[Column] Geschreven door Mitch op 2019-03-08 09:00:00

Zie je die berg daar in de verte?

De verwachtingen voorafgaande aan de onthulling van 'de nieuwe Pokémon' waren hooggespannen. Geen lullige spin-off, maar een échte Pokémon-game uit de hoofdserie, speelbaar op het grote scherm! Op online fora als Reddit en Resetera werd er steeds intenser gespeculeerd. De hype was bijna tastbaar. Wat zou er allemaal mogelijk zijn wanneer de franchise niet langer geketend is aan de beperkingen van een handheld? Nou, niet bijster veel meer dan voorheen, lijkt het antwoord te zijn van Game Freak en The Pokémon Company tijdens de presentatie. We zien dat de graphics weer net wat mooier zijn geworden en dat de regio gloednieuw is, maar verder lijkt alles vooral veilig en knus bij het oude gebleven. Kies uit een Grass, Water of Fire type Pokémon. Versla een x aantal gymleiders. You get the picture. Alleen nu voor het eerste in een toffe Britse industriële setting: de Galar-regio. Gedurende de trailer zien we beelden van uitgestrekte landschappen, maar al snel verschijnen de beperkte routes en paadjes die de speler in bedwang moeten houden. Want stel je voor dat je de verkeerde kant op loopt. In een videogame. Anno 2019. 'Paadje hier, hekje daar' lijkt dus wederom de achterliggende designfilosofie te worden van deze rollenspellen. Zie je die berg daar in de verte? Daar kun je dus niet heen.

Hoe mooi zou het echter zijn als we de tot de verbeelding sprekende Galar-regio niet paadje-voor-paadje, maar juist in alle vrijheid kunnen ontdekken? Iets wat Nintendo-fanaten al mogen beleven sinds de allereerste Xenoblade in 2011 op de inmiddels antieke Wii. Een systeem dat, need I remind you, overigens slechts een fractie van de kracht van de Nintendo Switch bezit. Niet voor niets heeft Monolith Soft, de ontwikkelaar van de Xenoblade-reeks, meegeholpen met het ontwerpen van de spelwereld in het bejubelde The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Dus fantaseer even met me mee over hoe deze nieuwe Pokémon er ook uit had kunnen zien op de huidige generatie Nintendo-hardware. De generatie Nintendo-hardware waarop je, in de woorden van Zelda-regisseur Eiji Aonuma, wél naar die berg in de verte kan. Na een korte introductie en het kiezen tussen een Flying, Rock of Fighting type starter Pokémon krijg je een fiets en rij je een groot open veld in. Het hoge gras wappert levendig in de wind, beekjes kabbelen rustig voort en hier en daar doen verschillende wilde Pokémon gewoon hun ding. De eyecatcher is echter het grote meer, met middenin een klein eiland waarop een imponerende Snorlax een dutje aan het doen is. Dat is weer eens wat anders dan zo'n suf knaagdier of grijze vogel op Route 01. Er is echter geen brug naar het eiland, dus wat nu? Misschien toch maar even een kijkje nemen bij die waterval daarginds, want een water Pokémon kan nooit ver weg zijn. Die kan je vervolgens helpen om het meer over te steken. Eenmaal op het eiland stuur je jouw starter Pokémon, Mankey, een boom in om wat appels te verzamelen en die kun je mooi gebruiken om Snorlax mee af te leiden. De Psyduck die je over het water geholpen heeft, doet vervolgens met een goed getimede hypnose-aanval de arme dikzak in slaap tuimelen. Gotcha! Bron: Reddit Nu snap ik zelf ook wel dat het bovenstaande 'Breath of the Snorlax'-scenario een gigantische sprong zou zijn voor de franchise. Zo'n radicale verandering vergt bakken met tijd, energie en een veel groter budget. En Nintendo heeft 'de nieuwe Pokémon' nodig om fiscaal jaar 2019 van de spreekwoordelijke Pokédollars te voorzien. Allemaal begrijpelijk. Het worden vast ook wel weer prima games, maar wat Game Freak en The Pokémon Company hier op het eerste gezicht neerzetten is wel érg karig. In sommige gevallen gaat de franchise er zelfs op achteruit. Waar zijn bijvoorbeeld de wilde Pokémon die rondgrazen in de omgeving, zoals in het vorig jaar uitgebrachte Pokémon: Let’s Go, Pikachu en Let’s Go, Eevee? Dat was één van de weinige vernieuwingen in die games waar het merendeel van de fans zowaar blij mee was. Gone. Nee, we gaan terug naar doodse grasvlaktes en ritselende bosjes met random encounters. We hebben wederom de keuze uit een Grass, Water of Fire type Pokémon als starter, want andere types bestaan niet. En we zijn, voor de zoveelste keer in 23 jaar, gebonden aan afgebakende paadjes om op te lopen of fietsen, terwijl de grootsheid van de wereld ons in de verte aanstaart als een misleidende ansichtkaart. Ik lijk echter in de minderheid te zijn, want op internet zijn mensen vooral druk aan het debatteren met welke van de drie starter Pokémon ze hun nieuwe avontuur gaan beginnen. Wordt het Grookey, Torchic-maar-dan-een-konijn of toch budget-Mudkip? Wie het ook wordt, de echte winnaar is Nintendo. Want er is één ding nog duidelijker dan het feit dat Grookey de beste starter is (don't @ me) en dat is dat Pokémon Sword en Shield weer verkooprecords gaan breken. Zie je die berg daar in de verte? Het is de gigantische hoop cash die Game Freak, The Pokémon Company en Nintendo weer gaan verdienen met deze voorspelbare en veilige vervolgen.

Gekoppelde games

Pokémon Shield (Nintendo Switch)

Pokémon Sword (Nintendo Switch)