[Review] Geschreven door Marcel op 2012-12-18 19:49:13
Disney Epic Mickey 2: The Power of Two
Het komt zelden voor dat we op N1ntendo de kans krijgen om een multiplatform-game te reviewen en dat op twee verschillende consoles tegelijkertijd. Opmerkelijk genoeg is er naast de Wii-versie van Epic Mickey 2 recentelijk een Wii U-variant van dezelfde game verschenen. In onze Wii-review haalden we hard uit naar de in onze ogen gefaalde titel. Krijgt de game dankzij HD graphics en Wii U GamePad-ondersteuning een tweede leven of blijft het slechts een aap met een gouden ring? De Wii U-versie van Disney Epic Mickey 2: The Power of Two is afgezien van de graphics vrijwel geheel identiek aan de Wii-game. Mickey Mouse wordt door zijn maatjes uit het Cartoon Wasteland opgeroepen om hen te helpen een nieuw gevaar te onderzoeken. Na het incident met de verf en verfverdunner uit het eerste spel zijn het nu aardbevingen die het oord voor vergeten cartoons bedreigen. Mickey wordt deze keer bijgestaan door gids Gus en de behulpzame Oswald die eventueel zelfs bestuurd kan worden door een tweede speler.
Een tweede kans Werkelijk alles aan Disney Epic Mickey 2: The Power of Two voelt gehaast en goedkoop aan vanaf de eerste minuut. Het doosje van de game lijkt het enige te zijn waar niet op bezuinigd is, maar dat geldt niet voor de inhoud. Bij de Wii-versie van de game werd netjes een boekje geleverd met instructies, terwijl de Wii U-versie van het spel, net als alle andere Wii U-games, het moet doen met een uitvouwbaar foldertje dat de besturing toont. De besturing is direct het grootste probleem, want ondanks dat Disney Epic Mickey 2: The Power of Two best te spelen is met de Wii U GamePad is het spel dankzij de Wii roots van de serie ontworpen voor de Wii Remote en Nunchuk. In de Wii U-versie ben je echter als Mickey altijd gebonden aan de Wii U GamePad en kan alleen speler twee als Oswald een Wii Remote en Nunchuk gebruiken. Hier schuilt het volgende probleem, want als je voor je gloednieuwe Wii U een Wii U Pro Controller hebt aangeschaft dan kun je deze in de kast laten liggen. Disney Epic Mickey 2: The Power of Two is alleen speelbaar met de bovenstaande controller combinatie, terwijl bijvoorbeeld de Xbox 360-versie of de PlayStation 3-versie wel een ‘normale’ controller ondersteunen. Speelbaar is echter een te groot woord voor de bende die ontwikkelaar Heavy Iron heeft afgeleverd met deze port. Het probleem van de Wii-versie van Disney Epic Mickey 2: The Power of Two was voornamelijk dat de geavanceerde mogelijkheden slecht uitgewerkt waren, waardoor je de game slechts oppervlakkig kon doorlopen. Met de Wii U-titel is men er in geslaagd om nog meer spelonderdelen te slopen. De besturing is gebaseerd op de controls uit de Xbox 360- en PlayStation 3-versies van het spel: je stuurt Mickey de juiste kant uit met je linker analoge stick, terwijl de rechter analoge stick de camera en de cursor bedient. Je kunt daarbij kiezen om de camera met de cursor mee te laten bewegen of om de camera afzonderlijk door het inhouden van de ZR-knop rond te draaien. Het zijn beide onwennige besturingsmogelijkheden, want in tegenstelling tot bijvoorbeeld Mass Effect 3: Special Edition, waarbij de cursor vast staat op het midden van het scherm, kun je de cursor enigszins in een klein vierkant vlak bewegen zonder dat de camera draait. Het is een manier om de bewegingen van de Wii Remote pointer te imiteren, maar het werkt voor geen meter.
Misselijkmakend Als je dan toch met Mickey aan het rondrennen bent, valt op hoe instabiel het spel draait. De framerate verandert van 10 frames per seconde naar 30 frames per seconde en dat gebeurt om de tien stappen. Hierdoor word je soms letterlijk misselijk van de beelden die veel te stotterig bewegen. Mickey heeft in de Wii U-versie van de game dezelfde moves als in de Wii-versie, maar zoals gezegd is het door het slechte richtsysteem een stuk vervelender om de verf en verfverdunner de juiste kant op te spuiten. Een opvallend feit is dan ook dat de game nog gemakkelijker geworden is, want muren en vijanden hebben veel minder verf of verfverdunner nodig om respectievelijk hersteld of gewist te worden in vergelijking met de Wii-versie. De grootste ergernis van Disney Epic Mickey 2: The Power of Two blijft nog altijd Oswald en hij lijkt in de Wii U-versie nog dommer te zijn dan in de Wii-versie. Oswald verdwaalt, springt niet op momenten dat hij moet springen of juist wel op momenten dat hij niet moet springen. De 3D-platformwerelden van de game zijn simpel opgezet, maar voor Oswald vaak onmogelijk om te trotseren. Ook werken zijn moves met de afstandsbediening, zoals het schieten van elektriciteit of het hacken van panelen, slechts sporadisch. Een computergestuurde Oswald haalt het bloed onder je nagels vandaan, terwijl het ook behoorlijk moeilijk is om iemand te vinden die Disney Epic Mickey 2: The Power of Two leuk genoeg vindt om het te spelen in plaats van bijvoorbeeld New Super Mario Bros. U of Nintendo Land.
Veel inhoud weinig spektakel Het is opvallend dat het team achter de game ondanks het bronmateriaal niet in staat is om inspiratievolle uitdagingen te verzinnen. Het verhaaltje van Mickey en Oswald die op zoek gaan naar de bron van de aardbevingen en de Mad Doctor die hen ogenschijnlijk helpt, is flinterdun. De opdrachten die je uitvoert zijn eveneens niet noemenswaardig. Zo trotseer je een verlaten stad waar alleen nog de Spatters wonen. De vijanden uit het eerste deel hebben daar hun heil gevonden dankzij de bescherming van een spook. Je moet in dit gedeelte van de game gebruik maken van speciale verf die Mickey en Oswald onzichtbaar maakt. In theorie sluip je dan samen met Oswald ongezien door de stad, maar dat is gezien de intelligentie van Oswald en de onwennige besturing vrijwel onmogelijk. Het saaie tafereel duurt ongeveer een half uur en uiteindelijk is het spook of blij dat je zijn Spatters niet hebt gestoord, of boos dat je hen hebt verslagen. Het probleem van deze morele keuzes is echter dat het nergens toe leidt. Of je nu meehelpt met het opknappen van Mean Street, de stations herstelt of de date van Daisy en Donald niet in het water laat vallen, het leidt allemaal tot niets en is grotendeels optioneel. Hierdoor zul je al snel alleen de broodnodige acties uitvoeren die je binnen een uur of zes van het begin naar het einde brengen en absorbeer je onderweg weinig karakteristieke Disney-magie. Gelukszoekers De omgevingen zijn gelukkig nog steeds interactief en dat brengt de nodige geheimen met zich mee. Zo kun je muren uitwissen om schatkisten te ontdekken of juist gebouwtjes herstellen om andere beloningen in ontvangst te nemen. De gedetailleerde cartoonwereld blijft één van de sterke punten van het spel, maar de levels worden helaas bewoond door saaie vijanden die slechts in drie categorieën te onderscheiden zijn. In Disney Epic Mickey vocht je tegen de blubberige Spatters die een terugkeer maken in het tweede deel. Daarnaast zijn ook de Beetleworx opnieuw van de partij en vergen de robots net iets meer strategie om te verslaan dan de Spatters die je met een klap of een veeg de baas bent. Nieuw zijn de Blotworx, maar dat is niets meer dan een Beetleworx die wordt bestuurd door een Spatter. Hierdoor moet je eerst het harnas van de robot slopen voor je zijn bestuurder zichtbaar maakt en kunt vernietigen. Als je minder agressief bent ingesteld, is het ook mogelijk om alle vijanden te vriend te houden, afgezien van de eindbazen.
Voor de eindbazen in Disney Epic Mickey 2: The Power of Two hebben de ontwikkelaars duidelijk gekeken naar spellen als The Legend of Zelda en Super Mario Galaxy. Het kleine aantal belangrijke tegenstanders dient meestal verslagen te worden in meerdere fases, waarbij je bijvoorbeeld eerst een wapen moet uitschakelen of een vijand moet verdoven. Hierdoor krijgt het spel een tactisch en strategisch tintje, maar omdat je afhankelijk bent van Oswald ontaart dit al snel in één grote frustratie, want het debiele konijn is ook in situaties van leven en dood nutteloos. Overbodige Wii U GamePad functies De Wii U GamePad-uitbreidingen zijn misschien nog wel het slechtst uitgewerkte onderdeel van deze port. Je ziet op het scherm van de controller een aantal iconen om bijvoorbeeld je verzamelde pins te bekijken die je krijgt bij het voltooien van missies. Daarnaast kun je daar je opties instellen of teruglezen wat je doel is. In het midden van het scherm heb je een handig kaartje, maar aan de rechterzijde zijn vier curieuze knoppen te vinden. De vier knoppen stellen de sketches voor die Mickey in het spel tot zijn beschikking krijgt. Het zijn min of meer extra krachten, zoals het plaatsen van een tv om vijanden af te leiden of als stroombron te gebruiken, of het verplaatsen van objecten met een soort van vlinder. Het indrukken van de sketches activeert ze jammer genoeg niet. In plaats daarvan wisselt slechts de schets die geactiveerd wordt met de R-knop.
Het meest vreemde aan de Wii U GamePad-opties is dat niet alle opties aanwezig zijn op het scherm. Je zult alsnog naar het menu van de game moeten om bepaalde andere vorderingen te bekijken en acties uit te voeren. De helft van het menu kopiëren naar het Wii U GamePad-scherm is wellicht de meest suffe uitwerking die we tot nu toe van Wii U GamePad-functionaliteiten gezien hebben. De game ondersteunt bijvoorbeeld ook geen Off TV-Play, waardoor het spelen van de game in de palm in je hand niet mogelijk is. Gezien de meeste andere games op de Wii U deze optie wel hebben, inclusief de game-overzettingen van andere console-versies, geeft dat maar weer eens aan hoe armoedig deze port is. Graphics en geluid De gekozen vergeten Disney-werelden zijn vergeleken met de eerste Disney Epic Mickey een stuk saaier. Het meest inspiratievol zijn de korte 2D-platformuitdagingen, waarbij je vrolijk rondspringt in klassieke Mickey Mouse cartoons. Met name door de verbeterde graphics en animaties zijn deze onderdelen van het spel nog sfeervoller geworden. De 3D-werelden blijven echter achter qua geometrie en een afgesloten riool, woestijn of verlaten spookstad spreken niet echt tot je verbeelding. Je kunt deze locaties fotograferen met een camera die je later in het spel krijgt, maar de lens richten met de Wii U GamePad is er niet bij.
De enige redding van Disney Epic Mickey 2:The Power of Two betreft de verbeterde graphics. De Wii U-versie van de game heeft dezelfde grafische presentatie als de Xbox 360- en PlayStation 3-versies van het spel en alles oogt een stuk mooier en strakker dan in de Wii-versie. De look van de game blijft relatief simpel en trouw aan de originele game, maar de figuurtjes, zoals Mickey en Oswald zien er stukken beter uit en kennen veel leukere animaties. Daarnaast zijn er tal van extra lichteffecten en andere speciale effecten toegevoegd die de spelwereld levendiger maken. Helaas draait het voor geen meter en verliest de game ook daardoor punten op het scorebord. De muziek van het spel is gelukkig heelhuids van de andere platforms naar de Wii U overgezet. De achtergronddeuntjes stellen in Disney Epic Mickey 2: The Power of Two helaas niet zo heel veel voor, maar de voice acting van Mickey en de andere Disney-figuren is overtuigend. Daarnaast zijn er opvallend veel extra special effects in de spelwereld verwerkt die de sfeer verhogen en je wellicht bekend voorkomen uit oude en nieuwe Disneyfilms. Tijdens het spelen van de game zul je ook op de Wii U begroet worden door getekende tussenfilmpjes die, net zoals op de Wii, het verhaal vertolken.
Conclusie Epic Mickey 2: The Power of Two is voor de Wii U helaas nog slechter uitgewerkt dan voor de Wii. Het grootste euvel zijn de stotteringen die het spel bij vlagen onspeelbaar maken. Voeg daarbij de domheid van de computergestuurde Oswald en het gebrek aan echte spectaculaire werelden, plottwists en gevechten aan toe en je blijft achter met een middelmatige game in iedere zin van het woord. De aangeplakte Wii U GamePad-functies kunnen het spel niet redden en ook de betere graphics komen door de problemen met de performance niet goed uit de verf. Het ontbreken van Off TV-Play-ondersteuning is dan de druppel die de emmer doet overlopen en de game officieel de stempel meegeeft van een extreem gemakzuchtige port. De Wii-versie was al een gigantische tegenvaller, maar het feit dat de Wii U-versie, wat een nieuwe generatie van games zou moeten aanboren, nog slechter is, spreekt boekdelen.
N1 Score: 4
+ ["Spetterende HD graphics","Behoorlijk veel content"]
- ["Maakt slecht gebruik van de mogelijkheden van de Wii U GamePad","Geen mogelijkheid om als Mickey de Wii Remote en Nunchuk te gebruiken","Oswald is eerder een lastpost dan een redder in nood","Veel problemen met de framerate","De game is veel minder episch dan het eerste deel"]