[Review] Geschreven door Johan op 2005-02-02 12:32:43

Resident Evil 4 Review

Na lang wachten en na vele screens en filmpjes gezien te hebben is hier dan eindelijk de review van dit langverwachte spel. Kan het de torenhoge verwachtingen waarmaken? Lees het in onze review... Ik zal het maar meteen eerlijk bekennen, ik ben geen fan van de Resident Evil serie. De demo van het allereerste deel stopte ik enkele jaren geleden voorzichtig in mijn PSX, speelde ‘em 2 keer uit om vervolgens tot de conclusie te komen dat dit niet mijn soort spel is. Op de ‘Cube heb ik het geprobeerd met Resident Evil Zero, terwijl Code Veronica op de PS2 mij al helemaal niet kon boeien. Nee, dit zijn niet mijn soort spellen. De enge sfeer die er hangt, het trage spelverloop met de tergend langzaam openende deuren, de voorgerenderde achtergronden en de steeds veranderende camerastandpunten als je een nieuwe kamer in loopt zorgden ervoor dat de spellen mij nooit lang hebben kunnen boeien. Geef mij maar fleurige spelletjes met vrolijke kleurtjes waarin je bloementjes water moet geven en waar je een weemoedige zoete smaak van in je mond krijgt. Spellen waarmee je de lente in huis haalt, spellen die een frisse geur je huis in blazen als je ze aan zet. Maar Resident Evil, waar de lijken aan de muren vast genageld zitten, waar het bloed je beeldscherm afdruipt en waarvan de rottende geur je zijde gordijnen laat krimpen van angst, dat is toch niets voor mij?

[img]http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=Resi4reviewpic9.jpg border=1[/img] Of misschien toch wel? Capcom gooit het met Resident Evil 4 namelijk over een hele andere boeg. Weg zijn die voorgerenderde omgevingen, verwelkom een schitterend vormgegeven 3D wereld. Weg zijn die langzaam openende deuren, trap een deur in en je kan meteen het gebouw of huisje in. Weg zijn de steeds veranderende camerastandpunten, een semi-firstperson view, waarbij je over de rechterschouder van Leon mee kan kijken wordt geïntroduceerd. Stuk voor stuk punten die mij het spelen van de voorgaande Resident Evil delen beletten, het enige wat is gebleven is de freaky sfeer, maar anders zou het geen Resident Evil waardig spel meer zijn. Maar vooruit, ik zal me wel een keer vermannen, desnoods trek ik een paar extra luiers aan, deze veranderingen moet ik gewoon met mijn eigen ogen zien. Daarbij trokken de schitterende screens en filmpjes, die met bakken tegelijk te bewonderen waren op GameQube.nl mij nog verder over de streep, zover zelfs dat ik niet kon wachten op de Europese release en ik een exemplaartje uit de VS heb laten overvliegen. En niet zonder succes, trek je gordijnen dicht, blaas die kaars naast je beeldscherm uit en zet een zacht melodramatisch achtergrondmuziekje aan… Verhaal De hele Resident Evil serie draait om ‘HET’ uitgebroken virus (het zogenaamde T-Virus) en is uiteindelijk 1 groot verhaal dat bij elkaar past, gelukkig hoef je geen ervaren Resident Evil speler te zijn om meteen aan de slag te kunnen met deeltje 4. Het verhaal in een notendop; In het allereerste deel brak het Umbrella virus los, dat iedereen in een zombie veranderde die ermee in aanraking komt. We leerden de hoofdrolspeler in Resident Evil 4, Leon S. Kennedy, voor het eerst kennen in de game Resident Evil 2. In dit tweede deel zocht hij aan de zijde van Claire Redfield uit wat er precies gebeurt was in Raccoon City. Het was de eerste echte opdracht van de rookie van het Raccoon City Police Department en meteen een kans om zichzelf te bewijzen. De eens zo voorbeeldige stad was veranderd in een waar necropolis, waar misselijkmakende creaturen met de scepter zwaaiden. Na dit incident gingen Claire en Leon elk hun eigen weg. Claire ging op zoek naar haar verdwenen broer, Chris Redfield en onze eigen Leon ging verhaal halen over de uitbraak van het virus bij de regering.. Leon is sindsdien druk bezig om dat virus uit te roeien en heeft om dit doel te bereiken al mening hoofd van zombie-romp gescheiden. In dit nieuwste deel gaat Leon (weer) op een ogenschijnlijk onschuldige missie, even snel heen en weer om de dochter van de president te redden van een stel kidnappers. Met een rugzak vol ervaring lijkt Leon hier zijn handen niet voor om te draaien, echter binnen 5 minuten blijkt er al meer aan de hand te zijn en zit hij tot aan zijn nek weer diep in de shit. De eerste ‘zombie’ kom je al snel tegen en met veel plezier haal je voor de eerste maal de trekker over. De oplettende lezer ziet ‘zombie’ tussen haakjes staan, aangezien het ditmaal geen ‘zombies’ zijn. Voor het gemak zal ik deze term wel hanteren om deze freaks aan te duiden. Maar wat zijn het dan wel? [img]http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=Resi4reviewpic8.jpg border=1[/img] Als je het spel aanzet en een zeer opwindende stem de naam Resident Evil 4 door je speakers scandeert kan de pret beginnen, hoewel je jezelf niet voor de ‘lol’ door Residentl Evil 4 beweegt. Na een zeer spannend intro filmpje, waardoor de sfeer er meteen goed in zit, wordt je met een auto afgezet aan de rand van een dorpje en moet jij je vege lijf op eigen kracht zien te redden. Je wordt niet bij je handje genomen en je zult spelenderwijs Leon zijn pretplekjes moeten zien te ontdekken. Op de Game Expo had ik al even kennis mogen maken met Resident Evil 4, maar verder dan een vloek en een gefrustreerd gevoel kwam ik niet. Moest dit nu dat geweldige Resident Evil 4 worden? Wat een brakke besturing, een sjaal breien in een achtbaan is nog makkelijker. Dit bleek echter een verkeerd beeld te zijn, het zal wel door de atmosfeer en de rij van onrustig schuifelende pubertjes achter me zijn gekomen dat ik er geen drol van bakte. Vanaf de eerste minuut dat ik alleen, samen met Leon in 1 kamer was, ik mijn dikke reet had gepositioneerd op mijn ’loungie-bank’ en de verwarming op een mooie regelmatige 20 graden pruttelde bleek de controller een verlengstuk van mijn lichaam te zijn en bewoog Leon zich als een natuurijsschaatser op het Ijselmeer over het scherm.

Resident Evil 4 Review - Part II

Het is een genot om rond te lopen door de vele afwisselende omgevingen, vanaf het begin wordt je meegezogen met het verhaal, ga je van Leon houden en zit je al vloekend en scheldend achter je ‘Cube de zombies om je heen weg te maaien. Je begint van meet af aan met 1 grote adrenaline rush die pas stopt als de credits de revue hebben gepasseerd. De constante spanning die het spel mee brengt is van grote klasse, maar zorgt er ook voor dat je na een paar uur achter elkaar spelen mentaal gebroken bent. Ik wist om 2 uur ’s nachts, na het spelen van een kleine 2 uurtjes, in een totaal onverlichte kamer met het geluid op maximum volume niet meer wat voor of achter was. Ik had versuft mijn ‘Cube uitgezet, zag op de muren schimmen en hoorde achter in mijn hoofd kermende zombies. Ben snel mijn bed ingedoken terwijl ik de dekens ver over mijn hoofd heen heb getrokken. Volgens mij heb ik het nog daglicht zien worden….

[img]http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=Resi4reviewpic6.jpg border=1[/img] Vernieuwend Had ik trouwens al gezegd dat die schitterende semi-firstperson view voor een extra dimensie zorgt? Wordt je al niet het spel ingezogen door de schitterende sfeer die er hangt dan zorgt het ‘over-de-rechter-schouder-meekijken’ er wel voor dat je helemaal op gaat in dit spel. Deze manier van spelen mixt de beste elementen van een firstperson- en thirdperson view op een sublieme manier. Ik ben sinds Resident Evil 4 helemaal verkocht hieraan, er wordt namelijk toch een karakter neergezet zoals je die ziet bij Metal Gear of Splinter Cell, terwijl je op slinkse wijze toch iedereen net zo makkelijk neer kan schieten als in een firstperson shooter. Daarnaast zit je constant met je neus boven op de actie, wat ervoor zorgt dat je helemaal in het beeldscherm kruipt, of je nu wilt of niet, waardoor je het hele gebeuren nog intenser ervaart. De tegenstanders, die je in vele soorten en maten tegen zult komen, zijn van het begin af aan erg pittig, dit komt mede door de zeer goede AI, want het hersenloze grut blijkt niet zo hersenloos te zijn als ze in eerste instantie doen voorkomen. Ze zullen kogels ontwijken, in groepen tegelijk aanvallen en weldoordacht een aanval plaatsen. Maar niet alleen de tegenstanders reageren op een sublieme manier op jou reacties, ook de omgevingen spelen een grote rol. Zo kan je kasten voor deuren en ramen schuiven, staan er kisten en tonnen die verbrijzeld kunnen worden, springt Leon met gemak uit ramen en trapt hij op zeer stoere wijze deuren in. Ook zijn er een soort van instant-action momenten, kleine minigames, waarbij je als een bezetene op de A-knop moet drukken om een naar beneden rollend rotsblok voor te blijven om op het allerlaatste moment een andere toetsencombinatie in te drukken om het naderende rotsblok te ontwijken. Heerlijk! [img]http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=Resi4reviewpic5.jpg border=1[/img] Wat ook van zeer hoge kwaliteit is, zijn de ‘raggdoll effects’, de mannetjes reageren op zeer realistische wijze op een kogelinslag. Raak je iemand op zijn knieschijf dan zal hij in elkaar zakken, waarna jij op ‘em af kunt lopen om met een wel gemikte trap zijn hoofd eraf te trappen. Uiteraard gaat iemand sneller dood als je hem een paar kogels door zijn hoofd jaagt, maar er gaat een hoop oefening in zitten om die headshot te verkrijgen, aangezien jou belagers bijna altijd uit een mannetje of 5 bestaan, waardoor je weinig tijd hebt om na te denken. Daarom is aan het einde van het spel de voldoening van een headshot nog net zo groot als dat eerste memorabele moment in de allereerste minuut van het spel. Wat trouwens met alles is tijdens het spel. Leon heeft namelijk een ontzettend grote ‘koelheidsfactor’ over zich heen hangen, waardoor alles wat hij doet fantastisch blijft. Of het nu een relatief simpele puzzel is die hij oplost of de voldoening die je krijgt na één van de vele zeer intense gevechten dan wel tegen ‘normale’ mannetjes of de fantastische tussen- en eindbazen, in één woord geniaal. Nu we het toch over de ‘bazen’ hebben, die zijn wederom tot in de puntjes uitgewerkt en leveren keer op keer een zeer intense ervaring. Ze worden met veel bombarie, inclusief schitterend ingame filmpje, geïntroduceerd waarna je snel een manier moet zien te vinden om zo’n kolos te verslaan, waarbij een groot wapenarsenaal jou ter beschikking staat om het gevecht in jou voordeel te beëindigen. Met zwetende handen en een kloppend hart zit je soms wel een kwartier te hakken en te schieten om dat mormel down te krijgen, de voldoening die je erna krijgt is zeer groot. [img]http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=Resi4reviewpic4.jpg border=1[/img] Loopse teef Één van de dingen die van te voren, naast het vele lof en enthousiasme, met argusogen werd bekeken was de ‘samenwerking’ met Ashley, je weet wel die loopse teef die uit het Witte Huis is ontsnapt en waar jij het godganse spel achteraan loopt te rennen. Na een aantal uur spelen kom je deze zeer jonge, frisse en appetijtelijk uitziende dame met de blonde haren tegen, die vervolgens achter jou aan zal lopen alsof er verse honing aan hangt. Als dat maar goed gaat, enkele spellen waarbij dit concept ook werd beproeft faalden jammerlijk, Resident Evil 4 slaagt andermaal met vlag en wimpel. Zo heb je een zekere controle over haar, kan je haar verstoppen in kisten of laat je haar, met een simpele druk op de knop even achter op een veilige plek waarna jij het gebied gedrochtveilig stelt. Fluit op je vingers en ze komt vrolijk aangehuppeld, de rooie haren en de sproeten ontbreken nog, maar voor de rest is alles aanwezig voor een nieuw avontuur in Villa Kakelbond.

Resident Evil 4 Review - Part III

Naast Ashley zul je nog een aantal andere personages tegenkomen, die stuk voor stuk met zeer veel gevoel zijn neergezet. Het was zelfs zo erg dat ik met pijn in mijn hart de fatale kogel uitdeelde aan de ‘echte’ eindbazen, ze zijn met zoveel gevoel en liefde in elkaar gezet dat het zonde is om ze van het leven te beroven. Een potje klaverjassen onder het genot van een potje bier zou mijn plan zijn geweest. De voiceacting, de ‘acteer’ talenten, de gezichtsuitdrukkingen, alles klopt eraan, terwijl het ingamefilmpje over je beeldscherm rolt. Want echt alles wat je ziet in Resident Evil is ingame, wat er wederom voor zorgt dat je van begin tot eind op het puntje van je stoel blijft zitten. Ook omdat het spel gewoon geen haperingen, vertragingen, frame-drops of wat dan ook kent tijdens het naar voren toveren van al dit pracht een praal, of er nu 5 of 20 mannetjes op je afkomen het spel blijft spelen als een Turkse worstelaar.

[img]http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=Resi4reviewpic11.jpg border=1[/img] Pff, wat is er toch een hoop te vertellen als je enthousiast bent over een spel, ik zou zo nog 20 pagina’s vol kunnen lullen over dit spel. Maar omdat jullie daar A, niet op zitten te wachten en B, mijn macaroni zo meteen op tafel moet staan zal ik nu de laatste losse flodders uit mijn magazijn jagen. Maar dan moeten jullie mij wel beloven dat je het spel direct op de launch haalt? Maar niet voordat jullie notie hebben genomen van de RPG saus die Capcom door al dat zombie geweld heeft weten te mixen. Zo zul je op verschillende plaatsen een mysterieuze man in een zwarte mantel tegenkomen, die onder het motto grammetje sos, eerst proeven dan betalen jou een zeer groot aanbod aan wapens aanbiedt. Tevens kan je na verloop van tijd bij deze man ‘wapenupgrades’ halen, denk bijvoorbeeld aan een grotere magazijn voorraad, meer shotpower of een snellere reload. Allemaal kleine dingetjes die van pas komen tijdens het uitroeien van de plaatselijk geïnfecteerde bevolking. Ook kan je hier gevonden schatten inruilen voor keiharde doekoes en is er 9 van de 10 keer een mogelijkheid om te saven. Savepunten die overigens veelvuldig aanwezig zullen zijn, het bekende trail & error fenomeen zul je dan ook niet tegenkomen. Grafisch hoogstandje Dan zijn we eindelijk aangekomen bij het gedeelte waarin Resident Evil 4 ook heer en meester blijkt te zijn. Dit spel haalt tot op heden het maximum uit de ‘Cube en weet mede daardoor grafische hoogstandjes als Metroid Prime, Zelda en Pikmin 2 achter zich te laten. Maar ook in vergelijking met spellen op de Xbox en PS2 is dit spel zijn tijd ver voorruit, Ninja Gaiden laat ‘ie bijvoorbeeld stofhappen. Je zult keer op keer versteld staan van al het pracht en praal dat Capcom uit die kleine kubus weet te persen. Van laaghangende mistwolken, weerspiegelende marmervloeren en het maanlicht dat door de ramen naar binnen schijnt tot versplinterende deuren, brekende ramen en rondvliegend bloed na een zojuist verbrijzeld hoofd. Het zit er allemaal in en wordt op een geweldige manier gepresenteerd. Ook zal je nooit het gevoel hebben door een dubbele gang of iets dergelijks te lopen, alles is met veel liefde opgebouwd. Dat zie, voel en hoor je. Over horen gesproken, het geluid is ook van zeer hoge kwaliteit. Van opzwepende muziek tijdens gevechten tot doodse stiltes als er een piepende deur zich langzaam opent. Elk geluidje is voelbaar en werkt mee aan de fantastische sfeer die er het hele spel door hangt. Wederom is er overal veel aandacht aan besteed of het nu brekend glas is, het reloaden van een geweer of het op kotsen van wat bloed. Het klinkt allemaal super goed. Ook de voetstappen van Leon op een houtenvloer in een donkere verlaten schuur laten het bilzweet rijkelijk vloeien. De soundtrack bij intense gevechten, de voiceacting in de schitterende ingame filmpjes of een willekeurig geluid van bijvoorbeeld een opvliegende kraai zijn fenomenaal gedaan. Wederom scoort Resident Evil 4 hier optimaal. [img]http://www.gameqube.nl/viewerscreen.php?screen=Resi4reviewpic3.jpg border=1[/img] Foutloos? Ik heb het hele spel lopen zoeken naar een mogelijk schoonheidsfoutje, maar de Etosbonnen zijn goed gebruikt door Capcom. Het godganse spel speelt als een geoliede TGV op een mooie zomerse namiddag. Geen bladeren op de rails, geen zelfmoordterrorist in de achterste coupé, geen sexueel gefrustreerde huisvrouw die voor de trein springt, geen zwartrijders, geen dronken machinist achter het stuur, niets van dit alles. Het spel gaat van het begin tot het eind als een volleerde ‘Ploesjenko’ over het pas gemaaide ijs, een genot om naar te kijken. Er zijn maar weinig spellen die mij in hogere sferen hebben weten te brengen en in mijn ogen is er momenteel geen beter spel verkrijgbaar, kijk naar het aanbod voor de ‘Cube, PS2 en Xbox en Resident Evil 4 steekt er met kop en schouders boven uit. Een meesterwerk van Capcom, een klassieker zoals je die zelden tegen zult komen, maar bovenal een geweldig spel die van begin tot eind het uiterste van de gamer vraagt, fysiek en mentaal.

N1 Score: 9.9

+

-

Gekoppelde games

Resident Evil 4 (Nintendo GameCube)