[Review] Geschreven door Erik op 2014-06-03 20:07:39

Conception II: Children of the Seven Stars

Atlus heeft zijn draai goed gevonden in het RPG-genre. Etrian Odyssey, Shin Megami Tensei en zijn spin-off Persona hebben de laatste tijd allemaal hoge ogen gegooid. De developer ontwikkelt echter ook de wat minder bekende en meer obscure dungeon crawler Conception. Het eerste deel verscheen op de PlayStation Portable en werd waarschijnlijk iets te ‘Japans’ geacht voor een Europese verschijning. Het vervolg is hier onlangs in de virtuele winkelketen van de Nintendo 3DS verschenen. Heeft Atlus ook met Conception II: Children of the Seven Stars zijn kaarten goed weten te spelen? Conception II: Children of the Seven Stars is een typisch voorbeeld van een Japanse RPG. Waar in dit geval de nadruk zelfs nog iets meer op dat ‘Japanse’ ligt. De titel circuleert rondom ‘Dusk’ en ‘Ether’, wat kort gezegd de duisternis en het licht is van de wereld waarin jij je bevindt. Jij speelt als een ‘Disciple’ die gebrand is met een merk door de Star God. Het feit dat je gebrandmerkt bent, zorgt ervoor dat je naar een afgelegen wereld moet reizen om jouw levensenergie, genaamd Ether, tot bloei te laten komen. Al snel in het spel blijkt dat je ontzettend veel van dit goedje bezit, waardoor je de grootse titel God’s Gift meekrijgt. Als God’s Gift is het jouw taak om met behulp van zeven lieftallige dames de zeven labyrinten te verlossen van het kwaad en daarbij de nodige Star Children, ehm, ‘op te wekken’.

Dungeon crawlen Met een druk op de knop transporteer je je naar een van deze labyrinten. Deze doolhoven zijn, net als in Pokémon Mystery Dungeon, volstrekt willekeurig opgebouwd en het thuisfront voor vele monsters. Deze schepsels struinen zichtbaar door de verschillende kleine gangen. Hierbij is het helaas wel jammer dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen de verschillende monsters; op de map zien ze er allemaal uit als hetzelfde slijmerige wezen. Onderscheid wordt uitgedrukt in vier verschillende kleuren, die de kracht van het monster aanduiden. Als je in contact komt met de wezens, ontketen je een turn-based gevecht. Atlus heeft hier gelukkig een originele draai aangegeven. Allereerst speel je niet met losstaande personages, maar neem je maximaal vier teams onder je hoede. Als een collectief laat je deze een aanval uitvoeren of een voorwerp gebruiken. Hierbij is het belangrijk wat jouw positie bij de vijand is. Elk monster kun je van vier kanten aanvallen, waarvan doorgaans één of twee plekken kritieke schade geven. Met slechts een enkele vijand heb je het gevecht op deze manier zo in je voordeel, maar met meerdere moet je goed nadenken over de positie van je teams. Het vele gespuis kan dit voordeel ook tegen jou gebruiken. Wellicht daagt Atlus je daarom ook wel uit om vanaf gewaagde posities een aanval uit te voeren. Als je zelf in zo’n kritieke zone zit, kun je een zogenoemde ‘Chain Meter’ laten oplopen door succesvol aan te vallen. Als deze meter een bepaalde hoogte heeft bereikt, wordt de vijand stevig vastgebonden aan kettingen. Als dit gebeurd kan ie even niet bewegen en moet je proberen om een zo hogelijke combo aan elkaar te rijgen. Naarmate het gevecht vordert en je goed speelt, stijg je daarnaast in ‘level’ waardoor je voor korte tijd meer schade kunt uitdelen. Deze aanpak zorgt voor behoorlijk wat tactiek tijdens de gevechten, alleen is het jammer dat je het doorgaans niet nodig hebt. Deze strategieën zijn alleen mogelijk als je een flink aantal beurten aan het matten bent en dit is eigenlijk alleen het geval bij eindbazen. Hierdoor komen ze eigenlijk nooit écht tot bloei.

Veelzijdig kroost Het tactische element in Conception II komt meer tot zijn recht in de samenstelling van je teams. Naast het kiezen van een vrouwelijk metgezel, kun je hiervoor tot negen ‘Star Children’ met je meenemen. Hiervoor heeft de titel niet voor niets een 16+ rating meegekregen, want een essentieel onderdeel van Conception II is het verkrijgen van deze sterrenkinderen. Deze worden geboren na een heilig ‘ritueel’ tussen het hoofdpersonage en een van de zeven dames die aan je zijde staat. Dit wordt ‘classmating’ genoemd en zorgt voor nogal ongemakkelijke dialogen en tussenfilmpjes tussen jou en je gekozen dame. Het voelt ook een beetje geforceerd aan en is eigenlijk nét een tikje te Japans. Toch is het resultaat meer functioneel dan je zou denken. Het kindje wat je verkrijgt kun je mee laten doen tijdens de gevechten en zelfs in level laten stijgen. De verschillende Star Children zijn te zien als Conception’s equivalent voor een verrassend uitgebreid job-systeem. Er zijn een hoop verschillende classes in Conception II. Zo heb je bijvoorbeeld de vrij standaard Swordis, Thief en Cleric, maar later ontluik je ook bijvoorbeeld de Gambler of de Ether Sniper. Deze classes zijn essentieel voor de verschillende vaardigheden die je kind meeneemt tijdens de gevechten. Star Children vechten in teams van drie, wat veel diepgang tot teambuilding geeft. Zo is het mogelijk om drie Clerics samen te laten spelen voor extra krachtige genezende krachten, maar kun je ook bijvoorbeeld een Archer, een Thief en een Merchant samen laten spelen om nieuwe, gecombineerde, vaardigheden te verkrijgen. Als je je een beetje in de verschillende classes verdiept, kan dit voor interessante en effectieve combinaties zorgen, maar het is niet per se noodzakelijk om het spel te voltooien. De kracht van je Star Children is ook het meest afhankelijk van de band die je met hun moeder hebt opgebouwd.

Verkapt daten Er zijn zeven dames in het spel, welke vrijwel allemaal typische animé persoonlijkheden en dito kenmerken hebben gekregen. Als “God’s Gift” heb jij als hoofdpersoon natuurlijk de volle aandacht van deze veelal rondborstige vrouwen. Elke dag kun je drie van de zeven dames aanspreken, waarbij je door slimme tekstkeuzes een goede indruk achter probeert te laten. Hoe leuker dit vrouwelijke schoon het met jou vindt, hoe meer ‘bonding points’ jullie opbouwen. Maar dat niet alleen, de Star Children die jullie samen krijgen, worden hierdoor ook sterker en kunnen meer ‘jobs’ leren. Dit is nog best vermakelijk om te doen, alleen ligt de (licht) seksuele ondertoon er soms iets te dik bovenop. Uitdaging op het gebied van het opbouwen van een relatie ontbreekt echter volledig. Mocht je een verkeerde keuze maken tijdens een gesprek, kun je in de game gewoon een dag verder gaan en het nog eens proberen. Hier heb je, met een beetje trial and error, zo met alle zeven dames een goede band en hiermee sterke Star Children. Conception II is sowieso een titel welke je vele opties biedt om het je zo gemakkelijk mogelijk te maken. Veel mogelijkheden, zoals je personage met wapens uitrusten, zijn met een druk op de knop te doen. Er is zelfs een handige optie om iedereen direct met je beste wapengerei uit te rusten. Hetzelfde geldt voor gevechten, die je de personages gewoon zelf kunt laten spelen. Hierbij kun je de AI van de characters aan je persoonlijke speelstijl aanpassen en de gevechten zelfs een paar tandjes hoger kunt laten afspelen. Ook zijn er vele extra queesten, kun je je skills opvijzelen in een trainingsruimte, zijn er Star Children te maken met vrienden en kun je diverse sublabyrinten voltooien voor extra kostbare items. Toch kunnen deze toevoegingen niet verhullen dat de titel vroeg of laat zijn glans begint te verliezen en zelfs een beetje saai begint te worden. Labyrinten vertonen keer op keer hetzelfde kunstje en het verhaal – wat toch een belangrijk element is bij RPG’s – is aan de voorspelbare kant.

Presentatie Grafisch stelt Conception II over het algemeen teleur. Het spel kent vier verschillende stijlen en deze komen niet allemaal goed uit de verf. Het meest aansprekend zijn nog de beelden waarin het spel overduidelijk een Japanse animéstijl gebruikt. Daartegenover staat een levenloze wereld en saaie aankleding van de labyrinten. Het is geen probleem dat je via een menu naar elke locatie wordt getransporteerd, maar de makers doen verder geen enkele poging om je meer te betrekken bij de wereld. Zo zijn de labyrinten die je bezoekt niet van de buitenkant te bekijken en zijn ze van binnen ontzettend monotoon om te doorlopen. Ook jij en je metgezellen zien er tijdens deze gebieden te onduidelijk en enigszins onafgewerkt uit. Op muzikaal gebied doet de titel het wat beter. Er is veel verschillende muziek voor dit spel gebruikt, waaronder nummers met vocalen. Zeker met oordopjes in klinken deze heerlijk opzwepend en voegen ze wat toe aan de beleving. Toch zijn er ook hier een aantal grote contrasten te bespeuren, met name bij het ‘classmating’. Een ander klein pluspuntje is het gebruik van voice-acting. Nagenoeg iedere conversatie is op een vrij overtuigende manier ingesproken, waarbij alleen het hoofdpersonage zelf vaak nietszeggende dingen zegt.

Conclusie Een protagonist met bijzondere krachten, ‘classmating’ en een grote focus op rondborstige dames. Conception II: Children of the Seven Stars wil misschien iets teveel op een puberale Japanse RPG lijken, maar in de praktijk valt dit nog best te behappen. Zeker op het gebied van gameplay kent het spel een aantal verfrissende elementen. Het turn-based gevechtssysteem biedt bijvoorbeeld veel mogelijkheden tot strategie. Zelfs het zeer ongemakkelijke ‘classmating’ leidt uiteindelijk tot een diepgaand job-systeem. Het is daarom jammer dat veel van de mogelijkheden niet echt nodig zijn. Daarnaast stelt het spel grafisch teleur, is het ‘bonding’-gedeelte matig uitgewerkt en wordt het dungeon crawlen op den duur saai. Conception II is hierdoor een leuk spel, maar weet nergens echt tot bloei te komen.

N1 Score: 6.9

+ ["In potentie een verfrissend en vrij diepgaand vechtsysteem","Veelzijdig job-systeem in de vorm van Star Children","Muziek is heerlijk opzwepend","Er is een hoop te doen"]

- ["Classmating is ontzettend ongemakkelijk","'Bonden' met het vrouwelijk schoon is te simpel","Labyrinten zijn sfeerloos en worden langzamerhand saai","Vechtsysteem weet nooit tot bloei te komen","Grafisch niet indrukwekkend"]

Gekoppelde games

Conception II: Children of the Seven Stars (Nintendo 3DS eShop)