[Review] Geschreven door Erik op 2020-03-10 15:00:00

Pokémon Mystery Dungeon: Rescue Team DX

Met Pokémon Mystery Dungeon: Rescue Team DX gaat Nintendo terug naar de oorsprong van de franchise. Dit was ten tijde van de derde generatie aan zakmonsters, en de Nintendo DS was net uitgekomen. Met een grafisch sausje al ware het een prentenboek (en diverse andere vernuftigheden) brengen ze het opnieuw tot leven op die hippe Nintendo Switch. En het is best leuk eigenlijk, dat redden van al die Pokémon. In Pokémon Mystery Dungeon: Rescue Team DX leid jij zoals de naam al suggereert een waar reddingsteam. Dit team bestaat uit jezelf, een mens dat recentelijk om mysterieuze reden Pokémon is geworden, je partner (die je zelf mag kiezen) en een breed scala aan andere beestjes die je tijdens je avontuur tegenkomt. In een team van drie helpen jullie Pokémon in nood, die zichzelf in de nesten hebben gewerkt ergens diep in een van de vele Mystery Dungeons die het spel rijk is. Glorie, vriendschap en misschien wel de reden waarom jij nou in een Pokémon bent veranderd, wachten op je.

Redden is heerlijk toegankelijk: voltooi je al je missies, kun je direct uit de kerker teleporteren.

De wereld van Pokémon Zonder dollen: als Pokémon-nerd kun je best wel aan je trekken komen met Mystery Dungeon. Het spel heeft het gros van alle vaardigheden, aanvallen en leuke trivia overgenomen uit de hoofdlijnserie. Zo liet mijn trouwe partner Psyduck de stralende hitte van een vulkaan gewoon verdwijnen met zijn Cloud Nine-ability en waren zelfs recente aanvallen als Electric Terrain of Dazzling Gleam op koddige wijze in het spel geïmplementeerd. Ook moest ik gniffelen om sommige heerlijk geeky grapjes, zoals als het mysterie rondom Diglett's voeten. Het is ook best bijzonder om alles eens vanuit het perspectief van een Pokémon te ervaren. Maar boven dat loopt Rescue Team DX over van de sfeer: je komt terecht in een schattige, haast huiselijke wereld waar ieder zakmonster zijn eigen persoonlijkheid of taak heeft. Het speelt zich feitelijk af in dagen, en elk etmaal kun je bijvoorbeeld Pokémon in nood helpen, even een praatje maken (of jezelf aansterken) in het naburige stadje of verdergaan met het hoofdverhaal. Een heerlijk onbezorgde structuur. Het siert de game echter dat het niet bang is om deze structuur af en toe ook even radicaal om te gooien. Het verhaal is sowieso één van de sterkste punten van dit spel. Hoewel je in eerste instantie vooral bezig bent om jezelf te bewijzen als Rescue Team, word je langzaamaan steeds meer verweven in een intrigerend plot. Enerzijds heeft dit te maken met jouw hoofdpersoon, die stiekem natuurlijk helemaal niet tussen al die zakmonsters thuishoort. Anderzijds wordt die wereld zelf ook bestookt met allerlei onverklaarbare natuurrampen, die steeds een beetje erger worden. Eerst geef je buurman Diglett met zijn ondergrondse tunnels nog de schuld, maar er blijkt toch iets meer aan de hand. Wat volgt is een aandoenlijk verhaal over doorzettingsvermogen en vriendschap, in een wereld die niet altijd is wat het lijkt.

Gelukkig is Persian ook zo vriendelijk om je het geld weer terug te geven.

Positiespel Om naar die verhalende climax toe te werken, moet je echter heel wat mysteriekerkers doorploegen. Heb je ooit Etrian Odyssey gespeeld? Pokémon Mystery Dungeon lijkt hier wel wat op, met als verschil dat je alles van bovenaf ziet. Jij baant je stap voor stap een weg door een diepe grot of grootse berg. En elke keer dat jij een stap zet, bewegen vijandelijke Pokémon met je mee. Doe jij niets, dan blijven zij ook stilstaan. Komen jullie uiteindelijk toch bij elkaar in de buurt, dan kan er een gevecht ontstaan. Naar aloude Pokémon-traditie, kun je op zo’n moment één van de maximaal vier aanvallen selecteren (water gun, confusion en absorb, al het bekende gerei komt voorbij) om die vijandelijke Magby een koekje van eigen deeg te geven. Of je kan de hulp inroepen van een voorwerp of een stap vooruit zetten. Jezelf slim positioneren is hierbij super belangrijk. Hoewel je in teams van drie (of soms zelfs meer, als je veel nieuwe vriendjes maakt in de dungeon) opereert, focust vuur-Pokémon Magby zich doorgaans maar op één beestje. Dus is het handig dat je niet Treecko vooraan hebt, die niet zo weg is van vlammen. Beter is het om die Psyduck dicht bij ‘m te brengen, zodat die lekker wat water op ‘m kan sproeien. Gelukkig kan je met een druk op de knop wisselen tussen je teamgenoten, om telkens rekening te houden met de situatie. Sommige aanvallen kunnen trouwens ook van veraf afgevuurd worden. Dus dat geef je lekker wat speelruimte om te knoeien.

Zo ziet vechten in Pokémon Mystery Dungeon eruit. Een kind kan de was doen!

Op de koffie Deze manier van vechten is bijzonder laagdrempelig, en je krijgt er al snel een beetje handigheid in. De leukheid zit ‘m vooral in het rekruteren van nieuwe teamleden, die elk met hun eigen vaardigheden en aanvallen komen. De keuze is reuze, dus jouw favoriet van tot en met generatie drie zit er ongetwijfeld in. Voor de rekruteringsdetails moet je overigens eerst even op de koffie gaan met Wigglytuff – je kunt niet zomaar Jan en alleman aan je Rescue Team toevoegen. Leuk toevoeging: met een beetje geluk heeft je Pokémon een Rare Quality! Deze zijn specifiek voor dungeons én zijn geldig voor je hele party. Mijn team was algauw meester van de nauwe gangetjes, waar hun aanvallen altijd raakten en ze slinks voor elkaar langs konden aanvallen! Die laagdrempeligheid zorgt dat ook je kleine broertje of dochter zo van dit spel kan genieten (er is geen Nederlandse taaloptie, maar de tutorials zijn talrijk), terwijl oudgedienden ongetwijfeld smullen van het verhaal en al die leuke Pokémon-referenties. Toch ligt repetiviteit op de loer: kerkers zijn grotendeels hetzelfde opgebouwd, en geven direct vanaf het begin hun geheimen bloot. Dit zorgt ervoor dat het exploreren wat saai kan worden. Zeker als je een aantal van die rakkers achter elkaar moet doen, zonder dat je echt progressie boekt in het verhaal. Zo jammer! Want dit belet het spel écht te stralen.

Conclusie Kernwoorden als 'aangenaam', 'laagdrempelig' en 'vertrouwd' zijn zaken die Pokémon Mystery Dungeon: Rescue Team DX beschrijven. Je waant je even letterlijk in de wereld van Pokémon. Bijzonder is dat het spel niet bang om af en toe met deze gedachte te spelen. Hoewel de opzet ongelofelijk simpel is, betrapte ik me er zelf toch op dat ik ongemerkt uren aan mijn Nintendo Switch gekluisterd was. Jammer van die soms repetitieve gameplay, want eigenlijk zou iedereen eens zijn eigen Rescue Team moeten leiden!

N1 Score: 8

+ ["Waan je in de wereld van Pok\u00e9mon","Geschikt voor iedereen","Meeslepend verhaal"]

- ["Gameplay vrij repetitief"]

Gekoppelde games

Pokémon Mystery Dungeon: Rescue Team DX (Nintendo Switch)