[Review] Geschreven door Kitty op 2020-09-10 09:00:00

Nexomon: Extinction

In een wereld vol met schattige en coole wezens ga jij op pad om ze te vangen en te trainen. Elk van deze wezens heeft vier aanvallen, stijgt in level door veel te vechten en kan evolueren. Daarbij zijn ze in te delen in bepaalde types, waardoor ze elk hun sterktes en zwaktes hebben. Komt dat je bekend voor? Dat is niet zo gek. Hoewel de basis van Nexomon: Extinction sterk lijkt op Pokémon, doet de game gelukkig meer dan genoeg anders om een eigen identiteit te vormen. Het verhaal van Nexomon begint op een duistere toon. Je woont in een weeshuis, en net als elk jaar kiest The Guild een paar kinderen uit die echte Guild Tamers mogen worden. Dit jaar ben jij aan de beurt, maar in plaats van een glorieus moment, is het eerder een bureaucratisch ‘moetje’. Niemand lijkt er echt zin in te hebben om hier te zijn. Al snel worden jullie zonder enige begeleiding het bos ingestuurd om jullie eerste Nexomon te vinden. Je vormt meteen een team met een katachtig wezen genaamd Koko, die zelf geen Tamer wordt. In het bos treffen jullie echter... een Tyrant! Deze slechteriken van het verhaal zijn al jaren in een strijd met The Guild en zijn Tamers verwikkeld, en verwoesten de wereld terwijl ze daarmee bezig zijn. Aan jou om de Tyrants te verslaan en de vrede op aarde te doen wederkeren. Donkere humor De wereld in Nexomon: Extinction is daardoor best een duistere plek. Gelukkig zorgen de inwoners en Koko voor heel wat comic relief, want de hele game is doordrenkt van flink wat cynische en meta-humor. In het begin kwam ik wat moeilijk op gang omdat ik eigenlijk verwachtte een Pokémon-kloon te spelen, maar toen ik eenmaal was gewend aan de setting raakte ik steeds meer gecharmeerd van de setting. Afhankelijk van hoe hoog je Guild-rang is, gaan mensen ook ineens veel aardiger tegen je doen. In sommige gevallen druipt de hypocrisie ervan af, en daar kon ik hartelijk om lachen. Ook zijn de Nexomon grotendeels echt leuk vormgegeven. Als eerste Nexomon mag je meteen kiezen tussen negen stuks, alle types in de game. Niet gevreesd: alle starters komen ook gewoon in het wild voor, dus mocht je alle 381 Nexomon willen vangen dan kan dat. Dat is ook wel nodig, want er is geen online modus. Dat is wel erg jammer, want de game leent zich er uiteraard bij uitstek voor. Eenmaal op pad kun je gewapend met Nexotraps je team uitbreiden tot zes stuks en gaan trainen. De wilde Nexomon en de NPC’s die tegen je willen vechten, schalen deels mee afhankelijk van waar je bent aangeland in het verhaal. Kom je later terug in eenzelfde gebied, dan willen deze tegenstanders een rematch en ze zijn daadwerkelijk sterker geworden. Dat is een leuk detail, en een fijne manier om een beetje extra te trainen. Zo nu en dan is grinden wel nodig, want de gevechten zijn vrij heftig. Na twee à drie stuks is het eigenlijk wel nodig om een healing center te bezoeken. Dat is vaak wel vervelend, vooral als je een groter gebied moet doorkruisen en telkens dat hele stuk terug moet lopen. Het ontwijken van wilde Nexomon gaat wel handig: aan het bewegende gras kun je precies zien waar ze zitten. Je kunt ook items meenemen om ze te genezen, maar vooral in het begin is het verzamelen van genoeg geld nog best een uitdaging. De gevechten gaan echter wel erg snel, waardoor het grinden niet zo zwaar aanvoelt. Ga de strijd aan Het vechten met Nexomon gaat zeer gestroomlijnd. De makers gaan ervan uit dat je wel weet hoe het werkt, waardoor je nauwelijks uitleg krijgt. Dit is wel fijn, maar mocht je het voor elkaar hebben gekregen om nog nooit een Pokémon-game gespeeld te hebben, dan is Nexomon wellicht erg moeilijk om mee in te stappen. De teksten verschijnen klein onderin het scherm en lopen vanzelf door: alle nadruk ligt op het gevecht. Er staat dus ook nooit wat een status-effect nu eigenlijk doet, al kun je het ook wel gokken. Elke Nexomon heeft een bepaalde hoeveelheid stamina, en hoe sterker de aanvallen die je kiest, hoe meer stamina je kwijtraakt. Je monsters kunnen dus ook uitgeput raken voordat ze hun HP helemaal kwijt zijn. Je kunt dan een beurt lang niet aanvallen. Het wisselen tussen Nexomon is daarom wel belangrijk. Ook zie je rechts bovenin staan welk type je tegenstander is. Er zijn geen dual-types. Wel een beetje jammer is dat Nexomon van eenzelfde element wel enigszins inwisselbaar zijn qua aanvallen. Met speciale cores kun je wel bepaalde statistieken verbeteren, wat een goede toevoeging is aan het systeem. Per aanval zie je in het gevechtsscherm al wat de statistieken ervan zijn; hoeveel stamina het verbruikt en welk status-effect het kan veroorzaken. Dit soort extra informatie in het gevechtsscherm voelde erg prettig en goed uitgewerkt. Vang ze allemaal Het vangsysteem is iets uitgebreider dan ‘verzwakken en vangen’. Net als bij de aanvallen zie je meteen in je scherm alle benodigde statistieken, waardoor je goed kunt nadenken of je wat extra moeite wilt doen. Zo kun je wat te eten gooien, waardoor ze wat gewilliger worden. Irritant is dat er geen informatie te vinden is over de etensvoorkeuren van bepaalde Nexomon, en op de één of andere manier lijken ze nooit iets lekker te vinden. Hier is het gebrek aan informatie dus wel een irritatiefactor. Verder kun je nog speciale fluitjes verzamelen, die je maar in je inventaris hoeft te hebben en ze zorgen voor een hogere vangkans. Gooi je eenmaal je Nexotrap, dan heb je een paar seconden om een reeks aan knoppen in te voeren. Dit voelt verder een beetje nodeloos, maar aangezien het maar zo’n kleine actie is stoort het ook niet ontzettend. Verken de wereld De wereld van Nexomon: Extinction is niet groot, maar wel lekker druk. Er zijn verschillende steden waar je kunt praten met de inwoners, die soms ook nog side-quests te bieden hebben. Alles is mooi vormgegeven en er klinkt overal een episch muziekje. Wel jammer vind ik dat de wereld niet echt met Nexomon ‘leeft’ zoals in Pokémon. Daar zie je nog wel eens hoe ze in het dagelijks leven ook meehelpen of als huisdier worden gehouden. In Nexomon draait het eigenlijk vooral om de vernieling die wordt achtergelaten door de Tyrants, het is zeker geen knus kampeerpartijtje met je team. Dat past wellicht dan ook niet zo in de verhaallijn, maar het zorgt wel voor een stuk minder emotionele binding met je team. Het reizen tussen steden doe je bijvoorbeeld ook aan de hand van warp-stones, niet met vliegende Nexomon. Conclusie Door de gelijkenissen met Pokémon voelt het begin van Nexomon een beetje lastig. Je verwacht meer van hetzelfde, maar dat is het totaal niet. En maar goed ook: Nexomon is eens lekker wat anders. De toon is duisterder, met bijpassende cynische humor en een wereld waarin de sociale verhoudingen niet zo voor de hand liggen. Het vecht- en vangsysteem werkt lekker, al zitten er ook wel wat onduidelijkheden of overbodigheden in zoals het gooien van random voedselproducten of het indrukken van een reeks knoppen bij elke vangpoging. Desondanks zit het tempo er goed in en is er genoeg ruimte om je eigen team naar wens samen te stellen. Nexomon: Extinction is weinig geschikt voor mensen die helemaal nieuw zijn met het genre, maar voor monster catcher-fans is het zeker een aanrader.

N1 Score: 8

+ ["Lekker cynische humor","Mooi vormgegeven wereld","Monsters vangen en trainen","Duidelijke statistieken in gevechten","Leuk vormgegeven monsters"]

- ["Niet alles wordt even goed uitgelegd ","Weinig ruimte voor binding met je team ","Iets te veel grinden nodig ","Geen online of offline multiplayer"]

Gekoppelde games

Nexomon: Extinction (Nintendo Switch)