[Review] Geschreven door Rutger op 2004-11-27 21:30:00

The Urbz: Sims in the City

Oost-Neon? Horizontoren? De Gieterij? Wat krijgen we nou?! De mensen achter “The Sims” gingen de stad in om te kijken hoe het leven daar nou eigenlijk echt is, en na een aantal grote veranderingen door te hebben gevoerd is The Urbz het resultaat. Een spel met een stedelijk tintje dus, maar maakt dat het er ook werkelijk leuker op? The Sims kent een rijke geschiedenis. Al snel nadat het origineel uitkwam verscheen er een uitbreiding in de vorm van “Het Rijke Leven” en daarna volgde nog talloze andere expansion-sets. Bovendien verscheen er ruim een jaar geleden een console versie van “The Sims”, die op zijn beurt weer een opvolger kreeg in de vorm van “The Sims: Bustin Out”. Tenslotte kwam er enkele weken geleden een “echt” vervolg op de originele “The Sims” uit, namelijk “The Sims 2”. Die krijgen wij, de consolegamers, echter niet. Nee, wij krijgen niet “The Sims”, maar “The Urbz: Sims in the City”. De titel zegt al genoeg: de Sims gaan de stad in, en dat brengt flinke veranderingen in de gameplay met zich mee. Maxis heeft waarschijnlijk twee redenen om de stijl van The Sims zo radicaal om te gooien. De eerste reden is waarschijnlijk dat ze wel eens iets anders willen, wat ik me na zoveel uitbreidingspakketten goed kan voorstellen. Er lijkt echter een tweede reden te zijn, namelijk dat ze een ander publiek aan willen spreken. Want de waarheid op dit moment is hard: als je een echte man bent, dan speel je geen Sims. Het publiek bestaat dus voornamelijk - en ik spreek uit ervaring - uit mensen van het vrouwelijke geslacht, meestal niet ouder dan een jaar of twaalf. Dit zorgt natuurlijk wel voor verkopen waar je U tegen zegt, maar developers willen ook graag goed bekend staan onder de gamers. Iets wat men ook wel “Rep” noemt, als we even in de sferen van “The Urbz” blijven. Daar draait “The Urbz” dan ook om, het krijgen van zogenaamde “Rep” (in de volksmond ook nog wel eens reputatie genoemd). Je zult in “The Urbz” met heel veel mensen te maken krijgen, en de meesten daarvan zullen - wanneer je genoeg “Rep” hebt - ook wel bereid zijn je een handje te helpen. De algemene regel is dan ook: geen “Rep”, geen hulp, geen vooruitgang. “Rep” is dus ontzettend belangrijk, maar je krijgt het niet zomaar. Tenminste, dat wil men je doen geloven. In real life mag het krijgen van een goede band met iemand dan wel geen makkelijk proces zijn, in “The Urbz” is het krijgen van “Rep” niet meer dan het constant uitvoeren van meestal dezelfde actie op een willekeurig iemand (Urbz stijl: “sociale move”). Je praat met iemand, waardoor je een betere relatie met een persoon krijgt, waardoor je weer meer “Rep” krijgt. Je kan je wel voorstellen hoeveel plezier iemand hieraan beleeft: geen. Het hele systeem is werkelijk doodsaai, want het enige wat je doet is kiezen welke sociale move je wilt doen en de tijd doorspoelen. In de originele “The Sims” was het leggen van sociale contacten nog wel enigszins leuk. Ten eerste omdat je wanneer je met zijn tweeën was simpelweg over kon schakelen naar een andere Sim, ten tweede omdat er ook nog een hoop andere zaken waren waar je op moest letten, de zogenaamde behoeften. Beide zaken zijn in “The Urbz” weggelaten, je focust je dus compleet op het leggen van sociale contacten en het verkrijgen van “Rep”. Dan blijkt maar weer hoe erg de originele versie het eigenlijk moest hebben van al die verschillende behoeften, want om nou de godganse dag alleen maar met mensen te staan praten is werkelijk geen kloot aan. Behoeften Over behoeften gesproken, wat is daar eigenlijk mee gebeurd? Nou, ze zijn er nog wel, maar in mindere mate. Voor de mensen die nog nooit een “Sims” gespeeld hebben, het is dus altijd de bedoeling geweest dat je de basisbehoeften van je Sim op peil houdt. Dit waren tot voor kort altijd dezelfde acht behoeften: honger, hygiëne, blaas, comfort, energie, sociaal, plezier en kamer. Het op peil houden van deze behoeften lijkt misschien een klusje van niets. Je eet als je honger hebt, je slaapt als je geen energie meer hebt en gaat naar de WC als je blaas op knappen staat. Maar daar vergis je je snel in. Dingen als eten en slapen kosten erg veel tijd ( een maaltijd voorbereiden en opeten bijvoorbeeld kost je al gauw een uur), en omdat je ook nog andere dingen moet doen, zoals werken, is tijd schaars in The Sims. In “The Urbz” is dat anders. Zoals ik hierboven al zei is de bedoeling van “The Urbz” zoveel mogelijk sociale contacten te leggen en met mensen te praten, en als je dan ook nog elke keer naar de WC moet gaan schiet dat niet echt op. Daartoe heeft Maxis besloten de tijd die je nodig hebt om bijvoorbeeld je energie weer op een fatsoenlijk niveau te krijgen drastisch te verlagen. Duurde het in andere “Sims” spellen nog gemiddeld acht uur om weer fris en goed uitgerust op te staan, in “The Urbz” duurt dat maximaal een uurtje of twee. Bovendien zijn drie behoeften, namelijk comfort, sociaal en kamer compleet weggelaten. Je hebt dus geen last meer van die ellendige behoeften (de “doel + hindernis = uitdaging”-regel is toch al hopeloos achterhaald) en je kunt je volledig richten op het maken van vriendjes en vriendinnetjes. Gelukkig maar! Niks gelukkig, het is een grote vergissing geweest van Maxis om de behoeften zo’n kleine rol te laten spelen. Het spel wordt er namelijk ontzettend simpel van, waardoor je dus geen uitdaging meer hebt. Tel daar bij op dat het leggen en onderhouden van relaties niks aan is en je hebt gewoon een saai spel.

And the list goes on...

”Functies” van je “Rep” Even over naar iets heel anders: als je na hard ploeteren dan eenmaal al die “Rep” hebt, wat kan je daar dan eigenlijk mee? Daarvoor zal ik eerst iets anders uit moeten leggen. De stad waarin jij leeft bestaat namelijk uit een stuk of tien verschillende gebieden, met ieder een eigen stijl. Niet elk gebied heeft een even kenmerkende stijl, maar in een gebied als bijvoorbeeld Oost-Neon is het duidelijk dat Japanners en Chinezen de overhand hebben. Wanneer je je “avontuur” begint heb je twee gebieden tot je beschikking: de vrijstraat (waar jij woont) en een willekeurig uitgekozen gebied. Hier komt je “Rep” om de hoek kijken, want om naar een nieuw gebied te gaan heb je simpelweg veel “Rep” nodig. Als je naar een gebied gaat zal je eerste prioriteit dan ook zijn om veel contacten te leggen (inderdaad ja, dat Is helemaal niet leuk), zodat je verder kan naar het volgende gebied. Zoals je merk naderen we de climax, want in het volgende gebied kan je…met nog meer mensen praten! En wanneer je dat gedaan hebt kan je weer naar het volgende gebied, net zolang totdat je naar alle gebieden kan om daar met mensen te praten. Er zijn nog wel een aantal andere doelen, maar deze zijn meestal bedoeld om een nieuwe “sociale move” te bemachtigen, waardoor je - hoe kan het ook anders - weer een nieuwe manier hebt om met andere Urbz te communiceren. Jammergenoeg zijn ook deze doelen vrij simpel te halen. Trouwens, omdat het spel zo makkelijk is zal het vrijspelen (zoals het in de sowieso al erg foute Nederlandse vertaling heet) van alle gebieden je ook niet erg veel tijd kosten, in een uurtje of tien ben je door alle gebieden wel heen. En wat heb je dan eigenlijk gedaan? Precies, je bent tien uur bezig geweest met het leggen van contacten. Briljant hoor. Werken voor de kost Oh, en dan hebben we het nog niet eens gehad over je werk, je bron van inkomsten. Ook dat is gereduceerd tot een niveau waar zelfs een aap nog met mee zou kunnen draaien. Elk gebied heeft namelijk zijn eigen onzinnig beroep waar je op elk willekeurig moment mee kan beginnen. Oost-Neon heeft een baan als sushi-verkoper, de Gieterij heeft een baan als beeldhouwer en in de Horizontoren kan je fretten temmen (dat is blijkbaar een serieus beroep). Het concept waarin je Sims die op hun werk zaten niet kon volgen of besturen is overboord gegooid en in plaats daarvan neem je zelf de touwtjes in handen. Dit gaat op de volgende ingenieuze manier: 1. Er verschijnen van links naar rechts vier buttons op het scherm (A, Y of X-button). 2. Je drukt de verschillende buttons in de goede volgorde in. 3. Herhaal. Het indrukken van deze knopjes is misschien twee keer leuk, daarna wordt het erg irritant. Bovendien is niet alleen saai, het draagt ook weer niets bij aan de moeilijkheidsgraad van het spel. Mocht je namelijk onverhoopt een combinatie missen, dan krijg je dezelfde combinatie gewoon weer opnieuw maar dan langzamer. Je zou misschien denken dat dit met nare consequenties gepaard gaat, maar in feite maakt het geen verschil met wanneer je de combinatie niet zou missen. Bovendien slaat het bedrag dat je in ontvangst mag nemen werkelijk alles, voor een klein uurtje werk krijg je al gauw 400 Simoleons (de geldeenheid in “Simsland”). De koers van dat ding kan natuurlijk van alles zijn, maar als ik je vertel dat je voor een uursalaris al gauw twee banken kan kopen begrijp je wel dat het absoluut niet reëel is en een geldtekort zul je dan ook nooit hebben (tenzij je heel veel meubels in èèn keer zou willen kopen). Duidelijk mag dus ook zijn dat het werk gewoon veel te makkelijk is. Dit heeft men natuurlijk gedaan zodat je je kan richten op het krijgen van “Rep” en het feesten met je “homies”, maar blijkbaar zien de ontwikkelaars niet in dat dit het spel juist saai maakt. Er is trouwens ook iets verandert aan het bouwen van je eigen huis, dat kan namelijk niet meer! Ook dit aspect vond men blijkbaar niet belangrijk genoeg meer om nog aandacht aan te besteden, tegenwoordig leven we immers toch allemaal in hetzelfde soort huis. De inrichting van je huis kan je nog wel zelf bepalen, maar hier zit een addertje onder het gras. Je moet je meubelstukken namelijk eerst kopen in een bepaald gebied, waarna je helemaal terug moet naar je huis om te kijken of je meubelstuk er wel goed bij past. Je kan dus niet eerst even “proberen”, je moet gelijk kopen. Het komt er dus op neer dat je of de hele tijd heen en weer loopt tussen de stad en je huis, aangezien je waarschijnlijk niet het geld hebt om in èèn keer alle meubels te kopen. Tenminste, als je al de behoefte hebt om je huis in te richten natuurlijk. Eten, naar de WC gaan en zelfs slapen kun je namelijk allemaal in andere gebieden doen, dus daarvoor hoef je sowieso niet naar huis te komen. Het enige waarvoor je huis eigenlijk goed is is het neerzetten van de apparaten waarmee je je vaardigheden omhoog kan krikken. Verder is er absoluut geen enkele reden om iets met je huis te gaan doen, want je bent er bijna nooit en als je er wel bent is er geen behoefde genaamd “kamer” die aangeeft dat de kamer niet mooi is. Dan is er nog èèn punt dat ik graag zou willen aansnijden. Herinner je je de verschillende stijlen in verschillende gebieden nog? Daar kun je handig op inspelen. In elk gebied is namelijk een kledingzaak, waar je jezelf de hipste kleren kunt laten aanmeten. Winkelzaken verkopen alleen kleding in de stijl van het gebied waarin ze gestationeerd zijn, dus als je in een bepaald gebied extra populair wilt zijn kun je beter eerst de plaatselijke kledingwinkel bezoeken. Het trieste hiervan is dat de Urbz om je heen hier ook werkelijk waarde aan hechten. Sommige kamers kom je gewoon niet in als je de juiste kleding niet hebt. Dit is voor mij het bewijs dat de mensen bij Maxis een vertekend beeld hebben van de jongere generatie, want in mijn buurt kijken we in ieder geval al lang niet meer in die mate naar wat iemand aan heeft. Begrijpen ze dan echt niet dat ik helemaal geen zogenaamd hippe “ganster” kleding wil? Ik wil gewoon een normale kerel. Dat kan natuurlijk wel, maar niet meer zonder dat tachtig procent van de stad gelijk niets meer met je te maken wil hebben. Ja beste mensen, de tijden waarin iedereen nog gewoon elk gamecharacter kon maken dat hij of zij wou is voorbij, nu is er ook voor hen een dress-code.

Conclusie

Sounds & Graphics De Graphics in “The Urbz” zijn niets bijzonders. Aan de ene kant is dat eigenlijk ook niet echt nodig, want de essentie van “The Sims” is nooit echt het creëren van sfeer geweest. Aan de andere kant is het best jammer, want de verschillende stijlen komen zo niet altijd even goed tot hun recht. De Gieterij ziet er bijvoorbeeld absoluut niet speciaal uit, wat het “verschillende gebieden, verschillende stijlen” idee, dat sowieso al niet leuk was, nog minder leuk maakt. Er is verder weinig mis mee, maar het had nog een stuk beter gekund. Dan nog iets over het geluid. “Met muziek van The Black Eyed Peas”, staat er heel groot op de voorkant van het spel. Nu moet je èèn ding weten: ik haat de Black Eyed Peas en ik veracht het soort muziek dat ze maken. Ik vind het bijna de grootste bagger die ik ooit gehoord heb. Nou is dit natuurlijk puur een kwestie van smaak en aangezien de Black Eyed Peas vrij bekend zijn op deze wereld heeft EA het daar denk ik best goed voor elkaar, dus zal ik het niet bepalend laten zijn voor het cijfer. Toch vraag ik me af waarom EA verzuimd heeft meerdere soorten muziek in het spel te verwerken, of dat ze op z’n minst een optie maken om de muziek in zijn geheel uit te zetten. Het typische “Sims” gebrabbel zit er trouwens ook weer in en dat is dan voor even wel grappig om te horen, maar begint na een tijdje vervelend te worden. De overige effecten zijn redelijk tot goed. Conclusie Als ik eerlijk ben vond ik eerdere delen van “The Sims” altijd wel leuk. Letten op je behoeften en ondertussen toch een geslaagde carrière opbouwen en een gezin onderhouden, het had wel wat. “The Urbz: Sims in the City” doet mij dan ook tranen met tuiten huilen, want wat “The Sims” nog best leuk maakte vind ik in “The Urbz” nergens meer terug. Men had zich nooit moeten concentreren op èèn aspect van het spel, want het is juist de combinatie van vele aspecten die het hem in voorgaande delen deed. Bovendien zijn er veel kleine dingen waar ik me mateloos aan erger. De cursor reageert vaak niet normaal, je kan niet meer instellen hoe je de muren in beeld laat brengen, de menu’s zijn niet erg gebruikersvriendelijk en het spel neemt een niet bescheiden 107 blocks in beslag op je memorycard. Maar vooral het feit dat het spel zo ontzettend makkelijk is maakt het saai, de uitdaging is er gewoon compleet af. Ik begrijp wel dat Maxis hiermee de aandacht wou trekken van een groep mensen boven de twaalf jaar, maar door de nadruk te leggen op het sociale leven van je Urb en het spel zo simpel te maken bereiken ze juist precies het tegenovergestelde: mijn zusje van twaalf vind het briljant, ik vind er geen zak aan. Ik adviseer iedereen ouder dan twaalf jaar dan ook om dit spel vooral niet te kopen. Hoe sociaal je dan ook bent, hoe simpel je je spellen dan ook hebben wilt, het is gewoon niet leuk. Volgende keer misschien toch maar weer een normale versie van “The Sims”…

N1 Score: 5.2

+

-

Gekoppelde games

The Urbz: Sims in the City (Nintendo GameCube)