niet zo veel uit, aangezien elke mannetje zijn eigen achtergrond muziekje heeft als je met hem praat en de ene keer zijn ze verlegen, bang of verdrietig en de andere keer weer sago, boos of vrolijk, waardoor het toch steeds weer net iets anders is. Daarnaast verandert de achtergrond muziek in je dorpje elk uur van tune, en kan je tevens je eigen muziek maken. En als je ondanks alles nog steeds helemaal gestoord wordt van de sound, kan je ook gewoon een lekker cd-tje op zetten, wat bij mij erg lekker werkte tijdens het doen van de opdrachten en het spelen van de rest van het spel. Aangezien er toch geen belangrijke informatie verteld wordt en je de belangrijke dingen gewoon kan lezen op je tv scherm, is de kans ook niet aanwezig dat je wat over het hoofd hoort. Replay Dit spel kan je oneindig spelen als je wilt. Het maken en inrichten van je huis is al een hele klus, wat ook menig uurtje van je vrije tijd zal opslokken. Denk je eindelijk het perfecte huis te hebben, wat eigenlijk haast niet kan, krijg je weer een nieuw stukje meubilair dat je in je huis wilt hebben. Maar omdat het zo vloekt bij je bed en je nachtkastje gooi de hele opstelling van je huis overhoop en dit zorgt ervoor dat je binnen de kortste keren weer druk op zoek bent naar de perfecte meubels. Daarnaast verandert het dorpje waar je in woont keer op keer. De oppervlakte is groter of juist kleiner, de riviertjes lopen anders, en je hebt andere bewoners (lees andere soorten dieren) in je dorp rond lopen. Het is nooit hetzelfde, hoewel de veranderingen niet groots zijn, ze zijn net voldoende om je het idee te geven dat je in een ander dorpje loopt. Extra Functies Heb je een vriend, buurjongen of overbuurmeisje die ook een Cube heeft met Animal Crossing dan krijg je nog een aantal nieuwe mogelijkheden tot je beschikking. Je stopt de memory card van je vriend in slotje 2 en als je dan met de trein op weg gaat kan je bij je vriend zijn stadje op bezoek gaan. Waar je dan nieuwe vruchten kan plukken, om in je eigen dorp te planten waardoor je een grotere diversiteit aan vegetatie krijgt. Ook kan je spullen in zijn lokale winkel kopen, die jij nog niet hebt en maak je een praatje met die dorpsbewoners. Waar je uiteraard weer opdrachten voor kan doen voor leuke hebben dingetjes. Tevens kan je het huis van je vriend bezoeken, alleen is het jammer dat diegene dan nooit aanwezig is (misschien leuk voor AC2, dat je wel met zijn tweeën te gelijk kan spelen. ( * Tip online * ). Wel kan je een brief achter laten met een cadeautje voor hem en een lekkere dis, waarom hij in dat nichterige tutuutje moet gaan rondlopen. En als je alle rompslomp van het dagelijkse leven in je stadje even achter je wilt laten, stop je het link kabeltje van je GBA in de Cube en er komt een boot voor je klaar te liggen in de haven waarmee je naar je vakantiehuisje kan gaan voor een wel verdiende vakantie. Zon, zee, strand en palmbomen, maar niet voor ons, wij gaan dan lekker kleren maken wat je dan gratis en voor niets kan doen. Ook is het mogelijk om de door jouw behaalde NES klassiekers op je GBA in te laden en ze dan te spelen. [img]"http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=diertje2.jpg"[/img] Grootschalige weedplantage in Losser opgedoekt Overall Animal Crossing is echt zo’n vaag spel waar je voor open moet staan. Je speelt, je raakt eraan verslaaft en het laat je niet meer los, je gaat van je stad genootjes houden, je wilt vriendschappen op bouwen en je huis mooi inrichten. Je zorgt voor de vrienden, die je in real live niet kunt krijgen, want net als in het echte leven; dieren kijken niet naar het uiterlijk, maar naar het innerlijk. Altijd al jaloers op Nico geweest, omdat hij van die mooie dingen kan maken en jij met je twee linkerhanden alleen maar de hele dag kan sjorren. No problemo, zorg voor je eigen huis, richt hem in naar eigen smaak en je hebt binnen de kortste keren een huis met inboedel staan waar Nico’s bloed van naar onderen gaat stromen. Of wat dacht je van je oma, met die mooie zelf gebreide truien, met bloementjes motieven, die zo vloeken bij het behang. In een poep en een zucht heb jij er ook eentje aan en binnen de kortste keren loopt je hele dorp, net als het Belgisch Nederlandse Limburg tijdens een carnaval, in de meest debiele kleren achter elkaar aan te rennen en ontstaan er hangplekken zoals het hoort bij de moderne jeugd, omdat ze nergens naar toe kunnen. Maar op een gegeven moment heb je al dat zoet sappige gedoe wel zo’n beetje gehad, waar blijft de actie? Willen de gamers van tegenwoordig niet een spel waar het bloed rijkelijk in vloeit en waar je met zwetende handen, op het puntje van je stoel die ene jump probeert te halen? Ik denk dat het antwoord: “Ja onder andere” is. Maar je wilt toch ook wel eens een spel lekker onderuit gezakt in je luie stoel spelen, waar je met een big smile naar kijkt? Koop dan AC, ook al zijn het alleen de bloementjes, die je dus niet buiten mag zetten, en de bijtjes, het is echt een spel waarbij je je verstand op 0 zet en lekker gaat spelen. Het spel houdt je zeker een tijdje vast houdt (vooral in het begin, waarin je alles nog moet ontdekken), maar eenmaal het perfecte huis met driedubbele garage in je bezit, heb je alles wel zo ’n beetje gezien, ook al ben je nooit klaar met dit spel. Want daarna, check je het spel toch nog dagelijks om het reilen en zijlen van je dorpje in de gaten te houden, loerend op de koopjes en de contacten met je mede bewoners in stand te houden. Een spel om te koesteren, want er zijn er niet veel van…

N1 Score: 8

+

-