[Review] Geschreven door Mink op 2013-01-28 00:00:00

Darksiders II

Darksiders II zit vol met actie, geweld en RPG-kenmerken met een vleugje hack & slash, waarbij alle elementen samen zijn gevoegd tot één geheel. Het eerste deel deed geen Nintendo-platform aan, maar met de Wii U heeft THQ besloten dat hier verandering in moest komen. De serie is door critici goed beoordeeld op de andere platformen en wordt zelfs vergeleken met de The Legend of Zelda-reeks. Kan de Wii U een positief onderscheid brengen aan het spel, of had de game beter nooit op een Nintendo-platform kunnen verschijnen?

Het verhaal In het Darksiders-universum zijn War, Death, Strife en Fury de vier Legendary Horsemen. Waar in het eerste deel War de hoofdrol kreeg, daar is dat in Darksiders II zijn broer Death. Het spel doet geen moeite om je de gebeurtenissen uit het eerste deel uit te leggen, maar dit is ook niet nodig: het verhaal van Darksiders II speelt zich in het universum gelijktijdig af, waardoor je als speler niets mist. In dit deel keert de agressieve doch eerlijke Horseman Death de voortijdige Apocalypse de rug toe en mengt hij zich in de nieuwe strijd om de onschuld van zijn broer War te bewijzen. War wordt door de Charred Council ervan beschuldigd dat hij de mensheid heeft uitgeroeid, hetgeen in het eerste deel ter sprake kwam, en Death laat het daar niet bij zitten. De vete begint bij een vervloekte magiër die na een heftig gevecht Death ernstig verwondt en zelf sterft. Ondanks zijn overwinning valt Death in een portaal en ontwaakt hij dagen later in een nieuwe wereld. De nieuwe wereld is de thuisbasis van The Creators, een mythisch volk dat in het Darksiders-universum alle werelden en levende wezens heeft gemaakt, en zij hebben hulp nodig om de slechte Corruption te vernietigen. De Corruption is de abstracte benaming voor de slechtheid van alle levende wezens en bestaande objecten en wapens die de Apocalypse steunen. Death moet hier een stokje voor steken en om deze levensgevaarlijke missie te voltooien zal hij een groot aantal kerkers, grotten, steden en andere gevaarlijke gebieden moeten trotseren.

Tactische aanvallen Een groot onderdeel van Darksiders II is het vechten. Je zult vaak tegenover tientallen vijanden staan die je vervolgens kort en klein moet slaan door verschillende combo's te gebruiken. Om dit proces gevarieerd te houden, kun je verschillende soorten wapens en outfits vinden, kopen en upgraden. Hoe sterker je wapens en kledij, des te langer je het overleeft. Ook heb je zogeheten Wrath Magic tot je beschikking waardoor je zo nu en dan magie op je vijanden af kunt vuren. Zonder de juiste toverdranken, amuletten en geüpgradede Wrath Magic maak je geen schijn van kans tegenover de steeds sterkere vijanden. Je bent hierdoor genoodzaakt om de tactische kant niet uit het oog te verliezen. Dit is ook terug te vinden in de gevechten zelf, want het is geen kwestie van knoppen rammen: je moet voorzichtig de zwakte van je vijanden zoeken en deze uitbuiten om Death als winnaar het strijdtoneel te laten verlaten. Dit doe je bijvoorbeeld door sommige beesten te terroriseren met snelle maar minder krachtige aanvallen terwijl een ander monster juist achterover moet worden geslagen met een zwaarder en krachtiger wapen. Je hebt hierbij de mogelijkheid om te locken op één vijand, maar dit is niet altijd even handig: soms wil je gewoon in het wilde weg meppen om op deze wijze zoveel mogelijk schade te doen. Toch werkt de lock-on functie prettig, mocht je behoefte hebben aan een wat preciezere aanpak. De intelligentie en variatie van de vijanden is hierbij hoog: ze rennen niet als een dolle op je af maar ontwijken je slagen, sluiten je in en vallen gezamenlijk aan. Je zult hierdoor met Death zowel tactisch moeten ontwijken als moeten toeslaan, hetgeen het vechten leuk en uitdagend maakt. Beter goed gejat dan slecht bedacht In Darksiders II is het uiteindelijke doel om War's onschuld te bewijzen. Om dit te bereiken moet je echter eerst andere wezens helpen, oude vijanden opzoeken of vernietigen, en grote steden, grotten en kerkers verkennen. De verschillende vriendelijke wezens hebben allemaal iets van je nodig en hierdoor moet je land en zee oversteken om naar de juiste kerker te gaan om deze vervolgens ondersteboven te keren. De opdrachten bestaan grotendeels uit het oplossen van een probleem of het ophalen van een belangrijk voorwerp. De game heeft een groot arsenaal aan verschillende kerkers die stuk voor stuk een eigen thema kennen. De kerkers bevatten een overvloed aan lastige puzzels, brute vijanden en imposante omgevingen. Iedere opdracht eindigt dan ook met één of meerdere grote bazen en om deze geduchte tegenstanders te verslaan zal Death al zijn krachten moeten gebruiken. Je zult de zwaktes van de tegenstander in deze hoofdbaas-gevechten meer intensief dan ooit moeten achterhalen en dat zorgt voor zeer spannende gevechten. Deze spelprincipes zijn duidelijk geleend van de The Legend of Zelda-reeks, maar dat is alles behalve slecht: hier geldt duidelijk de uitspraak 'beter goed gejat dan slecht bedacht'. Darksiders II weet genoeg vernieuwing te bieden om alles tot een uniek avontuur aan te laten voelen in plaats van een slechte rip-off.

Klauteren en lastige puzzels Ondanks dat je regelmatig vecht, nemen zaken als klimmen, zwemmen, puzzels oplossen en sleutels zoeken het grootste deel van de game in beslag. Vooral klimmen in combinatie met het springen naar platformen is iets wat meer dan eens terugkomt, waarbij richels aangeven waar je wel en niet heen kunt springen . Later in de game wordt de herkenning echter wat troebeler, wat voor verwarring en frustratie kan zorgen. Een aantal muren is bijvoorbeeld laag genoeg om er met Death overheen te klimmen, maar om mysterieuze redenen staat het spel dit niet toe. Ook maakt Death soms verkeerde sprongen waardoor je links in de lava duikt terwijl je naar het veilige platform rechts wil. Hierdoor zul je meer dan eens met een grote zucht een berg opnieuw moeten beklimmen, wat vervelend kan zijn. De puzzels in Darksiders II maken echter veel goed, want deze zijn van een verrassend hoog niveau. Zo moet je lichtgevende ballen verplaatsen, tijdig op een platform springen, portalen creëren en afbouwen en verborgen hendels vinden. De moeilijkste puzzels eisen het uiterste van je denkvermogen en zijn leuke afwisselingen van de gevechten. Als je eenmaal bij een lastige puzzel bent aangekomen, laat het spel je ook volledig met rust, want er zijn dan geen monsters die je concentratie zullen verbreken. Aangezien meerdere puzzels op tijd lopen is dit geen overbodige luxe. Bij het vinden van de juiste weg dien je keer op keer naar innovatieve oplossingen te zoeken. Verwarrend is wel dat in sommige gevallen de benodigde handelingen en elementen hetzelfde ogen, maar een andere uitvoering vergen. Zo moet je soms ballen in gaten rollen terwijl je ze in andere gevallen eerst moet wegduwen met je Wrath Magic. Het probleem hierbij is dat het spel niet goed aangeeft dat het soms iets anders van je vraagt. Deze inconsistentie zal vooral voor mensen die games als The Legend of Zelda gewend zijn lastig zijn, maar anderen zal het mogelijk juist meer aanspreken.

Sidequests Mocht je even geen zin hebben in het hoofdverhaal, dan kent Darksiders II ook nog een aantal sidequests. Deze zijn echter helaas niet zo interessant als ze hadden kunnen zijn, want vaak zijn het verkapte tussenmissies in je grotere missie. Zo moet je voor één van The Creators een kompas vinden in een kerker, maar deze kom je altijd tegen wanneer je simpelweg de kerker voltooit. Ook de beloningen van de sidequests verbleken met de beloningen van het hoofdverhaal. Hierdoor laat je al gauw de moeilijkere sidequests, die zeer schaars zijn, achterwege. Als je daar bij optelt dat bijna alle sidequests totaal geen uitdaging kennen is het absoluut een grote misser. De sidequests hadden de levensduur van Darksiders II aanzienlijk kunnen verlengen, zoals dat bijvoorbeeld in de The Legend of Zelda-games gebeurt, maar dat is helaas niet het geval. Wii U GamePad, Wii U Pro Controller en Off TV-Play Darksiders II kent verschillende besturingsmogelijkheden. Zo kun je met de Wii U GamePad spelen en het scherm gebruiken als extra menu of via Off TV-Play het spel enkel op de Wii U GamePad spelen. Daarnaast kun je de Wii U GamePad-functionaliteiten helemaal achterwege laten en een Wii U Controller Pro gebruiken. De besturing werkt in alle drie de gevallen prima, maar de Wii U GamePad-besturing heeft wel een groot voordeel. In dat geval heb je de mogelijkheid om met het touchscreen wapens te switchen, van armor te veranderen en Wrath Magic te upgraden zonder het spel te pauzeren. Dit is een positief gegeven, maar helaas zijn de pictogrammen op het touchscreen wat aan de kleine kant, waardoor het alsnog niet voor een echt vloeiende ervaring zorgt. Toch is de Wii U GamePad-besturing superieur en dat komt volledig door de aanwezigheid van een kaart op het touchscreen. Dit geeft niet alleen een goed overzicht van het spel, maar het zorgt er ook voor dat je lekker soepel snel kunt reizen: druk op de kaart en je zult er naar toe worden geteleporteerd. Het is een groot voordeel voor de Wii U-versie van Darksiders II ten opzichte van de andere versies.

Paardje rijden Met Death reis je al snel duizenden kilometers over magische velden en besneeuwde vlaktes op meerdere verschillende werelden. Het reizen kost bij het niet gebruiken van de snel reizen-optie via het touchscreen veel tijd , maar gelukkig heeft Vigil Games ook die optie aantrekkelijk gemaakt. Death the Horseman kan zelf niet snel rennen, maar heeft hij wel zijn trouwe ros Despair tot zijn beschikking die in galop enorme afstanden kan afleggen in relatief weinig tijd. Terwijl Death op zijn fantastisch ogend paard zit, kan hij nog steeds met projectielen aanvallen en de vele bloeddorstige wezens op afstand houden. Om Despair te gebruiken moet je in een groot gebied zijn, want als je in een te krappe omgeving bent, zal Despair niet verschijnen en mompelt Death: “This is no place for a Horse.” Despair is daarmee een handige en indrukwekkende toevoeging voor wanneer je snel naar je bestemming wil en toch wil vechten tegen vijanden. Alleen singleplayer De singleplayer is met 30 uur aan gameplay behoorlijk gevuld en dat komt mede dankzij de toevoeging van het DLC-pakket Argul's Tomb in dit Wii U-deel. Je zou daarmee kunnen stellen dat het een meer dan prima singleplayer-avontuur is, maar mede doordat andere franchises zoals Assassin's Creed of Mass Effect succesvol (online) multiplayer modi wisten te introduceren, voelt dat als een gemis aan voor Darksiders II. Het spel leent zich uitstekend voor bijvoorbeeld (online) co-op en daarop voortbordurende multiplayer-modi, maar helaas mocht het niet zo zijn. Ook is het op dit moment niet duidelijk of de DLC-pakketten Abyssal Forge en The Demon Lord Belial ooit nog op de Wii U zullen verschijnen, terwijl ze al wel verkrijgbaar zijn voor de andere versies. Met het recentelijke sluiten van Vigil Games ziet het er in ieder geval niet rooskleurig uit wat dat betreft.

Graphics en geluid Darksiders II heeft zijn eigen grafische stijl wat tegen het surrealisme aanleunt en ziet er erg indrukwekkend uit. Neem als voorbeeld de eerste kerker die doordrenkt is met lava. De lava-vallen, lavazeeën en lavamonsters zijn een genot voor het oog en de game neemt je mee naar een wereld vol natuurverschijnselen die je in het echte leven niet zomaar zult tegenkomen. De vele vijanden, de grote bazen, Despair en ook Death ogen allemaal zeer mooi op unieke wijze. De look van de game past daarbij perfect bij alle gebruikte mythes, dodelijke gevechten en de uitzonderlijke vijanden. Wel moet gezegd worden dat de game in vergelijking met de andere versies hier en daar bomen en andere objecten mist. Ook de framerate laat zo nu en dan wat te wensen over wanneer het druk wordt op het scherm. Het geluid in Darksiders II is absoluut niet slecht, maar ook verre weg van goed. Zonder enige twijfel merk je dat er veel tijd in de muziek is gestopt, maar het is doorgaans constant een geval van “net niet”. Bij epische grote bazen is de muziek net iets te slap en op de magisch ogende velden vervaagt de achtergrondmuziek waardoor alles net te stil lijkt. Hoewel de game ook af en toe zijn momenten kent met de juiste muziek op het juiste moment, is het grotendeels net te afwezig of te minimaal en dat is jammer. De game is echter wel in het bezit van een uitstekende voice-acting en laat daarom ook geen kans onbenut om dit te gebruiken. De game is volledig ingesproken en dit is zeer goed gedaan. Ieder personage krijgt hierdoor een eigen stem mee en dit voelt zeer natuurlijk aan. Het is dan wel weer jammer dat een Nederlandse ondertiteling-optie ontbreekt, terwijl andere Wii U-games deze optie wel bieden.

Conclusie Darksiders II is een meer dan prima singleplayer game waar je zo'n 30 uur plezier aan zult beleven. Je klautert, vecht en puzzelt er op los in een episch aanvoelende wereld, waarbij alles grotendeels goed is uitgewerkt. Het klimmen wil je nog wel eens in de steek laten, maar de breinbrekende puzzels en spannende gevechten maken veel goed. Grafisch gezien maakt Darksiders II veel indruk, maar het is jammer dat de Wii U-versie op dit gebied onderdoet voor de andere versies. Het geluid is tevens aan de teleurstellende kant, evenals de sidequests en het gemis van een potentieel zeer interessante (online) multiplayer. Ook de onzekerheid omtrent de release van de twee laatste DLC-pakketten is een lelijke smet op het geheel. Toch staat Darksiders II als een huis, omdat het op slimme wijze elementen van met name de The Legend of Zelda-reeks weet te gebruiken en deze op verfrissende wijze weet toe te passen door bijvoorbeeld zaken als magie, armor en meer platformelementen te introduceren. Ook de Wii U GamePad wordt handig ingezet voor de weergave van de kaart, maar de icoontjes voor het selecteren van de wapens zijn net wat te klein. De mogelijkheid om alles in de palm van je hand te spelen door middel van Off TV-Play is echter fenomenaal. Darksiders II is al met al een sterke action adventure die menig The Legend of Zelda-liefhebber zeker zal bekoren en daarmee absoluut niet misstaat op Nintendo's nieuwste console.

N1 Score: 8.2

+ ["Goed uitgewerkt vechtsysteem met veel variatie","Lastige en verfrissende puzzelelementen","Innovatieve eindbazen die enig denkwerk vereisen","Epische wereld waarin veel te doen is","Goede voice-acting","Off TV-Play-ondersteuning"]

- ["Klimmen en springen werkt niet optimaal","Muziek en sidequests zijn teleurstellend","Doet grafisch wat onder voor de andere Darksiders II-versies","Icoontjes op Wii U GamePad zijn aan de kleine kant","Onduidelijkheid omtrent laatste twee DLC-pakketten","Geen co-op of multiplayer-modi, ondanks de potentie"]

Gekoppelde games

Darksiders II (Wii U)