[Preview] Geschreven door Quint op 2011-02-24 01:15:00

Kid Icarus: Uprising

In 1986 verscheen Kid Icarus op de NES als een platformer die vooral de hoogte in werkte. Het spel kreeg wegens groot succes een vervolg op de Game Boy genaamd Kid Icarus: Of Myths and Monsters in 1991. Hierna is het een hele tijd stil geweest rondom de serie met in de laatste paar jaar sterke geruchten voor een terugkomst van Kid Icarus op de Wii mede door de verschijning van Pit in Super Smash Bros. Brawl. Deze geruchten bleken niet waar te zijn, maar Kid Icarus maakt wel degelijk een terugkeer. Niet op de Wii, maar op de Nintendo 3DS en wel in de vorm van Kid Icarus: Uprising.

Kid Icarus: Uprising is geen platformer, maar een third person adventure-shooter. Je bestuurt Pit, een jongen met engelenvleugels, en je gaat de strijd aan met een herboren Medusa. Voordat je bij Medusa terecht komt, zul je door allerlei luchtruimen moeten vliegen en op de grond naar voren moeten struinen. Dit verdeelt het spel qua gameplay dan ook gelijk in tweeën: ter land en ter lucht. Ter lucht Voordat je begint met je missie, kies je een wapen. In de aanwezige demo waren dat er drie: Blade, Claws of Orbitars. Elk wapen heeft zo zijn voor- en nadelen. Zo is de Blade een volledig gebalanceerd wapen, kennen de Claws minder bereik, maar zijn ze wel sneller in de handhaving en de Orbitars laat je twee ballen schieten die sterker worden naar mate ze vorderen. Toen het wapen was gekozen, liep Pit op het bovenste scherm door een kleine tunnel en steeg hij op. Pit verscheen in de voorgrond van het speelveld en begon snelheid te maken. Door dit perspectief razen er allerlei omgevingen aan je voorbij en dit gebeurt op een on-rails wijze. Je kunt Pit alle kanten opsturen binnen het vierkante raster, maar de richting van de tocht bepaal je nooit. Binnen dit raster is het de bedoeling dat je vijanden neerknalt en eventuele obstakels ontwijkt. Dit type gameplay gaat gepaard met een aparte besturing: je houdt de Nintendo 3DS vast in één hand met een vinger op een schouderknop. Met je andere hand houd je de stylus vast. Je vinger op de schouderknop dient als trigger: druk hem in en Pit schiet. Waar hij schiet, wordt bepaald met de stylus op het touchscreen. Door met de stylus over het touchscreen heen te bewegen, verander je de aim van Pit. Op deze wijze kun je met precisie op vijanden mikken. De Circle Pad dient ter beweging van Pit zodat je ook weg kunt duiken voor inkomende projectielen en obstakels. De besturing klinkt wellicht vrij overzichtelijk, maar in de werkelijkheid is dit alles behalve dat: de besturing vraagt erg veel gewenning. Dit is mede te danken aan het feit dat de Nintendo 3DS vrij zwaar is om constant met één hand in de lucht te houden. Neerzetten gaat niet, want dan kun je niet goed bij de schouderknop. Doordat je continue met een gespannen hoek tussen je hand en de Nintendo 3DS met schouderknop zit, kun je op den duur flink last krijgen van je hand. Ik constateerde dit al na zo’n tien minuten spelen: ik voelde door de krampachtige houding dat ik mijn hand te veel belastte en doordat ik constant de schouderknop in moest drukken om te schieten, kwam er te veel druk op te liggen. Ik speelde het spel hierdoor niet met plezier, ook al was de inhoud zeer degelijk. Het zag er allemaal erg goed uit, de voice-over was helder en duidelijk, het 3D-effect zorgde ervoor dat Pit duidelijk onderscheiden werd van de achtergronden, het neerschieten van vijanden in Sin & Punishment-stijl was absoluut vermakend en de uitdaging was door de ‘Hard’-moeilijkheidsgraad ook meer dan voldoende. Desondanks kon ik mijn hoofd maar niet in de roze wolken krijgen door de vervelende besturing.

Ter land Na een paar minuten in de lucht te hebben geknald, zette Pit voet aan land. Op dit moment krijg je als speler de volledige bewegingsvrijheid. Echter, de onhandige besturing blijft in werking en vooral op de grond is dit een pijnlijke bijkomstigheid. Doordat je je niet langer on-rails bevindt, ben je afhankelijk van een goede camera. De actie is op de grond nog steeds behoorlijk heftig, waardoor je constant op vijanden aan het knallen bent in de eerdergenoemde krampachtige houding. Zo nu en dan schiet de camera achter Pit en heb je geen flauw idee waar je bent. Om de camera te draaien zul je met de stylus moeten slepen over het touchscreen en dat werkt verre van ideaal. De handeling is te traag en doordat je op zo’n moment even niet meer kunt richten, ben je ontzettend kwetsbaar. Het kwam behoorlijk klungelig over en dat deed afbreuk aan de zeer professionele presentatie van het geheel. Een dusdanige afbreuk werd ook veroorzaakt door een zeer vreemde animatie: soms werd Pit na een ‘hit’ zeer onnatuurlijk de lucht in gelanceerd. Dit oogde heel vreemd, want doorgaans zien Pit zijn bewegingen er zeer goed uit. Voordal de ontwijkingmanoeuvre, die uitgevoerd kan worden door met de Circle Pad te tappen, zorgt ervoor dat het spel meer diepgang krijgt en is zeer goed uitgewerkt. Tussen het schieten door deelt Pit zijn gedachtes en communiceert hij met de Godin Palutena die hem helpt in zijn avontuur. Dit zorgt ervoor dat je als speler meer betrokken wordt bij de achtbaanervaring en dit werkt erg prettig. Zo krijg je ook uitleg over de vijanden die je tegenkomt en dit is vooral handig bij eindbazen. In de korte demo van nog geen vijftien minuten waren al twee reusachtige eindbazen te vinden, dus dat belooft veel voor de uiteindelijke versie. De eindbazen kennen ieder een zwakke plek die geraakt dient te worden en vergen het uiterste van jou als speler. Helaas blijft die besturing altijd knoeien met het geheel…

Voorlopige conclusie Kid Icarus: Uprising lijkt qua productie een absoluut hoogstaand product te worden. Alles ziet er goed uit, de audio is goed verzorgd, het achtbaaneffect wordt goed in beeld gebracht, de uitdaging is indien gewenst aanwezig en kent een interessante combinatie aan on-rails luchtgameplay en vrije grondgameplay. Echter, hetgeen de game compleet lijkt te gaan nekken is de onhandige besturing die ongetwijfeld een groot deel van de spelers teleur zal stellen. Er zullen ook mensen tussen zitten die helemaal nergens last van hebben, maar het was beter geweest als dit voor iedereen gold. Gezien Kid Icarus: Uprising pas na juni 2011 uit zal komen, heeft ontwikkelaar Masahiro Sakurai nog een paar maanden om zijn team hard aan het werk te zetten. Hopelijk wordt er in deze periode geruime tijd stil gestaan bij de besturing en worden de laatste slordigheidjes, zoals de wegspringende camera en zo nu en dan een vreemde animatie, volledig weggewerkt.

Gekoppelde games

Kid Icarus: Uprising (Nintendo 3DS)