[Review] Geschreven door Erik op 2021-05-27 19:00:00

World's End Club - Visual novel met een identiteitscrisis

World’s End Club is een visual novel annex platformgame over schoolkinderen die de wereld moeten redden! Als de Doorzettersclub (ja, de game is Nederlands!) ga jij op een 1200km lange reis van het zuiden van Japan, naar Tokio. De game komt uit de breinen van de makers van Danganronpa en Zero Escape. En dat is te merken! Helaas niet altijd op de goede manier. Laten we echter beginnen met een korte uitleg van World’s End Club. Jij volgt de een groep van tien mensen (de Doorzettersclub), die na een buscrash ineens in een uitgestorven onderwaterpretpark belanden. Waarom ze hier zijn en wie ze hier heeft gebracht, weet je niet. Wel moeten ze ineens tegen hun wil een survivalspel spelen voor hun leven. Oef! Daarna ontpopt het zich vooral als een platformer, met een hevige nadruk op dialogen. Elk personage ontgrendelt een speciale vaardigheid die hij of zij tijdens het springen kan inzetten. Reycho kan bijvoorbeeld zaken gooien, terwijl Mowchan in een onbreekbaar standbeeld kan veranderen. Oké, en dan nu snel naar die reden waarom dit interessante concept helaas niet tot bloei komt.

World’s End Club is korter dan de gemiddelde visual novel. Je kunt er in een uurtje of vijftien al klaar mee zijn.

Identiteitscrisis Zie, World’s End Club kampt een beetje met een identiteitscrisis. En dat haalt de leukheid van het spel onderuit. Omdat je met kinderen speelt, had ik een soort my first visual novel verwacht, een vriendelijk, toegankelijk spelletje met een spannende ondertoon. Het lastige is echter dat je merkt dat de makers ook volwassenen en fans van hun spel wilden aanspreken. Deze gekke middenweg tussen kinds en volwassen zorgt ervoor dat World’s End Club eigenlijk een beetje spanning mist. Je speelt bijvoorbeeld met kinderen die eigenlijk net volwassenen zijn. Ik kwam nét iets te vaak scheldwoorden of zelfs “je bent dood voor mij”-achtige zaken (nogmaals: kinderen) tegen. En op andere momenten zijn ze juist wel weer super kinds, en bakkeleien ze om de kleinste zaken als “wie is de leider van de groep”. Daarnaast leidt dit tot inconsistente situaties. Aan de ene kant wordt er een kindvriendelijke situatie gegenereerd, met thema’s als liefde, hoop en vriendschap – maar aan de andere kant ligt de dood ook zomaar op de loer. En dan niet als in ‘oeps een leven verloren’, maar echt met heftige rode game over-schermen en een behoorlijk luguber openingsfilmpje. Vanwege deze gekke situatie dacht ik tot richting het einde van de game dat het stiekem helemaal geen jonge kinderen zijn – maar dat ze van alle leeftijden waren. De stoere Aniki en de moederlijke Yuki zien er bijvoorbeeld veel volwassener uit dan de rest. Maar nee: richting het einde wordt onthuld dat ze allemaal twaalf of dertien jaar oud zijn. En ja, dan komen de dialogen niet heel overtuigend meer over. Dat wil echter niet zeggen dat het allemaal bar en boos is: bij vlagen komt het talent van de scriptschrijvers van Kazutaka Kodaka en Kotaro Uchikoshi wel degelijk naar voren. Hier en daar kun je tussen de lijnen goed lezen in wat voor bizarre post-apocalyptische wereld je eigenlijk bent beland. Daarnaast zitten er een paar sterke plottwists in de game, die met grote overtuiging gebracht worden. À la Nine Doors, Nine Persons, Nine Hours zit er zelfs een true end in het spel, dat je alleen kunt ontgrendelen als je eerst een ander einde ziet. Het jammere is alleen dat World’s End Club je aan het eind zoveel moet uitleggen, dat de uiteindelijke climax een klein beetje tegenvalt.

[align=center]

[/align]

De visuele stijl van het spel is sterk. Er wordt ene mooi contrast geschapen tussen de kleurrijke, vrolijke hoofdpersonages en de bittere wereld waar je je in bevindt.

Laagdrempelig platformen Hoewel World’s End Club begint met het survivalspel, daar vertel ik je alles over in mijn preview, is dit (helaas!) niet de crux van de game. Tussen de dialogen door ben je voornamelijk aan het platformen. Dit zijn hele korte secties, waarin je telkens met iemand anders van de Doorzettersclub speelt. Iedereen heeft zo zijn eigen unieke vaardigheid, waar laagdrempelige puzzeltjes omheen zijn verzonnen. Dit zijn kleine, luchtige tussenstukjes die helaas nooit heel spannend of uitdagend worden. Zo moet je met Mowchan en zijn onkwetsbaarheidsvaardigheid slim getimed over snel happende vijanden rollen en slim dozen tillen. Leuker vond ik de eindbaasgevechten die aan het eind van de levels optreden. Hier neem je meestal de controle over de objectengooiende Reycho (die tevens dient als de onofficiële leider). Je doel is om de levensbalk van de slechterik leeg te snoepen door op slimme momenten iets tegen ‘m aan te gooien (en ondertussen zijn aanvallen te ontwijken). Eén keer raken en je legt het loodje, maar het is allemaal zo simpel en laagdrempelig dat dit vaak niet uitmaakt. Dat je dan vooral als Reycho speelt, geeft ook aan hoe laagdrempelig al die vaardigheden zijn; stiekem is het meer voor het verhaal dat Aniki zijn stoere aardbevingskrachten ontgrendelt – en niet zozeer voor de gameplay. Helaas zorgt dit er wel voor dat de platformsecties te weinig tijd krijgen om tot hun recht te komen: ook onder het lopen en springen, wordt er het nodige gekibbeld. Conclusie Al met al ben ik een beetje teleurgesteld in World’s End Club. Voor kinderen zijn de dialogen (en animaties) wat te heftig, terwijl volwassenen en fans van Danganronpa en Zero Escape het gebrek aan sluimerende spanning missen. Dit maakt ‘m moeilijk aan te raden. Als je op laagdrempelige wijze in de wereld van visual novels wilt stappen, dan kan World’s End Club nog best wat voor jou zijn. Maar zelfs dan zijn er superieure alternatieven op de markt, zoals Phoenix Wright. Helaas: op een paar verrassend sterke momenten na, slaat Too Kyo met World’s End Club de plank mis. Jammer!

N1 Score: 6.5

+ ["Game is helemaal in het Nederlands!","Er zitten een aantal briljante plottwists in","Survivalspel aan het begin is super leuk\u2026"]

- ["\u2026maar daarna vervalt het in een oppervlakkige platformer","Kinderen in de game zijn net volwassenen","Voor wie is deze game eigenlijk?"]

Gekoppelde games

World's End Club (Nintendo Switch)