[Review] Geschreven door Paul op 2021-06-19 17:00:00
Gamestudio - een blik op de uitdagingen en obstakels van een gameprogrammeur
Ontdek een wereld vol koddige Nodon (in het Nederlands: Knopixen) en ontgrendel je creativiteit met Gamestudio, een spel dat je in de schoenen van een gameprogrammeur zet. Door interactieve lessen te volgen worden je de basisbeginselen van een videogame ontwerpen uitgelegd, met het doel je wijzer te maken én je in het diepe te laten duiken om jouw unieke creaties leven te geven en deze te delen met anderen. Gamestudio Als iemand die enig verstand heeft van programmeren was ik na de aankondiging van Gamestudio - elders in de wereld bekend als Game Builder Garage – meteen enthousiast. Waar je in Super Mario Maker je vooral beperkte tot het ontwerpen van levels, kun je nu een game helemaal van de grond af aan opbouwen! Om dit proces toegankelijk te maken representeren de Nodon-wezentjes allerlei functies die je helpen met het bouwen van een spel. Deze Nodon kun je oproepen en koppelen aan elkaar om de losse functies te combineren en zo elementen vorm te geven. Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar op typische Nintendo-wijze word je hier heel soepel doorheen geleid dankzij de interactieve lessen van Bob en Alice.
Tijdens de interactieve lessen ga je aan de slag met in totaal zeven games om kennis te maken met de talloze Nodon en leren hoe ze in te zetten zijn. Het toffe is dat elke Nodon z'n eigen persoonlijkheid heeft, afgestemd op diens functie: zo is de Niet Nodon lekker rebels en tegenstrijdig, want alle waardes die hij binnenkrijgt zet hij om naar het tegenovergestelde. De Vlag Nodon heeft input nodig om daarna altijd aan te staan, dus deze zit vaak te slapen omdat hij nog uit staat. Zo introduceert iedere nieuwe Nodon zichzelf al babbelend over wat er gebeurt op het scherm, en dit geeft het spel veel persoonlijkheid. Een handig neveneffect is dat de (soms wat) abstracte functionaliteit van een Nodon in zijn eigen woorden uitgelegd wordt. Dit maakt het erg makkelijk om te leren én onthouden wat een Nodon nou eigenlijk doet. Als een enthousiaste vis op het droge De oplopende moeilijkheidsgraad van de lessen steekt erg goed in elkaar, al zal het een beetje afhankelijk zijn van de leeftijd van de speler en of je enig begrip hebt van programmeren. Het eerste spel, een 2D-arena met een statische camera, is een stuk minder ingewikkeld dan de laatste: een volledige 3D-avonturengame waar de camera de speler volgt vereist een hoop denkwerk in een extra dimensie. De tweede, soms derde herhaling van een bepaald element was voor mij te veel, maar voor een jong kind met de ambitie om gameontwikkelaar te worden is de herhaling juist goed om een begrip te krijgen van hoe het achter de schermen werkt. Regelmatig worden nieuwe onderdelen geïntroduceerd, maar dit gaat bijna altijd gepaard met een opfrisser van eerder vastgestelde regels en eigenschappen. Door deze uiteindelijk te combineren leer je weer een nieuwe functie van een eerder gebruikte Nodon, en deze wisselwerking - ondanks het vele herhalen - is een uitstekende opbouw van complexiteit en diepgang. Na een paar leerblokken voltooid te hebben schakelde ik vol moed meteen naar het vrije programmeren. Tijdens de lessen had ik namelijk al wat dingen gezien waar ik mee wilde experimenteren! Al gauw voelde ik me echter als een vis op het droge, overweldigd door de talloze Nodon en diens beschrijvingen waar ik nog geen kennis mee had kunnen maken. Gezien ik geen zin had om de Nodopedia door te spitten besloot ik om het klaslokaal weer in te gaan en meer kennis op te doen. Educatief totaalpakket Bij het voltooien van de ontwikkeling van het spel na een setje lessen krijg je eerst een Checkpoint voordat je verder mag. Deze checkpoints bestaan uit een aantal puzzels om de kennis te toetsen die je de afgelopen les hebt opgedaan. Door te beperken welke Nodon je mag manipuleren in de spelwereld van deze puzzels word je af en toe flink aan het denken gezet om het poppetje bij de appel te brengen, of vice versa. Sommige Checkpoints wist ik in een paar seconden op te lossen, maar er zaten ook een paar stevige breinbrekers tussen waar ik langer dan vijf minuten voor nodig had. Vooral de vijftig extra puzzels na het voltooien van de laatste les zetten je flink aan het denken! Al met al is het een fijne toevoeging om je kennis te toetsen én even lekker te puzzelen. Naast de lessen en checkpoints is het laatste educatieve onderdeel de extra uitleg van Alice. In deze korte modules ga je dieper in op functies en Nodon die je eerder gezien hebt in de lessen. Het enige interactieve gedeelte is dat je test wat er geprogrammeerd is, want tijdens deze lessen hoef je zelf geen programmeerwerk te doen. Uiteindelijk was ik continu bezig met schakelen tussen de lessen van Bob, de extra uitleg van Alice en het vrije programmeren om beetje bij beetje beter te worden in het ontwikkelen van gameplay-elementen. Met iedere terugkeer naar het vrije programmeren was mijn kennis groter, mijn "code" strakker en mijn gameplay leuker. Met meer ervaring verschuift dus ook het plafond: waar je eerst beperkt bent door je eigen kennis en vaardigheden is na verloop van tijd je eigen creativiteit het enige wat je tegenhoudt. En zoals we eerder gezien hebben, geeft dat hele toffe games. Beperkt delen en gedeelde beperkingen Zodra je een game af hebt kun je deze uploaden om te delen met de rest van de wereld. Helaas kun je niet zelf bladeren door geüploade games: om een game te downloaden zul je een code moeten invoeren die iemand met je deelt. Wel is er de website https://mygarage.games/ om games te ontdekken, maar dit is niet officieel van Nintendo zelf. Ik had het wel tof gevonden om te bladeren door games en deze meteen uit te proberen. Zo zijn er nog wel meer beperkingen waar je pas achter komt wanneer je de functies van de Nodon beheerst. Textures die je zelf mag tekenen - om vervolgens op een object of speler te plakken – zijn bijvoorbeeld statische 2D tekeningen, dus je eigen animaties maken is een hele klus. Ook kun je de textures niet apart opslaan om in een andere game te gebruiken of uit te proberen; hiervoor mag je gewoon een hele nieuwe texture tekenen en voor mij als niet-tekenaar kost dat gewoon veel te veel tijd. Het laatste euvel dat ik wil benadrukken is dat je objecten niet door middel van triggers in het spel andere eigenschappen of kleuren kan geven. Als je bijvoorbeeld wilt dat een balk een andere kleur krijgt als je ertegenaan loopt, dan zul je achter de schermen het zo moeten programmeren dat een hele andere balk verplaatst wordt naar de plek van de balk waar je tegen aanloopt om dat effect te creëren. Deze beperkingen zijn waarschijnlijk opgelegd om het soepeler te laten draaien, maar nu voelt het soms erg omslachtig om iets unieks te maken. Conclusie Gamestudio is niet zomaar een game waar je je eigen spellen maakt, maar ook een stukje software dat je op educatieve wijze kennis laat maken met de uitdagingen en obstakels die een gameprogrammeur tegenkomt. De Nodon barsten van de persoonlijkheid en de praatgrage wezentjes leggen je graag hun verschillende functionaliteiten uit op hun eigen ludieke manier. Waar dit soms wat herhalend over kan komen is het dé manier om te helpen onthouden wat zo'n Nodon nou eigenlijk doet om in sneltreinvaart klaargestoomd te worden om je eigen games in elkaar te knutselen. Met hier en daar wat beperkingen zijn sommige gameplay-principes wat omslachtig om te implementeren, maar in feit is (bijna) alles mogelijk als je creativiteit het toestaat.N1 Score: 8
+ ["Educatieve software m\u00e9t persoonlijkheid","Checkpoint-puzzels zijn erg vermakelijk","Je creativiteit bepaalt je succes"]
- ["Je creativiteit bepaalt je succes","Enigszins beperkt wat zorgt voor frustratie"]
Gekoppelde games
Gamestudio (Nintendo Switch eShop)