[Special] Geschreven door Marcel op 2011-11-03 12:59:00

N1ntendo beleeft The Legend of Zelda: 25th Anniversary Symphony

The Legend of Zelda bestaat 25 jaar en Nintendo haalt werkelijk alles uit de kast om het jubileum groots te vieren. Met The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D in de winkels, The Legend of Zelda: Link’s Awakening DX in de eShop, The Legend of Zelda: Four Swords Anniversary Edition voor DSiWare en The Legend of Zelda: Skyward Sword in het verschiet is Link dit jaar goed vertegenwoordigd op alle moderne Nintendo-systemen. Nintendo had echter nog een speciale festiviteit in petto om het Zelda-feestje op een unieke en originele manier compleet te maken. Het concert met de titel: The Legend of Zelda: 25th Anniversary Symphony was voor de N1ntendo-redactie reden genoeg om af te reizen naar het klassieke centrum van Londen. Na een treinreis, busrit en een boottocht kwam de N1ntendo-delegatie bestaande uit Quint, Daan, Theun, Dyon en Marcel aan in Londen en dat terwijl Quint ook met Nintendo Benelux had kunnen vliegen: hij was uitgenodigd om geheel verzorgd het The Legend of Zelda: 25th Anniversary Symphony in Londen bij te wonen, maar had op het moment van de uitnodiging zelf al kaartjes gekocht. Je bent een die-hard The Legend of Zelda-fan of je bent het niet!

Van links naar rechts: Marcel, Theun, Dyon en Daan

De hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk kent veel toeristische trekpleisters. Zo werd Buckingham Palace door ons vereerd met een bezoekje en stonden ook de nabij gelegen parken en regeringsgebouwen op de agenda. We sjokten van Starbucks naar Subway totdat we uiteindelijk na een lange zoektocht richting de Tower of London en een ritje met de beruchte London Tube mochten inchecken in ons hotel. Na een middagdutje zetten we koers door de wijk Hammersmith waar het Apollo Concertgebouw gevestigd is. StreetPass extravaganza Eenmaal gearriveerd waren we behoorlijk onder de indruk van het publiek dat Nintendo naar Londen had gelokt voor het The Legend of Zelda-festijn. Uit de Nintendo 3DS StreetPass-uitwisselingen bleek dat er Zelda-fans uit Italië, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Nederland, Japan en allerlei andere exotische landen aanwezig waren. De rij werd door een tip van een landgenoot in eerste instantie omzeild, waardoor we snel onze VIP-pas konden bemachtigen. We kregen een ticket voor het felbegeerde concert en een The Legend of Zelda: Skyward Sword lanyard. Nintendo had de lanyards eerder op de E3 uitgedeeld en de beloofde unieke goodie was daardoor iets minder speciaal dan dat we gehoopt hadden, maar de VIP-pass glinsterde en dat deed veel goeds. Na het bemachtigen van dit VIP-pasje konden we buiten terug aansluiten in de rij. De tijd vloog voorbij aangezien Nintendo op het gebouw een The Legend of Zelda-trailer projecteerde. Daarnaast werden er in de tussentijd per minuut tientallen Nintendo 3DS StreetPasses uitgewisseld en heerste er een gezellige sfeer.

Nadat een deel van de wachtenden de Song of Time uit The Legend of Zelda: Ocarina of Time begon te zingen en we onze Zelda-tijdlijn theoriën voor de zoveelste keer beargumenteerd hadden, gingen de deuren van het concertgebouw open. We snelden naar binnen om wederom aan te sluiten in een rij. We mikten dit keer op gelimiteerde goodies in de vorm van The Legend of Zelda: 25th Anniversary posters en t-shirts. Nintendo had twee kleine stands opgezet in de hal waar deze gekocht konden worden. Het moge duidelijk zijn dat het personeel van het deftige gebouw dat normaal wordt gebruikt voor klassieke concerten en theater-uitvoeringen, even moest wennen aan het nieuwe publiek. Man, vrouw, jong, oud, lelijk, mooi, rijk, arm, scholier, bankier, advocaat of dokter: het publiek met al zijn verschillen was slechts geïnteresseerd in één ding: het Zelda-concert dat ieder moment zou gaan losbarsten. Een verzameling van gamers en fanaten die zijn gelijke niet kent, zat ongeduldig te wachten op het startsein. Een enkeling trotseerde de trap om boven een demo van The Legend of Zelda: Skyward Sword te kunnen spelen en wat Zelda memorabilia te bekijken. Het gebouw was omgetoverd tot een waar paradijs voor de Zelda-fan, maar binnen in de zaal wachtte een nog veel meer betoverende ervaring. Gejuich en applaus! Na enige tijd wachten, verscheen Eiji Aonuma, de producer van de The Legend of Zelda-franchise, op het podium. De Japanner was even sprakeloos toen het publiek hem ontving met een groot applaus, want daar stond de man die verantwoordelijk is voor meer dan de helft van de The Legend of Zelda-games. De director van The Legend of Zelda: Majora’s Mask en The Legend of Zelda: Twilight Princess, de dungeon director van The Legend of Zelda: Ocarina of Time en de producer van The Legend of Zelda: Skyward Sword. Het is zomaar een greep uit de strepen die Eiji Aonuma in zijn lange loopbaan bij Nintendo heeft verkregen. Hij introduceerde de dirigent van het orkest en sprak de fans toe. Zijn ‘English’ was ‘not good’ en daarom stond er een tolk aan zijn zijde zodat de al zenuwachtige Aonuma ons in zijn eigen taal kon toespreken. Het applaus denderde door tijdens alle vertalingen, want je hoeft geen Japans te spreken om te begrijpen waar Aonuma over sprak. De muziek van The Legend of Zelda is magisch en hij was de magiër die ons binnen luttele minuten zou begeleiden naar een andere dimensie.

Aonuma bedankte de fans voor de massale opkomst en deelde mee dat hij na de vorige symfonieën een beetje verdrietig was. Na een welgemeende "awwww" van het publiek, bleek dat Aonuma doelde op de video-opnames die op YouTube waren verschenen van de vorige optredens van het symfonie. De Zelda-ontwikkelaar benadrukte dat het symfonie specifiek bedoeld is voor mensen in de zaal en dat het bekijken van een YouTube-filmpje af doet aan de ervaring zoals deze bedoeld is door Nintendo. Hij verzocht daarom dat niemand zijn filmcamera tevoorschijn zou toveren tijdens het concert, maar dat hij dat ook niet zocht achter de 'lieve fans uit Londen'. Na dit korte verhaaltje, introduceerde Aonuma de dirigente Eímear Noone, die het concert inzette met een bombastische versie van de Hyrule Castle Theme. Iedereen nog in shock latend van de pracht en praal die voor een korte tijd door de oorschelpen galmden, begon mevrouw Noone een kort praatje met het publiek. Ze deelde mee dat Nintendo of Europe een grote verrassing had voor haar fans en dat zij de eer had deze verrassing te mogen onthullen.

De verrassing betrof de aanwezigheid van Zelda Williams die onthaald werd met een groot applaus toen ze het podium opliep. De dochter van schrijver en acteur Robin Williams is sinds de commercial van The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D zeer populair onder het Zelda-fanvolk en dat werd onderschreven door het applaus dat ze kreeg. Zelda Williams leidde de rest van de avond de nummers in en deed dat op een zenuwachtige doch eerlijke wijze. Gecombineerd met persoonlijke verhalen over de significantie van The Legend of Zelda in haar leven, kreeg de rode draad van het symfonie nog meer lading. Na de eerder gespeelde versie van Hyrule Castle vervolgden we onze muzikale reis naar The Great Ocean. Het orkest had geoefend op een The Wind Waker Medley bestaande uit nagenoeg alle muziekstukken uit het spel. De Outset Island-compositie vloeide naadloos over in het Overworld Theme. De muzikanten werden begeleid door Link zelf, want achter hen kon het publiek op een groot scherm de hoogtepunten zien uit The Legend of Zelda: The Wind Waker. Het verhaal van de game werd in iets meer dan tien minuten van begin tot eind in muziek vervaardigd. Link begon zijn grote avontuur om zijn zusje te redden en eindigt uiteindelijk zijn quest op de bodem van de oceaan door samen met Zelda, Ganondorf te verstenen. Het eerder opgevoerde Hyrule Castle Theme was goed, maar deze combinatie van beelden en muziek raakte de harten van het publiek. Het was puur genieten voor de liefhebbers van Zelda-muziek.

Muzikaal intermezzo Na het applaus besloot de dirigente om het orkest aan ons voor te stellen. De strijkers, blazers, pianisten en andere muzikanten mochten allemaal een deuntje uit The Legend of Zelda: Ocarina of Time ten gehore brengen. Zo luisterden we naar Saria’s Song, The Song of Healing en The Song of Storms en er waren zelfs twee harpistes aanwezig om de betoverende Serenade of Water te spelen. Het concert werd vervolgens voortgezet met een stoere Boss Battle medley dat door het afgeladen gebouw dreunde. We kregen vervolgens het nummer Kakariko Village uit The Legend of Zelda: Twilight Princess te horen en men sloot af met een The Legend of Zelda: 25th Anniversary Medley. Deze combinatie van Zelda-muziek was één van de nummers waar met name Zelda Williams erg naar uitkeek. Het was zonder twijfel één van de meest complexe muziekstukken uit het concert, waarbij de luchtige en keltische stijl van The Legend of Zelda: The Wind Waker en The Legend of Zelda: Skyward Sword moeiteloos werd gekoppeld aan het Main Theme van de serie en de duistere klanken uit The Legend of Zelda: Majora’s Mask en The Legend of Zelda: Twilight Princess. Na een staande ovatie van het publiek was het eerste gedeelte van het concert ten einde. In de pauze was het vooral socializen geblazen, want de N1ntendo-redactie heeft ondertussen in binnen- en buitenland een groot aantal contacten, vrienden, kennissen en collega’s. Zo bracht Quint een bezoekje aan het aanwezige Nintendo Benelux-gezelschap en schudde Marcel de 'bekende' Metroid-fan Darren Kerwin voor het eerst de hand. Daan wist ons te vertellen dat hij de baas van Nintendo of Europe gespot had aan de bar terwijl hij onafgebroken op Twitter zat om al zijn sociale bezigheden in goede banen te leiden. Na een colaatje van 4 pond voor Marcel , het verkrijgen van alcohol door Theun (hoe kan het ook anders) en een reünie met Dyon die een paar rijen voor ons zat, was het tijd om de show te vervolgen.

Quint

The Legend of Zelda op zijn best Het orkest begon direct met de beukende klanken van Ganondorf’s Theme. Het publiek luisterde vol spanning naar de drums en bass en men had wederom een mooie video-compilatie gemaakt als ondersteuning voor het geluid. We zaten op het puntje van onze stoel toen Link zoals in de legende Ganondorf versloeg. Een applaus volgde en onze waardering werd beantwoord met een selectie van diverse liedjes uit allerlei Zelda-games. Een persoonlijke favoriet van Quint en Theun, welke mistte in het programmaboekje, kwam toch voorbij: het nummer Dark World uit The Legend of Zelda: A Link to the Past staat niet voor niets te boek als één van de beste videogame songs allertijden en deze orkestrale versie was volgens hen de beste ooit. De Dark World werd opgevolgd door meerdere nummers uit The Legend of Zelda: Majora’s Mask. Majora’s Mask is overigens de favoriete Zelda-game van Zelda Williams; een opmerking die haar nog populairder maakte bij het publiek. De volgende song kreeg ook de handen op elkaar. Het was Gerudo’s Valley uit The Legend of Zelda: Ocarina of Time en ondanks dat het op een Nintendo 3DS best goed klinkt, overtrof het orkest alle verwachtingen bij deze uitvoering. Met Gerudo’s Valley achter ons zetten we koers naar Hyrule Field. Het was wederom een nummer uit The Legend of Zelda: The Ocarina of Time en het voelde net alsof we zelf over de groene velden op Epona reden om de strijd aan te gaan met Ganondorf en zijn leger van monsters. Een stuk emotioneler was het Great Fairy’s Fountain Theme, die de uitdaging om het droog te houden voor sommigen onmogelijk maakte. We kregen uiteindelijk nog één immens Symphonic Movement voor onze kiezen. De muziek van The Legend of Zelda: Twilight Princess werd net zoals bij The Legend of Zelda: The Wind Waker samen met beelden ingezet om de complete game van begin tot eind samen te vatten. De Light Spirits, Twilight Realm, Midna en andere elementen uit de game vlogen op het scherm voorbij terwijl het orkest de aandacht van het doodstille publiek wederom vasthield. Na nog een gigantisch applaus en een staande ovatie begon men met het allerlaatste nummer. Met de Main Theme Medley combineerde men nog één keer alle muziekstijlen uit 25-jaar Zelda. We maakten ons op om nog één keer een applaus te geven en tegelijkertijd hoopten we op een toegift. Uit de coulissen verscheen vervolgens een tweede Japanner die de zaal letterlijk en figuurlijk deed ontploffen.

“Hello, I’m Koji Kondo from Nintendo!' De excentrieke en vrolijke componist Koji Kondo die het gros van alle Zelda-muziek en Mario-muziek in zijn lange loopbaan heeft gecomponeerd, stond op het podium. Hij wilde het orkest bedanken voor de performance, maar moest zich eerst onderwerpen aan een eindeloos applaus. Koji Kondo, die zelden zijn gezicht laat zien op evenementen, sprak in nagenoeg foutloos Engels het publiek toe. Hij bedankte de fans voor de steun en kroop snel achter de piano. Nog voor iedereen het door had, speelde Koji Kondo Grandma's Theme uit The Legend of Zelda: The Wind Waker. Je kon afgezien van Kondo’s pianospel een speld horen vallen. Het publiek dat tijdens het evenement heftig fotografeerde, stopte plotsklaps met het nemen van foto’s. Dit is het moment van het concert dat wij als N1ntendo-redactie nooit meer zullen vergeten. Nog geen 20 meter van ons vandaan speelde Koji Kondo live een prachtig muziekstuk uit The Legend of Zelda: The Wind Waker. Na zijn performance volgde het grootste applaus van de avond. Eiji Aonuma bedankte Kondo voor zijn optreden en op zijn beurt bedankte Kondo het orkest. De naam van Nintendo-guru Shigeru Miyamoto viel voor het eerst toen Eiji Aonuma zei dat Miyamoto ongetwijfeld zeer jaloers zou zijn als hij hoorde over het enthousiasme van de Europese Zelda-fans. Aonuma vervolgde door van de gelegenheid gebruik te maken om over 'iets speciaals' te praten: een uitspraak waar zelfs de tolk spontaan van ging stotteren. Aonuma hield ons slechts seconden in spanning, maar dat was genoeg voor het publiek om te fluisteren over The Legend of Zelda Wii U of een nieuwe Zelda voor de Nintendo 3DS. We konden aan de glimlach van Eiji Aonuma aflezen dat hij genoot van alle aandacht. Aonuma kwam echter niet met een nieuwe game op de proppen, maar besloot een kort woordje te houden over de aankomende game The Legend of Zelda: Skyward Sword. De anti-climax was groot, maar desondanks was het boeiend om aan te horen hoe een legendarische ontwikkelaar oprecht hoopt dat het publiek zal genieten van zijn opkomend project. Het orkest speelde nog één nummer om de trailer van The Legend of Zelda: Skyward Sword te begeleiden en hiermee was het concert ten einde, maar wij hadden als VIP's nog een meet & greet te goed met de mensen achter het spektakel.

Teleurstelling Met de grote hoop om Eiji Aonuma en Koji Kondo de hand te mogen schudden, een handtekening te kunnen ontfrutselen en eventueel zelfs mee op de foto te mogen, kwamen we van een bijzonder koude kermis thuis. De twee Japanners zouden uiteindelijk niet langer dan twee seconden in de meet & greet-ruimte zijn, omringd door beveiligers die enige vorm van contact onmogelijk maakte. De reden voor dit korte verblijf had te maken met het snelle bedankje dat Aonuma en Kondo uitdeelde aan de vier mensen die wél bedoeld waren voor de meet & greet. Met een aantal items op zak om te laten tekenen, zoals posters die we aldaar hadden gekocht en een progammaboekje van het concert, sloten we aan in de lange rij van VIP-pas houders. Er werd ons een goodie-bag in de hand geduwd met zogenaamd exclusieve goodies, maar Zelda-verzamelaar Quint had alles al wat er in het tasje te vinden was. De rest van de N1ntendo-crew was echter tevreden met de speelbare Ocarina, de Ocarina of Time 3D-keychain en de nieuwste uitgave van het blad EDGE.

"That's also my favourite!" In de kleedkamer die was omgetoverd tot VIP-ruimte mochten we allereerst kennismaken met dirigente Eímear Noone. Ze voorzag alle items van de fans vol enthousiasme van handtekeningen en vroeg iedereen naar zijn of haar mening over het concert. Direct naast haar zat de Music Director and Arranger van het symfonie, Chad Seiter. Hij was net als Noone druk met het tekenen van programmaboekjes. Hij was daarnaast geïnteresseerd in je favoriete nummer en gek genoeg was ieder muziekstuk wat men noemde ook zijn persoonlijke favoriet. De producer van het festijn, Jason Paul, zat naast hem en zette ook een krabbeltje indien gewenst. Ook hij wilde graag weten wat de mening van het publiek was omtrent het concert, waardoor je al gauw drie keer dezelfde vraag achter elkaar beantwoordde. Theun wist met een vlotte babbel een scoop binnen te halen: men denkt eraan het The Legend of Zelda: 25th Anniversary Concert volgend jaar naar Nederland te brengen in een wereldwijde tour. Als je het concert in Londen gemist hebt, krijg je wellicht volgend jaar de kans om het alsnog bij te wonen. Daarnaast levert Nintendo bij ieder exemplaar van de The Legend of Zelda: Skyward Sword tot het einde van dit jaar een CD met een selectie van de muziek van The Legend of Zelda: 25th Anniversary Symphony. Zelda in levende lijve Naast de producer zat Zelda Williams, de Zelda-fan die is uitgegroeid tot Nintendo’s PR charmeoffensief. Zelda was behoorlijk onder de indruk van het feit dat wij met zijn vijven speciaal vanuit Nederland naar het concert in Londen waren gekomen. Ze woont zelf in de Verenigde Staten en had net als wij een lange reis achter de rug door haar passie voor Zelda-muziek. Ze tekende Marcel’s exemplaar van The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D die hij eigenlijk had meegenomen voor een handtekening van Eiji Aonuma. Theun en Daan haalde Zelda over om met ons op de foto te gaan, maar nog voor we een goede foto konden maken, sommeerde de beveiliging ons om op te schieten. De foto mislukte en met de lange rij aan wachtenden achter ons was het duidelijk dat Eímear, Chad, Jason en Zelda voorlopig nog niet naar huis konden, maar voor ons was dit Zelda-avontuur ten einde.

To VIP or not to VIP? Een enkele kritische noot over het symfonie was afkomstig van Dyon die zei dat de bass tijdens één van de nummers te hard stond en daardoor niet zuiver klonk. Echter, Quint kon van diezelfde bass als bass-liefhebber enorm genieten en verklaarde Dyon dan ook voor gek. We zijn dan ook over het algemeen allemaal overdonderd door het muziekspektakel en het was de lange reis naar Londen dubbel en dwars waard. We raakten tijdens het avondeten niet uitgepraat over de gevoelige melodieën en de unieke ervaring. Het VIP ticket was met een prijskaartje van 110 euro aan de dure kant en het was jammer dat we Aonuma en Kondo niet konden ontmoeten, maar de goede plekken in de zaal en de meet & greet verzachtten de pijn. Daarnaast verkopen de daar verkregen posters voor ruim 140 euro op eBay en dat zijn de versies zonder enige handtekeningen. Als we zouden willen, zouden we daarom met onze posters, ieder met vier handtekeningen, zelfs winst kunnen slaan uit ons Londen-avontuur dankzij de knotsgekke wereld van de The Legend of Zelda-verzamelaars.

Thuis De terugreis in de overvolle bus was een waardige afsluiter van ons avontuur. Er werden nieuwe contacten opgedaan met vrouwelijk schoon, waardoor de reis des te gezelliger verliep. Theun haalde er profijt uit door bij de aankomst in Breda een jongedame uit de bus naar huis te brengen en Quint hield zich als bezette man wijselijk in door niet verder te gaan dan de jongedame naast hem op zijn schouder te laten slapen. Even leek het sociale leven weer voor de deur te staan, maar eenmaal in bed konden de dromen over de muzikale beleving niet onderdrukt worden...

Gekoppelde games

The Legend of Zelda: Skyward Sword (Wii)

The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D (Nintendo 3DS)

The Legend of Zelda: Link's Awakening DX (Nintendo 3DS Virtual Console)

The Legend of Zelda: Breath of the Wild (Wii U)

The Legend of Zelda: Four Swords Anniversary Edition (DSiWare)

The Legend of Zelda: A Link Between Worlds (Nintendo 3DS)