[Special] Geschreven door Johan op 2004-11-20 16:04:24

Handen op Metroid Prime 2: Echoes

Op de Game Expo is er maar 1 spel die mijn aandacht heeft gekregen, mij heeft overtuigd van zijn klasse en ervoor heeft gezorgd dat ik niet meer kan wachten tot eind november. Metroid Prime 2: Echoes wordt een topper, geloof mij maar... Daar stond ik dan, in een veels te warm zaaltje omringt door veels te veel mensen die allemaal met 1 ding bezig waren; De nieuwste (aankomende) games van Nintendo checken. Eerlijkheids halve moet ik bekennen dat ik daar geen zin in had, ik speel veel liever een spel thuis, alleen op de bank zonder al die herrie van schreeuwende, over enthousiaste kinderen om me heen. Ik slenterde dus maar wat door dat zaaltje terwijl er flitsende beelden van Tales of Symphonia, Paper Mario 2, Resident Evil 4, Mario Tennis en nog vele andere spellen langs me heen flitsten. Ik stopte zo nu en dan om de likkebaardend mooie graphics van RE4 of de grappige Power Ups in Mario Tennis te bewonderen. Ik wende me hoofd af van 2 mensen die zojuist bezig waren om twee Konga-controllers te verkrachten toen mijn oog viel op een klein en verlaten hoekje, waar een minstens zo klein kindje bezig was om Metroid Prime 2 te spelen. Ik voelde iets aan mijn trots knagen en besloot om het mannetje bij zijn lurven te pakken om hem daarna vakkundig het invalide toilet in te slepen, nadat ik mijn zojuist overwonnen territorium had afgebakend met wat verse lichaamsgeuren.

[url=http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=primechoes2.jpg][img]http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=primechoes2.jpg width=400[/img][/url] Ik pakte de controller vast met 2 trillende handen (voor het eerst spelen met het vervolg van één van de beste, zo niet het aller beste next-generation spel gaat je niet in de koude kleren zitten) en ging verder met het spel waar mijn kleine vriend zojuist een abrupt einde aan had moeten maken. Wat me meteen opviel waren de vertrouwde controls, omgevingen en puzzels, als ervaren Metroid Prime speler zit je binnen no time weer helemaal vast gezogen in het spel. En dat zonder het verhaal te kunnen volgen en het ontbreken van geluid, 2 dingen die toch erg bepalend zijn bij een spel als Metroid, het wil wat zeggen over de klasse die deze game uitstraalt. Het was gewoon weer een heerlijke ervaring om ruim een jaar na de release van het ‘origineel’ weer te kunnen rollen in je Morphball, het leggen van bommen om deuren te openen, het locken op vijanden, het opladen van je Charge Beam om daarna met een verwoestende knal de tegenstander in duizenden kleine stukjes over het beeldscherm te verspreiden. Het voelde allemaal heerlijk vertrouwd aan. Ook de puzzels waren weer als vanouds, rol door verlaten, ondergrondse gangen om een schakelaar om te zetten, waarna er een hijskraan in beweging komt met een grote container eraan bungelend. Ga terug en schiet met een wel gemikt schot het touw kapot, zodat de container naar beneden valt en jij via de container dat hoger gelegen platform eindelijk kan bereiken om naar de volgende wereld te gaan. Maar ook het verslaan van vijanden was weer fantastisch om te doen. Lock op één van de vele vijanden, verschans je achter een pilaar, kist of duik om een hoekje, laad je Charge Beam op, spring met een dubbele Jump weer te voorschijn en geef de tegenstander het nakijken. Één ding kan wel in het nadeel van Retro Studio’s gaan werken, het voelde allemaal wel erg Metroid Prime aan, wat in principe geen schande hoeft te zijn want het is en blijft een geweldig spel en was er niet zo’n spreekwoord die zei: “Never change a winning team?” Want wat zouden we zonder die geweldige level opbouw moeten, de heerlijke controls, de inventieve puzzels, de zwetende handen tijdens het spelen en de uitdagende vijanden? [url=http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=primechoes5.jpg][img]http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=primechoes5.jpg width=400[/img][/url] Daar komt bij dat ik niet eens de tijd heb gehad om de nieuwe dingen in het spel te ontdekken, zoals de nieuwe suits, wapens en de multiplayer. Om nog maar te zwijgen over de Light en Dark World, wel heb ik een glimp op kunnen vangen van ‘Dark Samus’ in de Dark World, hoewel ik niet in het verhaal zat en er geen geluid was sloeg mijn hart toch een paar keer over. Wat een spanning, het was tijden geleden dat ik zo erg in een game gezogen werd als deze korte speelsessie, of voor mijn gevoel was het in ieder geval kort, ik kon het spel niet meer loslaten. Het was dat Ome Age me er na ruim een half uur bij weg trok, anders stond ik er aan het einde van de middag nog. Ik kan in ieder geval niet meer wachten tot ik mijn eigen exemplaar in mijn GameCube kan schuiven om het spel in vol ornaat te kunnen spelen, gelukkig is het nog maar een klein weekje nagels bijten. Verwacht rond die tijd ook het definitieve oordeel van GameQube op dit lang verwachte vervolg!

Gekoppelde games

Metroid Prime 2: Echoes (Nintendo GameCube)