[Preview] Geschreven door Kitty op 2013-01-11 15:55:04

Luigi's Mansion 2

Het duurt niet lang meer voordat de opvolger van Luigi’s Mansion, een Nintendo GameCube-game uit 2003, zal verschijnen. Waar de opvolger in Amerika ‘Luigi’s Mansion: Dark Moon’ wordt genoemd, zeggen wij gewoon ‘Luigi’s Mansion 2’. De E3-demo van 2011 wist ons niet te overtuigen, maar de E3-demo van 2012 beviel ons al een heel stuk beter. We zijn nu een klein half jaar verder en Nintendo bood ons de mogelijkheid om de eerste vier levels volledig te spelen. Weet het spel ons steeds enthousiaster te maken of worden de spookhuizen een onaangename verrassing?

Luigi’s Mansion 2 begint met het beeld van een hoop vrolijke spookjes die zich in en rond het huis vermaken. Professor Elvin Gadd is in de omgeving bezig aan een onderzoek naar de spoken. Dit wordt echter verstoord wanneer de Dark Moon wordt vernietigd en de stukjes in de omgeving worden verspreid. De locaties waar de Dark Moon-stukjes terecht komen, worden omhuld door een dikke mist en overal zijn de voorheen vriendelijke spoken bezig om herrie te schoppen. Professor E. Gadd roept de hulp van Luigi in om de spoken te vangen en de stukjes Dark Moon terug te vinden. Hij heeft echter de Poltergust 5000, een stofzuiger om geesten mee op te zuigen, in het huis laten liggen, waardoor deze eerst opgehaald moet worden. De professor heeft reeds één stukje Dark Moon teruggevonden, waardoor een bepaald stuk mist verdwijnt en het eerste landhuis bereikbaar wordt. Hier is gelijk het eerste verschil met Luigi's Mansion te bespeuren: in plaats van één groot landhuis worden hier meerdere, wat kleinere spookhuizen aangedaan. Professor E. Gadd geeft Luigi vervolgens een apparaatje dat lijkt op een oude Nintendo DS, waarop je een landkaart kunt zien en waarmee je met de professor kunt communiceren. De niet al te enthousiaste held op sokken gaat op weg om het eerste spookhuis te doorzoeken en de Dark Moon-stukjes terug te vinden. Levels per spookhuis Elk spookhuis in de game, waarvan de totale hoeveelheid nog onbekend is, is opgedeeld in een aantal aparte levels, waarbij elk level één hoofdmissie heeft. Deze missies bestaan bijvoorbeeld uit het halen van een bepaald voorwerp binnen het huis, zoals je Poltergust 5000 of verschillende upgrades voor deze spokenzuiger. Er is ook een aantal optionele deelopdrachten, zoals het verzamelen van een bepaald geldbedrag of het vangen van alle spoken, ter afwisseling van je hoofddoel. Sommige deelopdrachten sturen echter aan op het halen van de hoofdmissie. Je moet dan bijvoorbeeld eerst naar een bepaalde kamer, daarna moet je spoken vangen en daarna kun je het voorwerp halen waarvoor je naar binnen bent gestuurd. Er wordt goed afgewisseld tussen deze tussendoelen, zodat je niet het gevoel krijgt dat alles een herhalingsoefening is. Heb je eenmaal de hoofdmissie voltooid, dan word je terug geteleporteerd naar de bunker van professor E. Gadd. Hier leeg je je Poltergust 5000 en krijg je statistieken te zien die je vertellen hoeveel geld je hebt verzameld, hoeveel levensgezondheid je verloor en hoe goed je het level hebt voltooid. Ook krijg je informatie voor je volgende missie waarna de professor je terug teleporteert naar het huis zodat je kunt beginnen aan de volgende missie in een nieuw level.

Bij het begin van een nieuw level start je in de welkomsthal van het huis. Je hoeft echter slechts één gang door voordat je bij een centrale hal bent, van waaruit je vrijwel alle delen van het huis snel kunt bereiken. Hierdoor ben je gauw bij een nieuw stuk huis aanbeland, maar je kunt er ook voor kiezen om 'oude' gebieden te bezoeken om zo de optionele deelopdrachten alsnog te behalen. Dit gebruik van een HUB-achtig-systeem biedt een overzichtelijke manier van spelen, zeker op een handheld. Het eerste spookhuis en de besturing Wanneer je in het eerste huis aankomt, is de voordeur afgesloten. Je kunt eerst de garage binnenkijken, waar je een paar spoken ziet spelen in een auto. Als je terugloopt naar de voordeur, zit er opeens een muis met een sleutel aan zijn staart. Wanneer je de sleutel van de muis weet af te pakken, kun je het huis binnen, de nu spookvrije garage bezoeken en je Poltergust 5000 halen. Vervolgens kun je door stof weg te zuigen verschillende plekken bereiken en het huis doorzoeken. Al snel loop je een tweetal spoken tegen het spreekwoordelijke lijf dat vlucht en zich verstopt. Luigi gaat ze niet geheel onbevreesd achterna om ze in zijn Poltergust 5000 op te slokken. Door eerst met je zaklamp op de spoken te schijnen, verstijven ze, waarna je ze kunt opzuigen. Luigi beweeg je hierbij te allen tijden met de Circle Pad en met de A-knop kun je je zaklamp laten schijnen. Met de L- en R-knoppen kun je respectievelijk je Poltergust 5000 laten blazen of zuigen waarna je met de Circle Pad een richting mee kunt geven aan je actie. Deze handelingen zijn bijvoorbeeld handig om geld te vinden, wat in alle spookhuizen overal verspreid ligt. Zo ligt het verstopt bovenop plafondbalken en onder tafelkleden, waar je enkel met behulp van je Poltergust 5000 bij kunt.

De besturing werkt aangenaam en het flitsen met je zaklamp is goed te combineren met het richten op de spoken en het opzuigen. De camera houdt de actie goed bij wanneer dat nodig is en anders heb je bij vrijwel elke kamer een totaalzicht op de hele ruimte. Op het touchscreen kun je naast de plattegrond ook de deelopdrachten zien die bij de missies horen. Je kunt afwisselen tussen de landkaart en de missies door op het icoontje op het scherm te tikken. De gyroscoop van de Nintendo 3DS wordt ook ingezet: deze wordt gebruikt om rond te kijken, wanneer je door bijvoorbeeld een raam of een kijkgat kijkt. Dit werkt prima en is een leuke uitwerking van het ‘stiekem gluren’.

Spoken vangen en puzzelen De geesten die je tegenkomt, verschillen in sterkte en mogelijke tegenaanvallen. Zo zijn er kleine groene spookjes die redelijk makkelijk te verslaan zijn, maar ook lange, blauwe spoken die zich verstoppen en dingen naar je gooien of spoken met een zonnebril die je eerst moet zien af te pakken. De geesten zullen proberen om weg te komen als je begint met opzuigen en soms lukt dit, waardoor je ze opnieuw moet flitsen met je zaklamp. Dit bemoeilijkt het vangproces en zorgt daarmee voor een prettig verhoogde moeilijkheidsgraad. Het is in tegenstelling tot het eerste deel tevens mogelijk om meer dan twee spoken tegelijkertijd te vangen, wat ook een welkome vernieuwing is en je meer ruimte geeft voor efficiënt spokengejaag. De gevangen geesten kun je in de bunker van professor E. Gadd in een vault plaatsen, waar je ze later kunt bekijken. De professor zal de spoken onderzoeken en informatie erover verzamelen, hetgeen een leuke extra moet opleveren wanneer je even geen zin hebt om de spookhuizen te bezoeken. Het vangen van spoken wisselt af met verschillende puzzels, zoals het vinden van sleutels of het zoeken naar een alternatieve toegang tot een afgesloten kamer, omdat de hoofdingang bijvoorbeeld niet toegankelijk is. Zo kun je bijvoorbeeld van buiten een stuk behang verwijderen om door een kijkgaatje te spieken, waardoor je ziet wat er binnen aan de hand is. Dan zie je bijvoorbeeld dat de deur gebarricadeerd is en dat je op een andere manier binnen zult moeten komen. Via de kamer boven de afgesloten kamer vind je een alternatieve weg naar beneden. Dit soort gepuzzel vormt een leuke manier om het huis te doorzoeken, zonder dat je het gevoel krijgt steeds hetzelfde te moeten doen. Er wordt goed afgewisseld tussen spoken vangen, dingen zoeken en nieuwe dingen ontdekken.

De levels duren in het eerste spookhuis tien tot vijftien minuten per stuk. Tussendoor kun je niet saven, wat onhandige situaties op kan leveren in de volledige versie: het is denkbaar dat je gauw een volgend gebied wil bekijken, maar deze niet gelijk wil uitspelen. Ook het gebrek aan checkpoints lijkt een punt van kritiek te worden: mocht je game over gaan of halverwege binnen een level stoppen met spelen, dan zul je later precies dezelfde handelingen van dat level opnieuw moeten verrichten en dat kan vervelend werken. Upgrades en nieuwe voorwerpen Als je een bepaald geldbedrag bij elkaar hebt gespaard, kun je verschillende upgrades krijgen zoals een breder flitsgebied voor je zaklamp. Deze upgrades kun je niet zelf kiezen, maar zijn doelen die je vanzelf behaalt. Dit is voor de RPG-liefhebbers wellicht een tegenvaller, maar het motiveert in ieder geval wel om flink op zoek te gaan naar het geld. Naast deze upgrades krijg je ook toegang tot allerlei extra voorwerpen die afwisseling brengen in de gameplay. Zo vind je in het eerste landhuis al snel een strobulb, die je kunt gebruiken om speciale panelen te activeren. Vooralsnog lijkt dit voorwerp niet van veel toevoegende waarde: de normale zaklamp had hetzelfde kunnen doen en daarmee voelt de strobulb wat geforceerd, zeker wanneer blijkt dat je hem activeert door de A-knop simpelweg wat langer in te houden. Deze simpliciteit is echter niet van toepassing voor een ander voorwerp dat je in het eerste landhuis vindt, het Dark-Light Device. Dit voorwerp wordt toegewezen aan de Y-knop en zorgt ervoor dat je illusies kunt opheffen. Je kunt hierbij denken aan het zichtbaar maken van objecten die in eerste instantie onzichtbaar lijken. Tref je een dusdanig object met je Dark-Light Device, dan komen er spoken uit die je onmiddellijk opzuigt met je stofzuiger. Dit Dark-Light Device voegt een nieuw element toe aan het doorzoeken van het huis, omdat je nu ook kunt kijken of je onzichtbare voorwerpen kunt spotten. Dit is een erg leuke toevoeging aan het spookjaag-arsenaal van Luigi: het biedt ruimte voor meer puzzelelementen en dat zorgt voor meer welkome afwisseling in de gameplay. Het is te hopen dat de volledige versie meer van dit soort toffe, nieuwe voorwerpen kent.

Sfeervol met humor Luigi’s Mansion 2 heeft een erg uitnodigende sfeer. Luigi slaakt regelmatig een kreet van schrik en de emotie is van zijn gezicht af te lezen. Je hebt bijna medelijden met hem als je een landhuis binnenwandelt. Ook is humor een belangrijk aspect van het spel. Er worden veel grappen gemaakt, zoals wanneer Luigi erop uit wordt gestuurd en letterlijk het eerste level binnenvalt: ‘Here I g-AAW!’. Een ander voorbeeld is het opzuigen van verschillende voorwerpen met je Poltergust 5000. Wanneer je een gedekte tafel tegenkomt, kan Luigi als een echte goochelaar het tafelkleed onder het servies uitzuigen terwijl het servies netjes blijft staan. Ook de professor, die regelmatig contact met je opneemt voor tips en uitleg, is altijd even vrolijk en maakt de ene na de andere woordspeling. Het spel tovert frequent een glimlach op je gezicht door constant met dit soort grappen en kleine details te komen. Het eerste landhuis is tevens een echt spookhuis, met bliksemflitsen die door de ramen schijnen en trappen die ineens verdwijnen. Er wordt een aangename sfeer gecreëerd en de combinatie van de melige professor met de zenuwachtige Luigi werkt uitstekend. De vraag is echter hoe de rest van de huizen eruit zal zien en of ze daarmee genoeg vernieuwing kunnen bieden. Graphics en geluid Luigi’s Mansion 2 ziet er erg goed uit en dat is duidelijk te merken aan het oog voor detail. Wanneer één van de spullengooiende spoken bijvoorbeeld een bananenschil naar Luigi gooit, blijft deze op de grond liggen. Als Luigi de schil opzuigt, verschijnt er een geelgroenige splat in beeld van de restjes banaan. Wanneer je je stofzuiger op meubels richt, gaan kastdeurtjes klapperen en gordijnen waaien. De 3D-beelden zien er tevens mooi uit. Dit komt vooral tot zijn recht wanneer je met behulp van de gyroscoop kunt rondkijken, omdat het spel dan zowaar een kijkdooseffect meekrijgt. Het is hierbij echter wel belangrijk dat je je hoofd te allen tijde goed meebeweegt. De muziek is een goede aanvulling op het spel en betreft een leuke combinatie tussen vrolijk en eng. Luigi neuriet net als in het eerste deel regelmatig mee met de melodie, wat erg aandoenlijk is. Ook bij de geluidseffecten valt het oog voor detail op. Naast het gezang van Luigi hoor je hem herhaaldelijk een angstkreet(je) slaken, de spoken hebben gemene lachjes en het huis kraakt aan alle kanten. Wanneer je door de tuinpoort loopt, slaat deze met een huiveringwekkende piep achter je dicht en het opzuigen van allerlei rondslingerende objecten wordt beloond met een bevredigend flopgeluidje.

Voorlopige conclusie Luigi’s Mansion 2 lijkt een bijzonder leuk spel te worden en een waardige opvolger van Luigi's Mansion op de Nintendo GameCube. Zo doorzoek je nu meerdere kleinere huizen in plaats van één groot spookhuis en zijn er vernieuwingen in je arsenaal te vinden om spoken te verjagen, zoals de strobulb en de Dark-Light Device. Deze lijken voor een leuke variatie op het doorzoeken van het huis te zorgen, maar het is de vraag of hier genoeg vernieuwing in te vinden zal zijn voor het gehele avontuur. De spoken zelf lijken hier in ieder geval het goede voorbeeld van te zijn, want in de eerste vier levels die wij speelden, waren er vele verschillende soorten te vinden die ieder verschillende tactieken vergden om ze te vangen. Er lijkt ook veel aandacht te zijn besteed aan het afwisselen van spokenjagen en puzzelen, het oog voor detail en de humor in het verhaal. De zogenaamde Nintendo-magie lijkt daarom sterk aanwezig te zijn in Luigi's Mansion 2, waardoor de maand maart in dit jaar zomaar een legendarisch mooie maand kan worden voor Nintendo 3DS-bezitters.

Gekoppelde games

Luigi's Mansion 2 (Nintendo 3DS)