[Preview] Geschreven door Tristan op 2012-06-21 20:30:00

Trine 2: Director's Cut

Trine 2: Director's Cut was een verrassende game in de line-up voor de Wii U. De game kwam in 2011 al uit op de PC, op Playstation Network en op Xbox Live. Waarschijnlijk vanwege de beperkingen van de Wii, en dan met name WiiWare, sloeg de game Nintendo's console over. Met de komst van de Wii U mogen we ons echter verheugen op meer van dit soort titels via Nintendo's nieuwe eShop, die niet de restricties zal krijgen die WiiWare wel had. Dat is zeer goed nieuws en de release van Trine 2: Director's Cut is alvast de eerste zwaluw die een mooie zomer doet beloven op het digitale platform. De mogelijkheid lijkt zelfs te bestaan dat de game ook als retail-game wordt uitgebracht. Ik had op de beursvloer de kans om de Wii U-versie uit te proberen en benutte deze kans om de game voor het eerst te spelen.

Het leuke aan downloadtitels, die ontwikkeld zijn door kleinere studio's, is dat ze genres behandelen die doorgaans minder aandacht krijgen. Een 2D platformer gecombineerd met puzzel-elementen was een veelvoorkomend gamedesign in de jaren van de Super Nintendo, maar kwijnde langzaam weg met de release van de 3D-systemen vanaf midden jaren 90. Trine 2: Director's Cut brengt je weer terug naar de dagen van toen en combineert het met de visuele kracht van tegenwoordig. Je kunt kiezen uit drie verschillende karakters: Amadeus de tovenaar, Zoya de dief, en Pontius de krijger. Ieder heeft zijn eigen sterke en zwakke kanten. Doordat je constant tussen de karakters kunt switchen, heb je ieder moment de keuze om je favoriete karakter in te zetten voor iedere gewenste situatie. Persoonlijk heb ik meer met een krachtige krijger dan een luizige tovenaar, waardoor Pontius veel speeltijd wist te scoren gedurende de korte demo.

Besturing op twee manieren Zoals bij veel Wii U-games het geval zal zijn, kun je ook bij Trine 2: Director's Cut kiezen uit een besturing met de Wii U Pro Controller of de Wii U GamePad. Ik koos voor de Wii U GamePad om de mogelijkheden van het extra scherm te bekijken. De integratie van het tweede scherm is op een leuke manier gedaan. Wat je op het hoofdscherm ziet, zie je ook op het Wii U GamePad scherm. Je zou de game daardoor ook kunnen spelen zonder de tv te bekijken. Op het scherm van de Wii U GamePad kun je direct wisselen tussen karakters door hun icoontje aan te tikken en je kunt de omgeving manipuleren door objecten op het scherm aan te raken. Ook het menu kun je hier direct oproepen en door middel van het touchscreen kun je direct items selecteren. Voor de mensen die hier allemaal niet op zitten te wachten, is het ook mogelijk om knoppen te gebruiken. Persoonlijk vond ik de knoppen toch fijner, omdat je ze blindelings kunt indrukken en omdat het touchscreen nog niet altijd even goed reageerde. Een probleem wat vast in de uiteindelijke versie van de Wii U GamePad opgelost zal zijn. De game liet zich prima besturen met de knoppen. Ieder poppetje heeft zijn eigen fysiek en dat komt door de analoge sticks goed over. Het manipuleren van de omgevingen vergt wat oefening met de knoppen waardoor deze game niet voor echte beginners weggelegd lijkt te zijn. Het demo-level was erg gemakkelijk te doorlopen, maar de jongen bij de demokast, die zelf bij de ontwikkelaar werkte, wist me te verzekeren dat het eigenlijke spel veel moeilijker zal zijn en dat je reactievermogen en kunde dan zeker vol op de proef gesteld zal worden.

Grafisch verzorgd De Wii U maakt een stevige grafische sprong ten opzichte van de Wii. Toch heb je bij een game als Trine 2: Director's Cut niet het idee dat de Wii U hiervoor nodig zou zijn. Het ziet er allemaal zeer verzorgd uit, maar had ook prima gerealiseerd kunnen worden op een Wii. De extra pixels leveren op een HD-scherm wel een veel rustiger beeld op, wat zeker in het voordeel spreekt van de Wii U. Op het Wii U GamePad scherm ziet het er ook allemaal strak uit en als je vriendin de TV wil overnemen, kun je toch nog doorspelen. De grote kracht van de graphics ten opzichte van de spellen die je vroeger zag op de Super Nintendo is de diepte in de achtergronden en de mooie effecten in de omgevingen waarin je rondloopt. Vuur ziet er uit als echt vuur en water reflecteert en klotst als je er doorheen loopt. De animaties van de karakters zijn ook met zorg afgewerkt waardoor Trine 2: Director's Cut zich ver weet te verheffen boven vele andere downloadtitels.

Eerste indruk De tien minuten durende demo wist veel indruk te maken. De afwerking van de game is tot in de puntjes verzorgd en het oog voor detail is opvallend. De New Super Mario Bros.-games worden wel eens verweten dat ze er wat mager uitzien voor de nieuwe systemen. Een game als Trine 2: Director's Cut laat zien dat in die bewering wel enige waarheid zit. Juist voor dit soort ouderwetse 2D platform-spellen bieden nieuwe consoles ongelimiteerde mogelijkheden, omdat de systemen geen enkele barrière meer in de weg leggen om alles op het scherm te toveren wat de ontwikkelaar voor ogen heeft. Ondanks de ouderwetse opzet en het feit dat dit voor nu “slechts' een downloadtitel lijkt te worden, mag je Trine 2: Director's Cut straks bij de Wii U-lancering niet over het hoofd zien. Dit zou wel eens een verrassend mooie toevoeging aan je Wii U game collectie kunnen zijn.

Gekoppelde games

Trine 2: Director's Cut (Wii U eShop)