[Preview] Geschreven door Daan op 2016-06-28 20:00:00
The Legend of Zelda: Breath of the Wild
We hebben lang moeten wachten op een gloednieuw 3D Zelda-avontuur. Eiji Aonuma vertelde in januari 2013 al dat hij plannen had het roer om te gooien en hier heeft de goede man zijn tijd voor genomen. Het bleef vrij stil tot aan E3 2016, al werden hier en daar hints gedropt. Pas toen we het op de beurs voor het eerst zagen, wisten we waar Nintendo's nieuwste meesterwerk op uit was. Het resultaat was een verfrissende ervaring. Eentje met een nieuw karakter en een compleet andere insteek dan je van een dergelijke game zou verwachten. Dit is The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Bestemming onbekend Tijdens de E3 2016 had je de mogelijkheid om twee aparte demo's te doorlopen. Het eerste avontuur plaatste je direct bij het begin van de game. Je wordt als Link wakker in de Cave of Resurrection. Je hebt geen flauw benul van waar je bent en buiten ondergoed om heb je niet eens iets aan. Een onbekende Britse stem begeleidt je naar buiten. Onderweg pak je kleding en het nieuwe item in dit avontuur op: de Sheikah Slate. Voor je het weet heb je een uitzicht waar je u tegen zegt. Je ziet massale landschappen, gebieden met een variatie aan klimaten en uiteraard Hyrule Castle. Het moet echter gezegd worden dat we niet de complete versie hebben gezien. Dorpen zijn vanwege een specifieke reden verborgen gelaten en zijn iets dat je wel zult zien wanneer de game uitkomt. Dat gezegd hebbende, het blijft een indrukwekkend gezicht.
Lang konden we er niet bij stilstaan, want de directe omgeving moest ook ontdekt worden. Bij je eerste stappen voelt alles bizar en uitbundig. Wat zou er tussen de bossen verschuild zitten en wat is er zoal te beleven hier? Niet ver van het startpunt vandaan zit een oude man een vuurtje te stoken. Hij legt uit wat er van je verwacht wordt en wat de beste vervolgstappen zijn. Hij geeft je wat te eten en een grote bijl mee, waarna je toch maar op pad gaat. Je gaat de strijd aan met wat vijanden, terwijl je de kaart van de Sheikah Slate zo goed mogelijk volgt. Dit hoef je niet te doen, maar als je wilt begrijpen waar je bent beland, dan is het wel aan te raden om dit pad te bewandelen. Dit leidt je uiteindelijk naar een grot waarop je het mysterieuze tablet legt. Onder Link begint een toren te groeien en deze brengt je naar nieuwe hoogtes. Je krijgt niet alleen een beter overzicht van het gebied in de Resurrection Tower, maar de stem keert ook terug. Er wordt verteld dat Link 100 jaar in slaap is geweest. Destijds bracht de Calamity Ganon onheil en vernietiging naar Hyrule en het is terug om de klus te klaren. Het heeft het Hyrule Castle omringd en houdt het in zijn greep. Het licht houdt het momenteel tegen, maar niemand weet hoelang dit stand kan blijven houden. Je taak is duidelijk, maar de weg daarnaartoe is nog niet open. De strijd barst los Je komt erachter dat je momenteel op het Isolated Plateau bent. De hoogte maakt het onmogelijk om te springen en het valt nog te bezien of je dat überhaupt overleeft. De oude man keert terug en doet je een redelijk voorstel. Als jij schatten uit vier verschillende mini dungeons weet te verzamelen, krijg jij zijn paraglider. Hiermee kan de rest van Hyrule worden bereikt en kan de tocht naar het kasteel toch worden afgelegd. In de demo mochten we één van deze mini dungeons doorlopen en het wordt hier duidelijk hoe belangrijk de Sheikah Slate is. Het is een erg elektronisch en geavanceerd wapen, iets wat ongebruikelijk kan worden geacht in de Zelda franchise. Het heeft ingebouwde magnetische velden en hiermee kunnen voorwerpen worden opgetild. Zo moesten er metalen platen worden verplaatst om verder te kunnen lopen. Op een andere plek moesten blokken uit de weg worden getrokken, wat laat zien dat er variatie is. Dat gezegd hebbende, moeilijk was het allemaal nog niet. Later kan dit er anders uitzien, maar de meest pittige momenten beleefden we tot nu toe op de uitgestrekte velden. Daar waren meer vijanden, gevaarlijke situaties en meer objecten waar we rekening mee moesten houden. Meer in deel twee Dit brengt ons meteen bij de tweede demo, waar we flink in het diepe werden gegooid. De vrouw die de demo begeleidde, begon met stilzwijgen en ze liet ons vrij om elke kant op te gaan. Een groot contrast met de eerste demo was dat we al enkele wapens op zak hadden en daarom meer mogelijkheden hadden om de verscheidene mechanieken uit te proberen. Hier wordt het zeer duidelijk welke toon deze nieuwe Zelda game probeert aan te slaan. Breath of the Wild slingert het stuur naar rechts en pikt elementen mee van een westerse Role Playing Game. Je hebt een grote inventaris met kostuums, wapens en voorwerpen om op avontuur te gaan. Deze kunnen worden gewisseld als de kans zich voordoet of als een ander voorwerp definitief stukgaat. Het brengt aardig wat management met zich mee, maar met de D-Pad en de sticks is dit een koud kunstje. Ongekende vrijheden De besturing van The Legend of Zelda: Breath of the Wild brengt meer finesse naar de serie. Voorheen werden bepaalde acties zoals springen voor je gedaan en dit werkte uitstekend voor die games. Met deze reis krijg je het idee dat alles werkelijk in jouw hand ligt. Van de verschillende wapens die je ter handen neemt tot het sprinten door de open wereld. Met een vijandig kamp in zicht kun je besluiten om er recht op af te gaan en alle wapens in je arsenaal optimaal te benutten. Wat wij echter deden is de vijand uit de tent lokken en zorgen dat ze onze kant op kwamen. We maakten gebruik van de pijl en boog, schoten een aantal malen raak en schakelen naar zwaarden wanneer het echt ''too close to call'' werd. De vloeiende bewegingen maken het overschakelen simpel en er is ruimte om te ontwijken, mocht dat ooit nodig zijn. Het gevoel van vrijheid raakt Breath of the Wild ook op een nostalgische manier. Als je bekend bent met de artwork van de allereerste Zelda, dan zie je een reflectie van deze wereld duidelijk terug. Een kleine Link kijkt over de wereld met bergen, een vulkaan en andere objecten vanuit zijn oogpunt. Ditzelfde vooruitzicht zie je erg duidelijk terug in deze wereld en het brengt dertig jaar Zelda op een unieke manier samen. Het lijkt de ultieme visie van Hyrule te worden en stiekem wilden we nu al eigenlijk meer zien. Het helpt dat de wereld er zo uitnodigend uitzag, waardoor we met plezier het Isolated Plateau gingen onderzoeken. Ruïnes, veel vijanden en de geheimzinnige ondergrondse plekken laten een stralende wereld zien. Het spel stotterde hier en daar op de Wii U, maar hopelijk zijn deze problemen bij de lancering compleet verleden tijd. Ondanks alles zijn we ervan overtuigd dat we nauwelijks hebben kunnen bevatten wat de game zal brengen. Ons avontuur eindigde met een groots en zwaar gevecht tegen een Guardian. Het beest achtervolgde ons en was niet zuinig met het grove geschut. Zijn metalen klauwen grepen om ons en met de laser maakte hij van Link al snel een pannenkoek. Om deze aanvallen te omzeilen moest met pijl en boog op het oog gericht worden, maar daarna was de oplossing ons te onduidelijk. We hebben niet kunnen onderzoeken wat zich na deze Guardian bevindt, maar we bereiden ons zeker voor voor de mogelijke comeback. Dit zijn momenten waar we ons bleven verwonderen en na het spelen op zoek gingen naar antwoorden. Dit houdt de hoop voor The Legend of Zelda: Breath of the Wild o zo levendig! Voorlopige conclusie De eerste stappen in de wereld van The Legend of Zelda: Breath of the Wild zijn gezet. Het doet verlangen naar meer, dankzij de prachtige landschappen en aantrekkelijke gameplay. Hoewel het voelt alsof we nauwelijks genoeg hebben gezien (zelfs na drie uur spelen), zijn we enthousiast over de vrijheden die het nieuwe avontuur met zich meebrengt. Het moet nog worden verfijnd, vooral gelet op de stotteringen in de Wii U-versie, maar hopelijk komt dat helemaal in orde. Het raakt zowel een nostalgische als flinke westerse toon en dit kan de serie naar nieuwe hoogtes brengen. De tijd zal het leren.