[Review] Geschreven door Mink op 2013-09-28 23:45:00

Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara

In het jaar 1993 verscheen het eerste Dungeons & Dragons-spel in de arcadehallen. Het betrof de Beat ‘m Up RPG Dungeons & Dragons: Tower of Doom. Drie jaar later verscheen het vervolg in de arcadehallen: Dungeons & Dragons: Shadow over Mystara. In beide spellen was het de bedoeling vele vijanden te verslaan en geld te verdienen om wapens, spreuken, experience points en helende drankjes te verzamelen. Recentelijk verscheen er een remake van deze titels genaamd Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara in de Wii U eShop. Is deze twintigjarige game over de datum, of heeft deze titel de tand des tijds overleefd?

Dungeons and Dragons kent zijn oorsprong als tabletop rollenspel. Hierin speelde iedereen een eigen personage, met elke eigen krachten, zwaktes, aanvallen, verdedigingen, taal, vaardigheden en uiterlijk. Het spel werd gespeeld met verschillende hoeveelheden spelers en één of meerdere spelleiders. Deze ‘Dungeon Master’ zorgde voor een avontuur en een goed spelverloop. Met dobbelstenen werd bepaald of acties lukten of faalden. Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara is een videospel en hoewel het spel trouw probeert te zijn aan het tabletop rollenspel, lukt dat niet altijd even goed. Je hebt de keuze tussen een zestal verschillende personages; de dwerg, de vechter, de klerk, de dief, de tovenaar en de elf. Ieder personage heeft net zoals bij het rollenspel zijn eigen voor- en nadelen. Zo kan de magiër vernietigende magische aanvallen toepassen, terwijl de dwerg met zijn bijl aanvallen van dichtbij doet die vele malen sterker zijn. Na je favoriete personage te kiezen, kies je één van de vele avonturen die zich afspelen in het mysterieuze koninkrijk Mystara en dan start je avontuur. The Warrior Ares Al bij je geboorte was je lot verzegeld: jij zou een vechter worden. Je deelt je naam met de Griekse god van de oorlog, Ares. Al snel bleek jij de sterkste, snelste en meest gespierde man uit het dorp te zijn. Wanneer je op weg gaat met je vrienden om de vloek van Mystara op te heffen, lijkt alles vredig en de reis zelf lijkt gezegend door vele goden. “HELP! Ons dorp wordt aangevallen!”, klinkt een noodkreet. Je hartslag verdrievoudigt, je pakt de kling van je zwaard en versnelt je tred. De gevluchte dorpelingen worden verzameld en beschermd door de dief, de elf en de klerk terwijl jij samen met de dwerg en de magiër de oorzaak van de hulpkreten gaat onderzoeken. Kleine, kromlopende groene wezens omsingelen jou en je groep en het enige wat je kunt doen is ze één voor één een kopje kleiner maken. Je hakt en slaat om je heen en incasseert zelf vele slagen. Bebloed en misselijk van de geur van dode goblins sta je te midden van het dorp, genietend van de gewonnen veldslag en de veroverde munten.

“Ares, zoon van Brennus, wat nu?”, is een vraag die vaak gesteld wordt. Ga je via land, een kortere doch gevaarlijkere weg, of ga je via de boot, een langere tocht met minder vijanden? Ga je van jouw pad af om een bedelaar te helpen of laat je hem stikken omdat je een lot te vervullen hebt? De vele keuzes zorgen ervoor dat je vrijwel nooit hetzelfde pad afgaat of het level op dezelfde manier speelt. Deze variatie is een leuke toevoeging en zorgt ervoor dat de vele levels vaker te spelen zijn. Daarbij zijn de verhalen uit het mystieke Mystara een groot genot. Langzaam maar zeker bouw je een band op met je personage en met de wereld. Mistakes Hoewel het vechten en de verschillende keuzes het spel leuk maken, zijn er ook enkele minpunten aanwezig. Zo kent het spel geen echte “game over”. In de arcadehallen moest je per leven een munt in de kast gooien zodat je personage weer tot leven kwam. Nu is het onzin om geld te vragen per leven dat je kwijtraakt en daarom heeft Capcom je zoveel levens gegeven als je nodig acht. Zodra je gestorven bent druk je op de startknop en je leeft weer. Er zitten geen nadelige consequenties aan: je raakt geen geld kwijt en je behoudt je wapens, verzamelde helende drankjes en vooruitgang. Dit verziekt grotendeels de pret en de uitdaging van het spelen en is een grote fout.

Een ander minpunt van Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara is de hectische omgeving. Het duurt flink wat uurtjes voordat je de besturing helemaal onder de knie hebt. Je kunt niet de game pauzeren om een ander wapen te selecteren of om te zien wat je in je inventaris hebt. Dit zorgt vaak voor ergernissen omdat je in-game nooit een rustpunt hebt om te kijken wat je nu eigenlijk in je bezit hebt. Hierdoor ben je gedwongen om dit midden in gevechten te bekijken waardoor je onbeschermd bent. Het gevolg is dat je vaker sterft dan noodzakelijk is, wat dan weer geen moer uitmaakt omdat je door dood te gaan toch niets verliest. Toch blijft het een irritante eigenschap van de game, want eigenlijk wil je helemaal niet doodgaan. Four player fun Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara kent gelukkig niet alleen nadelen. Het vechten is leuk en zo ook de kleine RPG-elementen. Het leukste is echter de multiplayer uit het spel. Zowel offline als online kun je met vier spelers maximaal de vele uitdagingen aangaan die Mystara rijk is. Iedereen kiest zijn of haar favoriete personage en vervolgens ga je het avontuur aan. Dit maakt het spel hectischer maar ook vele malen leuker. Met drie vrienden op de bank zitten, hele tactieken uitstippelen en zo proberen de ene queeste na de andere queeste te voltooien is genieten. Wanneer je niet beschikt over vrienden die dit soort spellen leuk vinden, kun je online de uitdaging aangaan. Je speelt dan met maximaal drie spelers en doet in principe exact hetzelfde.

Graphics en geluid De twee Dungeons & Dragons-spellen van Capcom zijn respectievelijk twintig en zeventien jaar oud en zo ogen de spellen helaas ook. Grafisch is het absoluut geen hoogstandje en het is eerder te bestempelen als lelijk dan als authentiek. Capcom heeft het spel wel ietsjes opgepoetst, maar het is niet te omschrijven als “toegevoegde waarde”. Wel heeft Capcom enkele leuke features toegevoegd, om bijvoorbeeld het uiterlijk van de game veranderen. Zo kun je het uiterlijk veranderen zodat je daadwerkelijk de oude arcadekast ziet staan. Dit is een interessante toevoeging, maar het praat de slechte graphics niet goed. Het geluid uit Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara is goed in orde. Hoewel de muziek geen uitzonderlijke momenten bevat, voegt het wel iets toe. Je waant je in een mystieke omgeving, wat ook de sfeer van de game is. Zou je het spel echter zonder geluid spelen, dan zou dat geen afbreuk doen aan de ervaring.

Conclusie Capcom heeft met Dungeons & Dragons een redelijke titel afgeleverd. De vele keuzes per level zorgen ervoor dat je nooit twee keer hetzelfde level speelt. Verder zijn de verhalen leuk om te volgen en spreken ze tot je verbeelding. Tel daar een geweldige offline en online multiplayer bij op die ervoor zorgt dat je enorm veel plezier kunt beleven en je hebt een toptitel in huis. Helaas zijn er ook genoeg minpunten die de lol-factor omlaag halen. Zo is het grafisch een grote grap, heeft doodgaan totaal geen nadeel, kun je de inventaris niet rustig bekijken en is het allemaal net iets te hectisch. Een spel met zulke goede pluspunten moet helaas ook veel inleveren. Wanneer je een RPG-fan bent, zal je de minpunten voor lief kunnen nemen en dan heb je een goede aanwinst. Wanneer je geen RPG-fan bent, zijn de minpunten te groot om over het hoofd te zien en is het beter om deze titel te ontwijken.

N1 Score: 6.8

+ ["Interessante keuzes","Vele avonturen","Keuzes in levels zorgen voor variatie","Geweldige multiplayer"]

- ["Grafisch een lachertje","Te hectisch","Doodgaan geen nadeel","Geen rustmomenten"]

Gekoppelde games

Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara (Wii U eShop)