[Review] Geschreven door Marcel op 2011-09-11 17:39:00

Xenoblade Chronicles

Het heeft even geduurd, maar ook de Wii heeft nu een eigen RPG-topper. Xenoblade Chronicles vertelt het verhaal van Shulk die samen met zijn kameraden de wereld van de Bionis trotseert om de gehate Mechonis te vernietigen. Al in het eerste, introducerende hoofdstuk wordt duidelijk dat we met een parel te maken hebben. Xenoblade Chronicles weet eeuwenoude cliché's, zoals liefde, broederschap, genocide en verraad, op een geweldige manier tot leven te brengen. Het script van de game stijgt ver boven soortgelijke RPG-spellen uit, want waar de meeste games voorspelbaar zijn, daar komt Xenoblade Chronicles op een bijzondere en vaak emotionele manier verrassend uit de hoek. De game schroomt daarbij niet om het nodige bloed op het scherm te toveren en gekrijs uit je luidsprekers te laten horen. Een eigenschap die we in weinig andere Nintendo-games tegenkomen. Bionis en Mechonis In Xenoblade Chronicles vecht de laatste groep Homs tegen de machtige Mechon. De Homs zijn mensen die leven op het fossiel van een gigantische god genaamd de Bionis. Tegenover de Bionis staat de Mechonis, een duistere wederhelft van de Bionis, waar de Mechon hun basis hebben gebouwd. De Mechon hebben slechts één doel en dat is het uitmoorden van de Homs. De grote robots, waarvan de belangrijkste een gezicht hebben, doen dit door de Homs één voor één gevangen te nemen en op te eten. De gruwelijke strijd die veel Homs fataal is geworden, bereikt in de intro van Xenoblade het hoogtepunt. De held van de Homs, Dunban, vecht met het machtige Monado en weet de aanval van de Mechon af te slaan. Als speler mag je tijdens dit gevecht in de schoenen stappen van Dunban en op die manier heb je gelijk een verbinding met de oorlog en het verhaal van het spel.

Dunban raakt ondanks de overwinning ernstig gewond en als speler kruip je vervolgens in de huid van Shulk. Shulk is het tegenovergestelde van Dunban. Hij is geen koene held, maar een rustige jongen die zijn dagen slijt met het onderzoeken van de krachten van de Monado. Na een bloederige confrontatie met de Mechon besluiten Shulk en zijn vriend Reyn om op pad te gaan en Bionis te verkennen om voor eens en altijd af te rekenen met de gehate machines die veel van zijn vrienden hebben vermoord. Immens De wereld van Xenoblade is niet alleen kommer en kwel, maar bestaat uit prachtig vormgegeven landschappen waar talloze dieren en volken hun thuis gevonden hebben. De immens grote spelwereld kent haast geen grenzen. Als je een waterval ver in de achtergrond ziet, is de kans groot dat je een meer over kunt zwemmen om uit te komen bij die waterval. Het spel deelt veel beloningen uit aan de spelers die de onderste steen van de wereld naar boven halen. Je vindt in ieder gebied wel een aantal NPC’s die sidequests voor je hebben en het voltooien van de extra quests is in Xenoblade Chronicles minstens net zo leuk als het volgen van het verhaal.

A new Hero of Time Xenoblade Chronicles is geen gemakkelijke game en voor het avontuur echt begint, heb je al tien uur gameplay voor je kiezen gekregen. Het spel kent tientallen gameplay-systemen die je goed onder de knie moet krijgen om je avontuur tot een goed einde te brengen. Met name het battle-systeem vergt veel gewenning, want het betreft geen standaard turn-based RPG. De gevechten in Xenoblade zijn dynamisch en worden min of meer allemaal met drie characters uitgevochten. Shulk zwiept automatisch met zijn zwaard als hij in de buurt is van een geselecteerde vijand. Het is vervolgens een kwestie van het selecteren van de gewenste arts. Arts zijn sterkere aanvallen die een status toekennen aan je character of je vijand. Zo zijn er zwaardslagen om vijanden om te gooien, te laten bloeden of te bevriezen. Als je tegelijkertijd met één van je andere computer-gestuurde strijders een art uitvoert, verschijnt de aanvalsknop in beeld. Wanneer je dan met de juiste timing de knop indrukt, worden je aanvallen sterker. Je gebruikt de knop ook op andere momenten om je vrienden aan te moedigen of hen weer overeind te helpen. Het is erg belangrijk om tijdens de gevechten je positie in de gaten te houden. Zo is er een backslash die extra effectief is wanneer je een vijand van achteren raakt. Als je team genoeg op elkaar ingespeeld is, vult zich bovenaan het scherm een blauwe balk. Wanneer de balk knippert, mag je een ultieme team-attack uitvoeren. Je kunt dan met ieder character één art uitzoeken die achtereenvolgens uitgevoerd worden. De arts kennen echter verschillende kleuren en status-effects en wanneer je de juiste arts combineert, kun je combo’s blijven uitvoeren. Zo kun je bijvoorbeeld met Shulk een break-aanval inzetten om vervolgens met Reyn een vijand omver te werpen en met medic Sharla je team healen. Het wordt nog dynamischer wanneer Shulk de kracht van de Monado tot zijn beschikking krijgt. Het stelt hem op den duur in staat om de toekomst te voorspellen. Je ziet op die manier van te voren wanneer je vrienden in gevaar zijn en met een waarschuwing of aanval kun je zelfs de toekomst veranderen.

Nu is Xenoblade Chronicles niet de eerste game met een zeer dynamisch en complex battle-systeem, maar het is wel één van de weinige spellen waarbij alle features daadwerkelijk nodig zijn om de gevechten tot een goed einde te brengen. Zo kunnen de Mechon alleen geraakt worden door bepaalde wapens of door het uitvoeren van een art die hun schild tijdelijk uitschakelt. De game bevat zelfs boss-battles waarbij je pas een vijand kunt raken als aan bepaalde voorwaarden voldaan zijn. Na ieder gevecht krijg je experience points die je level doen stijgen. Daarnaast kun je de punten inzetten om de effectiviteit van je arts te verbeteren. Ieder character heeft bovendien een aparte skill-tree met extra upgrades, zoals een verhoogde agressiviteit en meer HP. Als je de juiste skills selecteert, kun je bovendien via skill-links de characters onderling skills laten uitwisselen. Het wordt onderhand duidelijk dat Xenoblade Chronicles een game is waarover men ontzettend goed heeft nagedacht, want zelfs achter de sociale elementen zijn systemen verwerkt.

Uitdagend en ambitieus Ieder character heeft zijn eigen verhaal, historie en relaties. Als de verschillende leden van je party genoeg vertrouwen in elkaar krijgen, mag je zogenaamde ‘heart-to-heart’ gesprekken bekijken. Je leert op die manier nog meer over de motieven en de gedachten van je team. Het beperkt zich echter niet tot je eigen team, want in Xenoblade Chronicles kun je een chart oproepen die de relaties laat zien van personages in het spel van Shulk tot aan de bloemist op de hoek uit Colony 9. Zo zijn er quests om familievetes op te lossen: het succesvol voltooien van een dergelijke quest maakt je team populairder onder de bevolking, waardoor een neef van een verdwaalde soldaat wellicht ook een opdracht voor je heeft. Voeg hieraan toe dat je in Xenoblade Chronicles zowel dag- en nacht-quests hebt en je begrijpt dat je op sommige momenten drukker bent met de sidequests dan met het hoofdverhaal. Het mooie is echter dat het voltooien van de quests weer voordelen oplevert voor de main quest die soms uit een onverwachte hoek komen. Je hoeft ook nooit te wachten tot een quest beschikbaar komt, want in het in-game menu kun je de tijd zonder enige gevolgen aanpassen. De eerder genoemde visies van de toekomst die Shulk heeft, komen zelfs in de sidequests van pas. Wanneer je een item vindt dat je pas later in je avontuur hoeft te gebruiken, geeft de game hier een indicatie van. Zo kun je quests voltooien voordat je überhaupt het gebied bezocht hebt waar je de quest krijgt. Het goede aan Xenoblade Chronicles is dat alle bovengenoemde features, systemen en opties de game niet onnodig moeilijk maken. Het is zeker een uitdagend spel, maar de game houdt automatisch alle voortgang bij waardoor je slechts af en toe een menuutje hoeft op te roepen om een herinnering op te halen. Het spel geeft je bovendien een handig naslagwerk van de main quest, zodat je op ieder moment de draad weer op kunt pakken na uren gespendeerd te hebben in de grote, open spelwereld. Het reizen in deze wereld hoeft niet lang te duren, want om de zoveel meter loop je een landmark tegen het lijf. Een grote berg, een kasteel, een lichtgevende obelisk of een meer ergens in een bos. Zodra je deze landmarks gevonden hebt, kun je er vanuit iedere andere plek in de spelwereld naartoe reizen door je kaartscherm op te roepen en de landmark te selecteren. De game heeft zeer korte laadtijden en als je de fast-travel optie niet gebruikt en van gebied naar gebied wandelt, zijn er tussen de verschillende gebieden zelfs geen laadtijden.

Ook de gevechten vinden real-time in de spelwereld plaats. Als je bijvoorbeeld een gevecht aangaat met een groep rupsen, dan is de kans groot dat een vogel van level 80 die boven de wereld zweeft je in de smiezen krijgt en zich met het gevecht gaat bemoeien. Als je het gevecht verliest en sterft, plaatst het spel je terug op de laatste landmark die je bezocht hebt en op die manier verlies je nooit meer dan twee tot vijf minuten speeltijd of progressie en behoud je alle items die je gevonden hebt. Iedere keer dat je een dergelijke handigheid ontdekt, vraag je je af hoe men de ervaring nog beter, leuker en soepeler kan maken. Het antwoord is in dit geval een save-functie die je letterlijk ‘overal’ laat saven en ook die is aanwezig. Afgezien van een enkele afgesloten kamer kun je op iedere vierkante meter je voortgang opslaan. Het grootste voordeel tegenover andere RPG’s is dat Xenoblade Chronicles je exacte positie bewaart en je niet willekeurig aan het einde of aan het begin van een gebied neerzet. In ieder opzicht schitterend De game is werkelijk waar een technologisch wonder. De zon schijnt fel aan de horizon en het felle groene gras is fysiek aanwezig en niet slechts een plakplaatje. De game kent adembenemende rotsformaties die je kunt beklimmen en betoverende bossen met giftige moerassen. De wereld is daarbij opgevuld met ruïnes en andere constructies. Het is een zeer fantasievolle wereld met realitische trekjes, waardoor je sneller een binding krijgt met je omgeving. Aangezien ieder gebied uniek is, zul je ondanks de groteske omvang alsnog gemakkelijk de weg weten te vinden. Men heeft de verschillende lagen, wegen en paden op een zeer slimme en logische manier uitgezet, waardoor je vrijwel nooit het idee hebt dat je rondjes loopt of dat je een belangrijk gebied gemist hebt. De HUD van Xenoblade Chronicles kan soms druk overkomen en als je optimaal wil genieten van alle pracht en praal, kun je veel HUD-elementen afzonderlijk uitschakelen. De game geeft je bovendien volledige controle over de camera en de animaties van de personages zijn goed uitgewerkt. Het is opvallend hoe men de machine-stijl van de Mechon goed heeft verbonden met de meer natuurlijke Bionis.

Het opmerkelijke is dat een game die tot in de puntjes doordacht is je veel vrijheid geeft, want als je Shulk geen leuk personage vind en je liever met een ander lid uit je team speelt dan kun je ervoor kiezen om iemand anders te promoveren tot party-leider. Aangezien ieder character andere krachten, wapens en stijlen heeft is Xenoblade Chronicles dankzij deze feature werkelijk nooit saai. Wie nog meer zijn eigen stempel op het avontuur wil drukken kan bovendien de looks van de characters aanpassen met de gevonden en verkregen harnassen en andere kledij. De gear van je personage kan bovendien voorzien worden van gems die je naar eigen inzicht kunt smelten met een daarvoor bestemde oven. De gems geven je wapen meer kracht of in combinatie met je helm de eigenschap om vergif te weerstaan. Een magische soundtrack Normaal gesproken is dit het moment waarbij een review een negatieve wending krijgt, maar in het geval van Xenoblade Chronicles gaan we letterlijk door met de lofzang. De soundtrack van het spel is in één woord te beschrijven als magisch. Monolith Software heeft de componisten van klassieke toppers, zoals Kingdom Hearts en Chrono Trigger, samengebracht om een prachtige soundtrack tot leven te brengen. De game combineert midi’s en orkesten op een fenomenale manier, met een grote variatie aan instrumenten en zelfs zang. De muziek geeft je een avontuurlijk gevoel en dat wordt aangesterkt door de dynamische veranderingen in de klanken. Het spel heeft bovendien verschillende dag- en nachtmuziek voor vrijwel ieder gebied. Je zult ongetwijfeld stoppen met lopen en de controller opzij leggen om even te genieten van de geweldige sound.

Een dergelijke soundtrack is zo sterk dat de geluidseffecten niet kunnen opboksen tegen het muzikale geweld. De effecten komen duidelijk op een tweede plaats, maar de voice-acting is afgezien van enkele personages niet irritant. Het script van de game wordt uitgevoerd door een Engelse cast die hun accent duidelijk laten horen. Het beschaafde Engels maakt alle teksten duidelijk en er is ook ondertiteling indien gewenst. Wanneer je de Engelse stemmen niets vindt, kun je voor het originele Japanse voice-work kiezen. Het zal met name Dragon Ball Z-fans bekend in de oren klinken, want de voice-actor van Vegeta uit de Japanse-versie van Dragon Ball Z vertolkt een belangrijk personage in Xenoblade Chronicles. Deze review lijkt zowaar op een advertentie uit een reisfolder die alles veel zonniger en mooier doet lijken dan het is, maar Xenoblade Chronicles is geen fictie. De muggenzifter kan vierkante vingers opmerken bij de personages of hier en daar een glitch of een onbedoeld foutje ontdekken. Wellicht is niet iedereen gecharmeerd van de stijl, maar dat blijft een kwestie van smaak. Xenoblade Chronicles is echter een game die slechts eens in de tien jaar voorbij komt. Een klassieker die geen steekjes laat vallen en waar je minimaal 100 uur in moet investeren om alles te voltooien. Ren over de spelwereld, ontdek geheime grotten, vlucht weg voor grote monsters, spring van grote bergen in rivieren en laat je zelf meevoeren door de stroming naar nieuwe avonturen.

Conclusie Xenoblade Chronicles is een meeslepende epische RPG-topper die je vastgrijpt en niet meer loslaat. De adembenemende spelwereld die robuust geprogammeerd is en gevuld is met quests, vijanden, verhalen, spanning en avontuur biedt meer dan 100 uur speelplezier. De soundtrack is gecomponeerd door een legendarisch duo en de voice-acting is zowel in het Japans als Engels goed te pruimen. Met complexe gameplay-systemen die op de achtergrond voor je werken en de mogelijkheid om overal te saven is de beleving een waar genot. Move over Final Fantasy XIII, Monster Hunter, Lost Odyssey, Blue Dragon en Tales of-reeks...Xenoblade Chronicles is de beste Japanse RPG van deze generatie, punt.

N1 Score: 9.6

+ ["Adembenemende spelwereld","Dynamisch battle-systeem","Meeslepend verhaal","Meer dan 100 uur gameplay","Veel vrijheid, features en opties"]

- ["Hier en daar een glitch"]

Gekoppelde games

Xenoblade Chronicles (Wii)