[Review] Geschreven door Benjamin op 2012-12-14 01:07:00

Call of Duty: Black Ops II

Waar Nintendo-gamers het jarenlang op de Wii met een mindere versie van de Call of Duty-reeks moesten doen, is het met de Wii U eindelijk zover: een Call of Duty-game, in dit geval Call of Duty: Black Ops II, die niet alleen qua gameplay, maar ook qua graphics dezelfde belevenis moet bieden als de Xbox 360- en de PlayStation 3-versie. Daarbij moet de Wii U-versie er zelfs scherper uitzien dankzij de exclusieve ondersteuning van 60 frames per seconde en moet de toepassing van de Wii U GamePad in onder meer de online gameplay het geheel naar een hoger niveau tillen. Is dit inderdaad het geval of is de overzetting van Call of Duty: Black Ops II op de Wii U toch niet helemaal gelukt? De Call of Duty-games, een first person shooter-reeks die al sinds 2003 één van de meest succesvolle game-series aller tijden is, kenden voor de Wii een aparte geschiedenis qua ontwikkeling. Waar de allereerste Modern Warfare-titel voor de Wii overgeslagen werd, verscheen World at War wel voor Nintendo’s systeem, maar dan met bijvoorbeeld een minder uigebreide online modus. Gaandeweg de nieuwe delen werd er steeds meer toegevoegd zoals meer online spelers, voice chat en patches. De Wii U-versie van Call of Duty: Black Ops II bevat zo goed als alle opties die ook de andere versies hebben, waardoor we niet weer hetzelfde traject als bij de Wii af moeten lopen. Dat belooft veel goeds en in combinatie met de nieuwe setting van onder meer de toekomst, is Call of Duty: Black Ops II voor Nintendo-gamers het meest interessante Call of Duty-project tot op heden.

Singleplayer De Campaign-mode van Call of Duty: Black Ops II speelt zich af in twee tijdperken. In de jaren tachtig speel je met Alex Mason gedurende de Koude Oorlog, die ook de hoofdrol speelde in Call of Duty: Black Ops. Je bent op zoek naar je oude vriend, sergeant Frank Woods, die in Angola gevangengenomen wordt door de terrorist Raul Menendez. Andere missies spelen zich af in 2025, waar je met de zoon van Alex Mason, David, speelt. In deze futuristische oorlog zit je wederom achter Menendez aan in een conflict tussen China en de Verenigde Staten. De missies worden tussen de twee tijdperken afgewisseld, waardoor je je gedachte er goed bij moet houden om het geheel te kunnen volgen. Tijdens de singleplayer mode kom je op verschillende soorten locaties, zoals een tropisch oerwoud, maar ook een futuristische stad die compleet ondergelopen is. Tijdens de missies heb je verschillende hoofddoelen, maar ook zogenaamde uitdagingen die niet per se nodig zijn om het verhaal tot een goed einde te brengen. Bij deze uitdagingen moet je denken aan het vernietigen van alle aanwezige tanks of het kapot maken van een voorwerp met een bepaald wapen. Hierdoor wordt de herspeelbaarheid verhoogd, omdat je met deze uitdagingen allerlei extra’s kunt vrijspelen voor in de multiplayer mode. De singleplayer mode kent ook verschillende eindes, waardoor het geheel een stuk minder lineair is dan voorheen. Het verhaal komt dan ook heel filmisch over, waardoor je telkens benieuwd bent wat de volgende missie zal zijn. Het is echter wel zo dat het verhaal qua niveau niet dat van Call of Duty: Black Ops weet te halen. De psychologische spelletjes en grote mysteries worden hier aan de kant geschoven en zijn vervangen door een vrij rechttoe rechtaan script. Dat is jammer, maar de onderbreking van de lineariteit maakt veel goed.

De wapens in de game zijn zoals vanouds en prima in orde: van volautomatische geweren, tot shotguns en sniperrifles, het zit er weer allemaal in. De futuristischere wapens zien er hierbij net even wat meer high-tech uit, maar veel verschil maakt dit voor de gameplay niet. Wat betreft granaten zijn ook de standaard zaken aanwezig zoals rookbommen en stun-grenades. Een groot voordeel bij dit alles is dat Call of Duty: Black Ops II je in de singleplayer voor het eerst de mogelijkheid geeft om te kiezen welke wapens en granaten je aan het begin van de missie mee wil nemen. Dit was voorheen alleen maar mogelijk in de multiplayer, maar nu kun je ook in de singleplayer elke missie beginnen met je favoriete set aan materiaal. Het is hierbij ook nog steeds mogelijk om gedurende je opdrachten andere wapens op te pakken, waardoor er op dat gebied helemaal niets verloren gaat aan de ervaring. Wat gameplay betreft, beleef je veel plezier aan de Campaign. Naast de reguliere schietgevechten komt er ook hier weer andere type gameplay naar voren, zoals het nemen van een zweefduik tussen hoge bergen, het rijden op een paard en het racen door een stad die in puin ligt waardoor de afwisseling hoog ligt. De AI is op elke moeilijkheidsgraad prima in orde. Tegenstanders zoeken vaak dekking en proberen je op tactische wijze af te maken. De futuristische setting brengt tevens moderne wapens en voertuigen met zich mee, waar de tegenstanders gretig gebruik van maken. De setting staat hierbij nooit ver van de werkelijkheid waardoor het geen Star Wars-idee wordt en het juist overtuigend overkomt. In vergelijking met andere Call of Duty-games biedt de campaign-mode van Call of Duty: Black Ops II echter wel een ietwat andere ervaring dan in de vorige delen. Waar de vorige games vaak een achtbaanrit en aaneenschakeling van missies waren, is het nu meer één geheel. Dit is niet zozeer beter of slechter en daarom een interessante vernieuwing. Liefhebbers van de vorige opbouw kunnen echter wellicht wat teleurgesteld zijn, ook wanneer blijkt dat het geheel slechts zo'n zes uur in beslag zal nemen: een lager aantal dan in bijvoorbeeld Call of Duty: Black Ops.

Strike Force In de Campaign-mode heb je, naast de normale missies, ook zogenaamde Strike Force-missies. Dit speltype heeft meer weg van een tactische shooter. Je bent hierin niet gebonden aan één personage, maar een geheel team waarbij je op elk moment de controle van één van de soldaten of andere machines over kunt nemen. Doelen zijn vaak het beschermen van bepaalde units door de storm aan tegenstanders af te maken. Hoewel deze missies nooit heel erg lang duren, omdat deze gebonden zijn aan een bepaald tijdsbestek, is het wel een prettige afwisseling ten opzichte van de gewone missies, wat vooral komt door het andere type gameplay die deze missies bieden. Je zult meer rekening moeten houden met je omgeving en de verschillende kwaliteiten en posities van je team. De setting ligt hierbij meer aan de futuristische kant, wat erg goed aansluit bij de Campaign. Qua moeilijkheidsgraad zijn de Strike Force-missies ook wat lastiger, omdat je tegelijkertijd meer units in de gaten moet houden en met meer zaken tegelijk bezig bent. Het nadeel hier is echter dat de missies een stuk minder intensiteit en spanning met zich meebrengen dan de normale campaign-missies, waardoor je relatief gezien snel op uitgekeken bent. Zombies Nieuw voor Nintendo-gamers is de Zombie-mode. Waar deze op de Wii telkens ontbrak, is deze op de Wii U in zijn geheel aanwezig. Ook hier kun je uit verschillende modi kiezen. De Tranzit-mode is daarbij nieuw. Je moet hierin verschillende ladingen zombies overleven, maar je kunt daarbij onderdelen verzamelen om verder in het gebied te komen. Hier kun je jezelf verplaatsen door middel van de aanwezige bus waar je verschillende locaties bereikt en nieuwe wapens kunt ontdekken. Door dit nieuwe aspect is het elke keer weer anders om deze mode te spelen, wat het een stuk aangenamer maakt. Ook de Survival-mode is weer terug waar je zo lang mogelijk dient te overleven. Door kieren en ramen dicht te timmeren en zombies af te slachten, verdien je punten bij elkaar die je weer kunt inwisselen voor wapens om het jezelf steeds makkelijker te maken. Vooral in de multiplayer is deze mode het leukste om te spelen, omdat je samen kunt proberen om zo ver mogelijk te komen. Hoewel de Zombie-mode niet te vergelijken is met een game als ZombiU, levert het wel een ongegeneerd potje knalwerk waar je zonder enige twijfel vele uren in kwijt kunt.

Multiplayer Hetgeen het fanatiekst gespeeld wordt in elke Call of Duty-game, is de beroemde Multiplayer-mode. Zoals gebruikelijk kent ook deze multiplayer een level-systeem. Aan de hand van je prestaties wordt je level steeds hoger, waarna je ook meer soorten modi kunt spelen. Door dit levelen speel je ook nieuwe spullen vrij zoals wapens, speciale vaardigheden en andere opties. Wat wel verandert is ten opzichte van de vorige delen, zijn de streaks. In plaats van dat je bij de vorige games beloond werd door achter elkaar mensen af te schieten zonder zelf daarbij te sterven, krijg je deze beloning nu op basis van je behaalde score. Voor elke kill die je maakt, krijg je 100 punten. Een deel van die 100 punten kun je ook krijgen als je iemand geassisteerd hebt bij een kill. Met deze punten verdien je de eerder genoemde beloningen, zoals een UAV die aangeeft waar de tegenstanders zich op de kaart bevinden, of een pakket geleverd door een helikopter wat een willekeurig andere beloning geeft. Deze manier van belonen werkt in de praktijk wat minder voor spelers die niet zo ervaren zijn. Waar zij bij de vorige Call of Duty-games nog voor een zogenaamde death streak konden kiezen bij het meermaals doodgaan, daar zit dat er nu niet meer bij. Voor de liefhebbers van de reeks is het echter een welkome verandering in het systeem dat ondanks de verandering weinig invloed heeft op de gameplay en dat is een knappe prestatie. De game bevat in de multiplayer een groot aantal spelmodi, maar zijn allemaal varianten op Free-for-all, Team Deathmatch of Capture the Flag. De mode die het meeste gespeeld wordt, is zoals altijd Team Deathmatch, waardoor je daar de meeste kans krijgt om spelers te vinden. In veel andere modi is het in deze Wii U-versie een stuk lastiger, mede omdat er nog niet zo veel spelers zijn als bij de andere versies. Het maximaal aantal spelers verschilt per modi, maar ligt meestal rond de twaalf. Ook de Zombie-mode is online te spelen, waardoor je nooit alleen hoeft te zijn. Voor wie geen internetverbinding heeft, kun je zelfs bots instellen om tegen te strijden. Je kunt hierbij in totaal met vier spelers in lokale splitscreen spelen, maar het is helaas niet mogelijk om dan online te gaan. Dit beperkt zich tot twee spelers, wat een leuke optie is, maar toch beperkt aanvoelt. Gelukkig is er wel één exclusieve Wii U-feature dat het geheel naar een hoger niveau tilt: het is bij het spelen met twee spelers, zowel offline als online, mogelijk dat één speler op de tv speelt en de ander op de Wii U GamePad met ieder hun eigen beelden. Dit werkt fenomenaal en verbluffend vloeiend waardoor splitscreen overbodig is geworden. Dit kan met recht een kleine evolutie genoemd worden op multiplayer-gebied.

Op het gebied van de multiplayer-maps is er weer genoeg variatie, waardoor je zonder problemen vele tientallen of zelfs honderden uren in de multiplayer kwijt kunt. Van de droge gebieden in Yemen tot aan een luxe jachtschip en een landingsplatform midden op zee: de maps vergen opnieuw genoeg tactiek en diepgang waarbij een unieke sfeer per map voor een prettige ervaring zorgt. DLC Hoe het zit met downloadable content is nog niet helemaal duidelijk. Hoewel de achterkant van de verpakking hier wel melding van maakt, is het afwachten in hoeverre Wii U-eigenaren hiervan kunnen profiteren, want voorlopig wil ontwikkelaar Treyarch hier nog niets over los laten. Voice-chat is in de Wii U-versie wel mogelijk via een willekeurige headset die je in de hoofdtelefoonaansluiting op de Wii U GamePad moet aansluiten. Je kunt hierdoor helaas geen gebruik maken van de microfoon in de Wii U GamePad zelf, maar desondanks is het een welkome extra voor de online gameplay.

Wii U GamePad en andere controllers De Wii U GamePad wordt naast de eerdergenoemde multiplayer-toepassing ook op andere, handige manieren ingezet. Tijdens de singleplayer mode vind je op het scherm van de Wii U GamePad de verschillende missiedoelen, waardoor je je spel niet hoeft te onderbreken om te weten wat je nu eigenlijk moet doen. Tijdens de multiplayer mode vind je op de Wii U GamePad een handig kaartje waarin het complete level te zien is. Hoewel je hier niet heel erg vaak op zult kijken, is het toch een handigheidje voor als je het echt nodig hebt. Ook de Scorestreaks kun je via de Wii U GamePad activeren door een druk op het touchscreen op het desbetreffende knopje. Ook kun je hier van wapenset wisselen voorafgaande aan een missie of voorafgaande aan een multiplayer-potje. Het wisselen van wapens tijdens het spelen gaat nog wel steeds met de knoppen, maar dat is in een fast-paced game als dit ook de beste oplossing. De beste functie van de Wii U GamePad is echter de ondersteuning van Off TV-Play. Call of Duty: Black Ops II is in zijn geheel, zowel in de single- als de multiplayer, op de Wii U GamePad te spelen, hetgeen zich onder andere uit in de eerder besproken multiplayer-mogelijkheden waarbij één speler op de Wii U GamePad speelt en de ander op de tv. Dit is zonder enige twijfel de hoofdreden om Call of Duty: Black Ops II op de Wii U te kopen. Mocht je de Wii U GamePad toch niets vinden, dan heb je alsnog de keuze uit verschillende andere besturingsopties. Zowel de Wii U-controller Pro, als de Wii-afstandsbediening met Nunchuk, als de Wii Classic Controller Pro en zelfs de Wii Zapper kunnen gebruikt worden, waardoor er meer dan genoeg keuze is die ieder een unieke ervaring met zich meebrengen. Echter, mede door de positionering van de analoge sticks is de nieuwe Wii U-controller Pro aan te raden voor degenen die het meest accuraat willen spelen.

Graphics en geluid De graphics van Call of Duty: Black Ops II staan op de Wii U hun mannetje. Hoewel de engine al enige jaren oud is, ziet de game er nog prima uit, zeker voor Nintendo-gamers die nog niet zo gewend zijn aan al het HD-geweld. Alle animaties zien er scherp uit en de Wii U heeft totaal geen moeite met grote levels waar een hoop in gebeurt. Daarbij draait de game dankzij de 60 frames per seconde ook bijzonder soepel, zonder last van vertragingen. Hetzelfde geldt voor de online modi: met een steady framerate speelt de game zelfs op langzamere internetverbindingen prima weg. Wat geluid betreft, klinkt de game prima, al zal het qua muziek nooit spectaculair worden. Wel is de voice-acting in de singleplayer mode prima verzorgd en van hoog niveau, wat zeker bijdraagt aan de algehele sfeer. Bekende acteurs zoals Sam Worthington en Michael Rooker lenen bijvoorbeeld hun iconische stemmen aan twee personages, wat het geheel zeker intrigerender maakt. De geluidseffecten van bijvoorbeeld de wapens zijn wederom goed verzorgd en klinken realistisch. Het is echter jammer dat er, buiten Off TV-Play om, niets gedaan wordt met de speakers in de Wii U GamePad.

Conclusie Call of Duty: Black Ops II borduurt qua gameplay en verhaal voort op de vorige Call of Duty-games, maar er zijn grote sprongen gemaakt in de singleplayer mode. Waar het voorheen een achtbaanrit van missies was, wordt er in deze game meer één groot verhaal verteld waar je als speler meer invloed op hebt, waardoor het veel minder lineair speelt. Het is echter wel jammer dat het verhaal niet de mysteries en psychologische spelletjes van Call of Duty: Black Ops weet te evenaren, maar het feit dat je dit keer voorafgaande aan elke missie je eigen wapenset kunt samenstellen, maakt veel goed. De Wii U-versie doet verder zeer aardige dingen met de Wii U GamePad, waarbij het online spelen met één ander, die zijn eigen scherm heeft op de Wii U GamePad, geniaal goed werkt. Het is echter jammer dat dit zich beperkt tot twee spelers en het niet mogelijk is om met meer dan twee lokale spelers online te gaan. Concluderend is Call of Duty: Black Ops II voor de Wii U een uitstekende shooter waarbij alle elementen aanwezig zijn: van de Zombie-mode tot aan de online multiplayer mode en de verbeterde singleplayer-ervaring, waarbij alles er zeer goed uitziet met een uiterst stabiele framerate. De singleplayer mode zal voor de liefhebber van de serie de grootste vernieuwing zijn en ook de multiplayer zal dankzij het nieuwe puntensysteem en de vele nieuwe maps voor genoeg verandering zorgen. Daarbij kent de titel zelf genoeg kwaliteit dat ook nieuwkomers eindelijk kunnen genieten van een volledige Call of Duty-ervaring op een Nintendo-platform.

N1 Score: 9

+ ["Minder lineaire singelplayer-ervaring met toffe setting","Mogelijkheid om voorafgaande aan singleplayer-missies wapenset samen te stellen","Dezelfde elementen en features als de andere Black Ops 2-versies, zoals Zombies en Strike Force","Multiplayer weer leuk zoals vanouds met veel variatie in de maps","Veel besturingsmogelijkheden","Elke speler heeft zijn eigen scherm in offline en online multiplayer voor twee man","Off TV-Play-ondersteuning","Ziet er grafisch goed uit en loopt zeer soepel dankzij 60 fps"]

- ["Verhaal is minder interessant vergeleken met die van Call of Duty: Black Ops","Campaign-mode is iets korter dan in vorige Call of Duty-games","Je kunt niet met meer dan twee spelers op lokaal niveau online spelen","Wii U GamePad-speler kan geen eigen scherm gebruiken bij meer dan twee spelers","Onduidelijkheden omtrent DLC"]

Gekoppelde games

Call of Duty: Black Ops II (Wii U)