[Review] Geschreven door Willem op 2021-05-24 09:00:00

Aerial_Knight's Never Yield - Stijl boven inhoud

Je hebt ze waarschijnlijk wel gespeeld: “endless runners” waren immens populair op mobiele apparaten en in online flash-spellen. Games als Temple Run, Jetpack Joyride, Canabalt en Subway Surfers waren een ongekend succes onder casual en hardcore spelers. Het is ook niet gek om te zien waarom. Ze hebben een relatief korte gameplay loop, en dagen de speler uit om te leren van fouten en steeds hogere scores neer te zetten. Aerial_Knight’s Never Yield doet eigenlijk het tegenovergestelde. Het presenteert zichzelf als een ritmische actiegame, maar is feite een niet-zo-endless runner en struikelt helaas meermaals op weg naar de finish.

Ik zou normaliter een paragraaf wijden aan het verhaal, maar eerlijk gezegd heb ik nog steeds geen idee wat er nou precies gebeurt in het spel. In feite speel je als een avatar van de ontwikkelaar, Neil Jones, genaamd Aerial_Knight. De gehele game ren je weg voor politieagenten, drones, auto’s, explosies en allerlei obstakels. Waarom je non-stop aan het rennen bent werd mij nooit helemaal duidelijk. Misschien heeft Aerial_Knight iets gestolen van de autoriteiten, misschien is hij zelf een genetisch experiment met bijzondere krachten. De motivaties voor de gameplay zijn continu vaag. Voornamelijk omdat alle verhalende momenten worden uitgespeeld zonder enige vorm van dialoog of tekst om context te bieden aan wat er precies gebeurt. Na een paar levels gaf ik maar de moeite op om het verhaal te volgen, aangezien het ook niet echt een functie diende. Stijlvolle freerunning Never Yield heeft vier acties die je kan uitvoeren tijdens het rennen. Je kan een lage sprong uitvoeren, een hoge sprong maken, een slide over de grond maken en een sprint trekken. Ieder van deze acties is aangegeven door kleur. Het is aan jou om de obstakels te ontwijken door op het juiste moment de juiste knop in te drukken. Veel van de obstakels zijn ook gemarkeerd door een kleurtint, dus dat maakt het relatief eenvoudig om te bepalen hoe je precies verder komt. De visuele stijl van de game is niet te missen, met een levendig neon-kleurenpallet en effecten die mij regelmatig aan anime en Spider-Man: Into the Spider-verse deden denken. Ook de soundtrack is erg strak met een goede mix van jazz muziek, techno en zelfs een paar vocale rap-nummers die de gameplay goed complimenteren. Ik wou dat er meer originele nummers waren, aangezien een aantal wel veel worden hergebruikt maar nummers als Bossman en het nummer tijdens het laatste level zijn hoogtepunten.

Stop. En door. Helaas begonnen al snel de frustraties bij elkaar te komen. Iedere keer als je een level moet herstarten, wordt je geconfronteerd met een veel te lang laadscherm. Als iets het tempo van een endless-runner onderuit haalt is dat het wel. De hit-detectie is ook erg onduidelijk. Sommige auto's en drones wist ik makkelijk te vermijden, maar andere obstakels reageerden niet op het invoeren van mijn acties. Eveneens liep ik tegen meerdere bugs aan, zoals het blijven hangen in een slide en het automatisch skippen van cutscenes voordat het level begon. Dit zou allemaal niet zo erg zijn als Never Yield echt een endless runner zou zijn, maar dat is het niet. Het is een lineair spel dat zichzelf constant herhaalt met animaties, type objecten en zelfs complete levels. De verveling hakte bij mij er al snel in ondanks dat de actie van het scherm spatte. Daar ligt het grootste probleem met Aerial_Knight’s Never Yield. Ik ben altijd een voorstander van korte games omdat je hierdoor vaak de focus kan leggen op één goed doordacht idee. Maar Never Yield laat zelden zien wat het onderscheidt van andere spellen. Ja, de visuele stijl en soundtrack zijn erg tof, maar ook dit heb je na vijf levels wel gezien door het vele hergebruiken van deze elementen. De gameplay heeft ook het probleem, waarbij je acties nooit verder worden uitgebreid of aangevuld. Voor het verhaal hoef je hier ook niet te zijn, want dat is praktisch niet te volgen. Uiteindelijk was ik na pakweg negentig minuten klaar met Aerial_Knight’s Never Yield en bleef ik achter met een gevoel dat mijn tijd eigenlijk verspild was. Een zure nasmaak, waarbij ik niets nieuws had beleefd en het ook aanvoelde alsof deze game enorm heeft gezocht naar een eigen identiteit, die uiteindelijk nooit naar boven komt.

Conclusie Aerial_Knight’s Never Yield had enorm veel potentie. Een stijlvolle runner met een verhaal en een lekkere soundtrack zou een niche goed kunnen vullen. Maar helaas wegen de kleine en herhalende frustraties daar tegen op. Dat de game kort is vind ik geen kritiekpunt, maar dat de game met die korte tijd niets eigens presenteert zorgde ervoor dat ik enorm teleurgesteld achterbleef met het eindproduct. Zoek je een snelle en stijlvolle platformer, dan vrees ik dat je elders beter af bent.

N1 Score: 5

+ ["Goede soundtrack","Bijzondere visuele stijl"]

- ["Gameplay is simpel en herhalend","Verhaal is niet te volgen ","Mist een identiteit waardoor het gaat vervelen"]

Gekoppelde games

Aerial_Knight's Never Yield (Nintendo Switch eShop)