[Review] Geschreven door Jeroen K. op 2016-03-28 15:15:00

Chasing Dead

De Nintendo 64 is al jaren geleden het leven ontnomen, maar gelukkig zijn er nog altijd spellen die vandaag de dag een technische prestatie neerzetten die zo waardeloos is dat de Nintendo 64 er - grafisch gezien - nog niet trots op geweest zou zijn. Chasing Dead is er zo een en kan enkel op dat gebied een pareltje genoemd worden. Vergist u niet: dertig euro is een flink bedrag voor een videospelletje en wie zijn geld graag wil weggooien heeft legio alternatieve opties, zoals vuurwerk of een Ouya. Laten we bij het begin beginnen: Chasing Dead is een intergalactisch sci-fi-avontuur waarin je als eenzame overlevende plots in een neerstortend vliegtuig, dat aanvankelijk gevuld zou zijn met veel meer mensen, terecht komt. Al direct valt je uit de 3D-omgeving van het vliegtuig op dat het spel wat rommelig georganiseerd is: niet alleen door een gebrek aan uitleg, maar ook door een surrealistische sfeer die je vooral de indruk geeft dat het spel erin faalt de werkelijkheid na te bootsen. Waar de andere overlevenden zijn gebleven is een vraag die zichzelf snel zal beantwoorden: iedereen is veranderd in zombie-achtige wezens! Huivert en verschuilt zich! Het toeval wil dat zich in dit passagiersvliegtuig tal van wapens bevinden die je kunt gebruiken om de zombies te verjagen. Het wapengerei varieert van messen tot diverse geweren, maar het ene wapen is niet effectiever dan het andere. De zombies die steeds op je afkomen incasseren immers elke vorm van tegengas hetzelfde. Wanneer je bij de cockpit aankomt, is de piloot veranderd in een onzichtbare zombie met een of andere mitrailleur wiens enig resterende doel is om jou het leven zuur te maken. En dat lukt hem. Met de piloot als eindbaas van deze verwarrende doch representatieve proloog, begint je ruimte-avontuur.

Meestal rennen de zombies recht op je af, soms ook niet.

Je bent echter niet helemaal de enige overlevende van deze ramp. Het lokale modellenbureau heeft de catastrofale ramp ook overleefd en geef je telefonische ondersteuning. Het komt erop neer dat deze vriendelijke dames telkens een nieuw level of een nieuw deel binnen een level introduceren. De werkelijke gameplay valt samen te vatten met zombies verjagen zonder al te goede redenen. Het vervelendst is nog wel dat de zombies overal ineens kunnen opduiken en elk gevecht met een zombie hetzelfde verloopt, terwijl je geen idee hebt wat je geacht wordt te doen. Rechtsboven in beeld zie je wel af en toe de schaarsgeklede dames hun best doen om je door het rampscenario te begeleiden, maar helaas stelt het spel zelf hun aanwezigheid niet altijd op prijs door de willekeurige achtergrondgeluiden van zo'n hoog niveau te voorzien dat de instructies van deze audio-begeleiding op hun beurt naar de achtergrond verdwijnen. Na deze fantastische introductie in de wereld van een verhaal dat uiterst lastig te volgen was, kom je terecht in het verwoeste landschap van Pripyat. De omgevingen zijn helaas niet zo origineel als de naam. Op visueel niveau heeft steeds een andere grijze waas de overhand; of dit nou het grijs van een oud gebouw is, het grijs van oorspronkelijk groene planten of de grijstint van een eeuwig aanhoudende storm die alle omgevingen op een afstand van tien meter of verder achter een grauw gordijn verhult. Dit alles terwijl je uit de speakers van je televisie een eentonig lawaai hoort komen, met zo nu en dan willekeurige vervelende geluidjes tussendoor. Af en toe komt er ook ineens een handvol zombies naar je toe, die onze hoofdpersoon steevast van een headshot voorziet, terwijl hij 'looks like doomsday came early fellows!' schreeuwt. De eerste drie keer is dit niet direct vervelend, maar als elk van de willekeurig opdoemende vijanden richting het dodenrijk vertrekt onder het gejoel van deze kreet, onderstreept dat nogmaals hoe middelmatig dit spel eigenlijk is.

Als je dit scherm graag eens wil zien, is Chasing Dead een veilige keuze.

Een ander vervelend puntje is dat de game gewoon technisch niet goed is. Elke drie seconden hangt je beeld wel even vast, wat het vrijwel onmogelijk maakt om door de grijze waas van Pripyat te bewegen. Bovendien word je - op je onverstaanbare schaars geklede vriendinnen na - geenszins voorzien van enige hulp waar je naartoe moet of wat je moet doen. Het resultaat is dat je in alle niet-lineaire gebieden maar wat als kip zonder kop rondloopt tot je toevalligerwijs in de buurt van de locatie komt waar je heen moet. Het is werkelijk waar een wonder dat dit spel ooit het levenslicht heeft gezien en behalve voor de Wii U ook voor de PlayStation 4 en Steam verschijnt. Conclusie 'Doomsday came early' voor Chasing Dead. Je gemoedstoestand zal variëren van 'opdoemende levensvragen' tot 'totale onbegrip' en alles wat er tussenin zit bij het spelen van Chasing Dead. Wat betreft het verhaal: dat is al enorm warrig en ook nog eens geheel onvolgbaar door de audiomix. Wat betreft gameplay is het spel niet geheel onspeelbaar, maar er zullen weinig mensen zijn die plezier beleven aan dit technisch zeer laagstaand spelletje. Hoe verleidelijk het ook is dankzij het lage aantal Wii U-releases: blijf ver weg van Chasing Dead. Vrijwel elke andere besteding van je dertig euro is een betere dan het kopen van deze game.

N1 Score: 2.1

+ ["Niet geheel onspeelbaar"]

- ["Schaars geklede vrouwen in de hoofdrol","Constante lags","Willekeurige herrie als geluidsondersteuning","Lelijke omgevingen","Geen tutorials of andere hulp","Spel is de prijs absoluut niet waard"]

Gekoppelde games

Chasing Dead (Wii U eShop)